سرمایه‌گذاری در یک دارایی ثابت

افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی ها چیست؟

چگونه از صندوق‌های سرمایه‌گذاری سود دریافت کنیم؟

سوالی که همیشه در بین مردم مطرح بوده این است که چگونه می‌توانند در بازار سهام سرمایه‌گذاری کنند، این افراد معمولا دارای شغل هستند و نمی‌توانند روزانه چندین ساعت از وقت خود را صرف بازار سرمایه کنند.

به گزارش بازار به نقل از ایبنا، از طرف دیگر عده‌ای از مردم هستند که سرمایه مازاد دارند، اما به دلیل نا آشنایی با بازار سهام و همچنین به دلیل ترس از بازار بورس، در این بازار سرمایه گذاری نمی‌کنند. حال سوال پیش می‌آید که این دو گروه چگونه می‌توانند به بازار سهام اعتماد و سرمایه گذاری و کسب سود کنند.

فعالان این بازار به این دو گروه استفاده از «صندوق‌های سرمایه گذاری» را پیشنهاد می‌دهند. زیرا صندوق‌های سرمایه گذاری به پشتوانه تیم مدیریت حرفه‌ای و با تجربه‌ای که دارد و همچنین با مدیریت ریسکی که انجام می‌دهند، به ندرت پیش می‌آید که در بلند مدت دچار زیان شوند.

صندوق‌های سرمایه گذاری برای افرادی که نه دانش بازار سرمایه را دارند و نه این که وقت دارند تا صرف معاملات روزانه بازار سهام کنند، بسیار مفید است. در این جا لازم است تا با انوع صندوق‌های سرمایه گذاری آشنا شویم.

صندوق‌های سرمایه گذاری براساس نوع فعالیت، ترکیب دارایی‌ها و در نتیجه میزان ریسک و بازده به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند. برای انتخاب بهترین صندوق سرمایه گذاری لازم است تا با انواع آن‌ها آشنا باشید.

۱. صندوق‌های سهامی: این صندوق‌ها در سهام‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند و به همین دلیل ریسک بالایی دارند. این صندوق‌ها خود به دو نوع پر ریسک و کم ریسک تقسیم می‌شوند. در صندوق‌های کم ریسک بیشتر سعی شده است که سرمایه داخل صندوق به شرکت‌های بنیادی با ارزش بالاتر اختصاص یابد، مانند شرکت فولاد مبارکه. اما در صندوق‌های پر ریسک از سهام‌های کوچک بازار که اهرمی هم هستند و ریسک بالایی دارند خریداری می‌شوند. به طور معمول بازدهی این صندوق‌ها بیش از هر چیز دیگری از شرایط کلی بازار سرمایه تاثیر می‌پذیرد.

۲. صندوق‌های مختلط: حدود نیمی از دارایی این صندوق‌ها در اوراق با درآمد ثابت و نیم دیگر سرمایه‌گذاری در یک دارایی ثابت در سهام سرمایه گذاری می‌شود؛ بنابراین ریسک و بازدهی صندوق‌های مختلط، بین صندوق‌های با درآمد ثابت و سهامی قرار می‌گیرد. همچنین این صندوق‌ها مزایای سهام و اوراق درآمد ثابت را توأمان دارند. بدین معنی که پتانسیل کسب بازده بالاتر به وسیله سهام و نوسانات قیمتی کمتر به وسیله اوراق درآمد ثابت را فراهم می‌کنند.

۳. صندوق‌های درآمد ثابت: این صندوق‌ها حداقل ریسک ممکن را نصیب سرمایه‌گذاران خود می‌کنند، زیرا مدیران صندوق‌های سرمایه‌گذاری منابع مالی حاصل از فروش واحدهای این صندوق‌ها را عمدتاً به سپرده‌های بانکی و یا خرید اوراق بهادار کم ریسک مثل اوراق مشارکت، اوراق اجاره و اوراق خزانه و… اختصاص می‌دهند تا بتوانند سود قابل قبولی برای سرمایه‌گذاران محقق کنند؛ بنابراین سود این اوراق همانند بهره بانکی است، اما یک یا دو درصد بیشتر از بانک سود می‌دهد، بنابراین این صندوق‌ها از سپرده‌گذاری در بانک‌ها نیز جذاب‌تر هستند.

۴. صندوق‌های مبتنی بر سکه طلا: عمده دارایی این صندوق‌ها به سرمایه گذاری در اوراق بهادار مبتنی بر سکه طلا که در بازار سرمایه معامله می‌شوند، تخصیص پیدا می‌کند. بازدهی صندوق‌های سرمایه گذاری طلا تقریبا مشابه بازدهی سکه طلا بوده و ریسک سرمایه‌گذاری در آن‌ها بالاست.

با صندوق سرمایه گذاری قابل معامله یا ETF آشنا شوید
«صندوق سرمایه گذاری قابل معامله یا ETF» صندوق‌های سرمایه گذاری هستند که از نظر چگونگی سرمایه گذاری در آن‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند. دسته اول مبتنی بر «صدور و ابطال» است و افراد باید مستقیما به کارگزاری مراجعه کنند و از ان جا اقدام به خرید صندوق کنند، اما در نوع دوم یعنی «صندوق‌های قابل معامله یا ETF» خرید و فروش واحدهای آن از طریق سامانه معاملاتی آنلاین کارگزاری‌ها امکان پذیر است. به عبارت دیگر، صندوق‌های ETF مانند سهام شرکت‌ها هستند.

در پایان لازم به ذکر است که سرمایه گذاران باید با خود را بشناسند تا مقدار پذیرش ریسکی که می‌توانند انجام دهند را پیدا کنند و پس از ان اقدام به خرید صندوق‌ها کنند. افرادی که ریسک گریز هستند از صندوق‌های نوع سوم با صندوق‌های درامد ثابت استفاده می‌کنند و افرادی که ریسک کمی می‌پذیرند از صندوق‌های سهامی با ریسک کم و صندوق‌های مختلط استفاده می‌کنند.

استهلاک انباشته چیست؟

حساب استهلاک انباشته یک حساب متعلق به دارایی در ترازنامه است اما با ماهیت بستانکار، بدین معنی که مانده‌ی این حساب بستانکار خواهد بود. این حساب در ترازنامه به عنوان کاهنده از مبلغ ناخالص دارایی‌های ثابت گزارش داده می‌شود.

استهلاک انباشته، کل مبلغی است که شرکت دارایی‌های خود را مستهلک کرده است، در حالی که هزینه استهلاک میزان استهلاک دارایی‌های شرکت برای یک دوره مالی است.

اساساَ، سرمایه‌گذاری در یک دارایی ثابت استهلاک انباشته، کل هزینه‌ایست که شرکت از زمان استفاده از دارایی به هزینه استهلاک اختصاص داده است.

استهلاک دارایی ثابت را به عنوان یک هزینه شناسایی میکند و در زمان برآورد هزینه استهلاک،حساب هزینه استهلاک را بدهکار و حساب استهلاک انباشته را بستانکار میکند.

هزینه استهلاک ××

استهلاک انباشته ××

بابت ثبت و محاسبه هزینه استهلاک

استهلاک انباشته – قیمت تمام شده دارایی ثابت = ارزش دفتری دارایی ثابت

مقدار استهلاک انباشته برای یک دارایی یا گروهی از دارایی‌ها در طول زمان افزایش مییابد، چرا که هزینه‌ استهلاک در برابر دارایی‌ها ادامه دارد. هنگامی که یک دارایی در نهایت به فروش میرسد یا بدون استفاده میشود، مقدار استهلاک انباشته شده مرتبط با آن دارایی معکوس خواهد شد، که منجر به حذف کلی رکورد آن دارایی از ترازنامه شرکت میشود.

استهلاک در حسابداری

برای برآورد هزینه استهلاک روش های خاصی موجود می باشد که در ادامه توضیح داده خواهند شد. ما در این مقاله روش محاسبه هزینه استهلاک را بیان نمیکنیم.

دقت کنید در پایان هر دوره مالی هزینه استهلاک دارایی ثابت محاسبه شده و با محاسبه هزینه استهلاک دارایی ثابت ، ثبت فوق الذکر در حساب ها صورت میپذیرد؛ که در نتیجه حساب هزینه استهلاک به حساب سود و زیان بسته خواهد شد.

اما حساب استهلاک انباشته یک حساب ترازنامه ایست که ماهیت بستانکار دارد و در ترازنامه به صورت یک رقم منفی در زیر حساب دارایی های ثابت نشان داده میشود و از بهای تمام شده دارایی های ثابت کم میشود که اصطلاحا به حساب استهلاک انباشته یک حساب دارایی کاه نیز گفته میشود.

باید بدانیم زمانی که صحبت از ارزش دفتری دارایی ثابت است مبلغ بهای تمام شده دارایی ثابت پس از کسر استهلاک انباشته آن دارایی در حساب ها میباشد.

نحوه نمایش هزینه استهلاک در صورت سود و زیان و همچنین استهلاک انباشته در تراز نامه به شکل زیر میباشد:

به مثال زیر توجه کنید:

با توجه به اینکه قیمت تمام شده دارایی های ثابت شرکت رایان 20.000.000 ریال است و در پایان سال 78 هزینه استهلاک آن 2.000.000 ریال برآورد شده است.

ثبت حسابداری که در حساب ها پایان سال صورت خواهد پذیرفت به شکل زیر میباشد.

هزینه استهلاک 2.000.000 ریال

استهلاک انباشته 2.000.000 ریال

بابت ثبت هزینه استهلاک

همچنان که اشاره شد در صورت های مالی به صورت زیر نشان داده میشود.

نکات اساسی زیر را همیشه باید مورد توجه داشته باید:

1. حساب استهلاک انباشته ماهیت بستانکار دارد و هر ساله معادل مبلغ هزینه استهلاک برآورد شده افزایش مییابد و در ترازنامه نشان داده میشود تا در نهایت ارزش دفتری دارایی ثابت صفر یا به ارزش قیمت اسقاط برسد.

2. حساب هزینه استهلاک یک حساب موقت با ماهیت بدهکار میباشد که هر ساله به حساب سود و زیان بسته میشود.

3. باید توجه داشته باشید همانگونه که حساب هر نوع دارایی ثابت مستقل میباشد حساب استهلاک انباشته آن دارایی ثابت نیز مستقل میباشد چرا که دارایی های ثابت در زمان های متفاوتی خریداری میشوند و با عمر های متفاوتی نیز مستهلک میگردند.

ترکیب دارایی صندوق سرمایه گذاری چیست؟

در شرایط کنونی، بهترین روش تشکیل سبدی از دارای هاست تا ریسک کاهش و افزایش شارپ در یک زمینه گرفته شود. ترکیب دارایی صندوق سرمایه گذاری و تشکیل پرتفوی سرمایه گذاری دقیقا به همین دلیل، بسیار حائز اهمیت است. بازارهای مالی و غیر مالی اعم از؛ طلا، سکه، ارز، بورس اوراق بهادار، ارزهای دیجتال، ملک، خودرو، صندوق های سرمایه گذاری، سپرده بانکی، اوراق مشارکت، وجه نقد و … بیشتر از همیشه نیاز تشکیل سبدی مطابق با استراتژی و میزان ریسک پذیری فرد را احساس میکند.

در واقع ترکیب دارایی صندوق سرمایه گذاری به این معناست که ما تمام تخم مرغ هامون رو در یک سبد نزاریم و این کار رو باید با توجه به استراتژی هایی که داریم، میزان توقعی که از سرمایه گذاری داریم و مهم تر از همه میزان تسلطی که در آن بازار داریم، انجام بدیم. در این مطلب جامع از سایت کد بورسی قصد داریم به موضوع ترکیب دارایی صندوق سرمایه گذاری و تشکیل بهترین سبد سرمایه گذاری بپردازیم، پس همراه با ما بمونید.

ترکیب دارایی صندوق سرمایه گذاری

در ابتدای امر باید عنوان کرد که در دنیای سرمایه‌ گذاری، یکی از اصطلاحاتی که بسیار شنیده می شود و هر سرمایه‌ گذار بایستی بداند معنی و مفهوم آن چیست، کلمه پرتفوی می باشد که در صندوق های سرمایه گذاری به ترکیب دارایی شناخته می گردد. پرتفوی در حقیقت موجب به وجود آمدن رابطه‌ ای بین ریسک و بازدهی خواهد شد. لذا در این مقاله از کد بورسی قصد داریم بدانیم پرتفوی یا ترکیب دارایی های صندوق سرمایه گذاری چیست و چه تاثیری روی عملکرد آن‌ خواهد داشت.

پرتفوی، تعادلی بین ریسک و بازده سرمایه‌ گذاری

می توان گفت که هر سرمایه‌ گذاری انتظار دارد در برابر ریسکی که انجام داده، بازدهی دریافت نماید، ولی این که با چه ریسکی به چه بازدهی برسد نکته حائز اهمیت این موضوع است. به همین منظور دشوار ترین کار در دنیای سرمایه‌ گذاری، یا همان چیزی که موجب می شود بعضی سرمایه‌ گذاران موفقیت‌ های بیشتری داشته باشند، به وجود آوردن تعادل میان ریسک و بازدهی محسوب می شود و آن چیزی که این تعادل را شکل می دهد، پرتفوی می باشد.

پرتفو یا ترکیب دارایی چیست؟

در نظر داشته باشید که پرتفوی، از کلمه Portfolio گرفته شده که به معنای کیف دستی است که در گذشته سرمایه­‌ گذاران اسناد و مدارک خود را در آن قرار می دادند و امروزه مفهوم آن کمی تغییر کرده است و به معنا و مفهوم امروزی در آمده است.

در حال حاضر به گروهی از دارایی‌ ­های مالی مانند؛ سهام، اوراق مشارکت، اوراق قرضه، املاک و مستغلات، پول نقد در سپرده‌ ­های بانکی، طلا، ارز و … پورتفو اطلاق می گردد. سرمایه ­‌گذار با تشکیل این سبد ریسک سرمایه‌­ گذاری را تحت کنترل خواهد داشت و به شکلی از سود چند سهم یا چند بازار مالی منتفع خواهد شد.

علاقه مند به سرمایه گذاری در بازار بورس هستید؟ از طریق لینک زیر ( ثبت نام سریع و رایگان ) اقدام به ثبت نام نمایید. راهنمایی و آموزش بورس نیز به صورت رایگان بعد از ثبت نام برای شما ارسال خواهد شد.

داشتن پرتفوی یا ترکیب دارایی متنوع چه مزیتی دارد؟

در این خصوص باید این طور فرض کنید که سرمایه‌ ای دارید و قصد دارید آن را روی سهام شرکتی که در زمینه دارویی مشغول است، سرمایه‌ گذاری نمایید. در این حوزه شرکت‌ های بسیاری هستند که در حال فعالیت هستند و هر کدام بازدهی مربوط به خود را داشته‌ اند. با این وجود از آن جایی که رقابت میان شرکت‌ ها زیاد است، معلوم نیست در آینده کدام شرکت بازدهی بالاتری را برای سهامدارانش به همراه داشته باشد یا حتی اصلا این امکان وجود دارد که بازدهی گذشته خود را حفظ کند یا حتی بازدهی منفی داشته باشد!

شایان ذکر است که به منظور سرمایه‌ گذاری ۲ مسیر پیش روی شما عزیزان خواهیم بود که به شرح زیر است :

1. سرمایه خود را به قسمت های گوناگون تقسیم بندی نمایید و هر قسمت را روی یکی از شرکت‌ ها سرمایه‌ گذاری نمایید. در این صورت این امکان وجود دارد که یکی از شرکت‌ ها ضرر دهد یا سوددهی مناسبی را برای شما به همراه نداشته باشد، اما زیان یا سود کم او با سوددهی سایر شرکت‌ ها جبران خواهد شد و ریسک پذیری تا حدود بسیار بالایی پایین خواهد آمد. در عوض خیال‌ شما از لحاظ بازدهی مثبت سرمایه‌ گذاریتان راحت است و دچار ضرری نخواهید شد.
2. مسیر دوم این است که سهام یکی از این شرکت‌ ها را خریداری کنید و منتظر سوددهی آن باشید. اگرچه که بایستی حواس‌ تان باشد که امکان دارد این شرکت بر خلاف سوددهی‌ های پیشین خود، دچار ضرر شود یا شرکت‌ های رقیب سوددهی بیشتری نسبت به این شرکت به دست آورند.

نکته ای که وجود دارد این است که در مورد اول شما ریسک سرمایه‌ گذاری خود را کم کرده اید و به این ترتیب پرتفویی از سهم‌ های گوناگون تشکیل داده‌ اید. در نظر داشته باشید که پرتفوی یا سبد سرمایه‌ گذاری ترکیبی از دارایی‌ های گوناگون است که قرار گرفتن آن‌ ها در کنار هم موجب کم شدن ریسک سرمایه‌ گذاری خواهد شد.

دو مثال ساده برای درک بهتر مفهوم پرتفوی یا ترکیب دارایی

مطمئنا بارهای بار جمله “همه تخم ­مر‌غ‌­ ها را توی یک سبد قرار نده” را شنیده‌ ­اید. یکی از مرسوم ترین جملات در میان سرمایه‌ گذاران که به تشکیل پرتفوی یا سبد سرمایه­‌ گذاری اشاره دارد. جالب است بدانید که در این مثال چنانچه سرمایه شما تعدادی تخم مرغ باشد و شرکت­ ها سبدهایی باشند که قرار است سرمایه یا تخم­ مرغ‌­ های شما را نگه­داری نمایند، چه کاری انجام خواهید داد؟ ریسک بالایی متحمل خواهید شد و همه تخم ­مرغ‌­ ها را توی یک سبد قرار می دهید یا با تقسیم تخم ­مرغ‌­ ها بین چند سبد، ریسک سرمایه را کم می کنید؟ چرا که اگر یکی از سبد ها بیفتد و تخم­ مرغ­‌ هایش بشکند، شما هنوز سبدها و تخم ­مرغ‌ های دیگری را هم دارید که قادر است ضرر و در واقع شکست اون تخم مرغ خاص را برای شما جبران کند.

اکنون این طور فرض کنید که وارد یک پیتزا فروشی شده‌ ­اید که پیتزاهایی در طعم‌ ­ها با چاشنی‌­ های گوناگونی در منوی خود دارد. شما قادرید یک مدل را سفارش دهید و همان را نوش جان کنید، امکان دارد طعمش را دوست داشته باشید و این امکان هم هست که طعم آن مورد پسند شما نباشد، ولی شما همین یک انتخاب را داشته‌ ­اید. از طرف دیگر می‌ ­توانید چند اسلایس را در طعم و چاشنی­‌ های گوناگون انتخاب کنید که اندازه هر اسلایس به میزان میل شما به آن طعم است. با این کار این امکان فراهم می شود که از طعم یکی از اسلایس‌ ­ها خوشتان نیاید، اما طعم‌­ های دیگری هم دارید که با خوردن آن­ها گرسنه نمی مانید و جبران آن اسلایسی که مورد پسندتان نبوده خواهد شد.

می توان گفت که در هر دو مثال، شما با انتخاب راه اول ریسک را کم کرده اید و سبدی متنوع ساخته‌ ­اید تا قادر باشید به جای استفاده از مزایای یک کدام آن‌­ ها، از مزایای چند مدل از آن­‌ ها بهره مند شوید.

لازم به ذکر است که تشکیل پرتفوی سرمایه‌ ­گذاری یا سبد سرمایه به همین آسانی هم نیست، بلکه بایستی یک سری قابلیت ­‌ها و مزایا را در خاطر خود داشته باشید و از اصل تنوع قسمتی هم غافل نشوید. خوشبختانه تنوع در دنیای سرمایه‌­ گذاری به اندازه ای گسترده است که قادر خواهید بود، به صورت همزمان از همه آن‌ ها استفاده نمایید.

ترکیب دارایی‌ های صندوق‌ های سرمایه‌ گذاری

گفتنی است که صندوق های سرمایه گذاری، سرمایه­‌ های خرد را جمع ­‌آوری می نمایند تا آن­ ها را به بهترین نحوه در بازارهای مالی سرمایه‌‌ گذاری نمایند و سود حاصل را میان سرمایه­‌ گذاران خود تقسیم بندی نمایند، لذا بایستی عملکرد بسیار خوبی از نظر چیدن پرتفوی داشته باشید و در واقع سنجیده قدم بردارید. به این خاطر که مدیریت یک سرمایه سرمایه‌گذاری در یک دارایی ثابت سرمایه‌گذاری در یک دارایی ثابت بزرگ و ایجاد تعادل بین ریسک و بازده کار ساده ای نخواهد بود. صندوق های سرمایه گذاری طبق ترکیب دارایی خود به چند مدل تقسیم بندی خواهند شد. به این صورت سبد صندوق‌ ها نخستین و حائز اهمیت ترین نکته در تمایز میان صندوق‌ ­ها و یکی از راه‌ ­های انتخاب صندوق مناسب به منظور سرمایه ­‌گذاری محسوب می شود. پرتفوی هر صندوق میزان ریسک پذیری مدیر صندوق را بیان می کند و این امر تاثیر مستقیمی روی بازدهی کل صندوق و در نتیجه میزان سود بردن سرمایه­‌ گذاران خواهد داشت، لذا هر سرمایه­‌ گذار بایستی پیش از ورود به صندوق های سرمایه گذاری از پرتفوی صندوق و استراتژی مدیر آن در سرمایه‌ ­گذاری آگاهی کامل را دارا باشد.

صندوق ها، دارایی‌های خود را کجا سرمایه گذاری می‌ کنند؟

این نکته را به خاطر بسپارید که صندوق های سرمایه سرمایه‌گذاری در یک دارایی ثابت گذاری بر روی موارد گوناگونی سرمایه ­‌گذاری خواهند کرد که شامل اوراق مشارکت، سهام، سپرده بانکی، اوراق قرضه، ارز و … خواهند بود. به منظور این که از نسبت سرمایه ­‌گذاری صندوق در هر کدام از این موارد آگاهی یابید، بایستی اساسنامه و امیدنامه صندوق را مطالعه نمایید. صندوق های سرمایه گذاری درصد سرمایه‌ گذاری خود در هر کدام از بازارهای مالی را در امیدنامه و اساسنامه خود ثبت خواهند کرد و به علاوه گزارش دقیق و بروزی از سرمایه‌ گذاری‌ ها را با جزئیات کامل در سایت خود انتشار می دهند. این داده ها را قادر خواهید بود از گزینه “نمودار ترکیب دارایی‌ های صندوق” مشاده کنید، همین طور نموداری به منظور نشان دادن مقدار سرمایه‌ گذاری صندوق در صنایع گوناگون با عنوان “سهم صنایع در سبد دارایی‌ های صندوق” قرار داده شده است تا سرمایه‌ ­گذاران اطلاعات بروز و دقیق‌ تری در اختیار داشته باشند.

ترکیب دارایی های انواع صندوق های سرمایه گذاری

به همان شکلی که پیش تر از این هم خدمت شما عزیزان بیان کردم، صندوق های سرمایه گذاری طبق ترکیب دارایی یا سبدی که دارند به انواع متفاوتی تقسیم بندی می شوند. در این بخش ترکیب دارایی های ۳ نوع اصلی صندوق های سرمایه گذاری را برای شما عزیزان ذکر خواهیم کرد، پس با کد بورسی همراه بمانید :

ترکیب دارایی های صندوق های سرمایه گذاری درآمد ثابت

در خصوص با این مورد باید گفت که صندوق های سرمایه گذاری درآمد ثابت، درصد بسیار بالایی از دارایی‌ های خود را در اوراق با درآمد ثابت مثل اوراق مشارکت سرمایه‌ گذاری خواهند کرد. در واقع این اوراق سود ثابتی دارند و ریسک سرمایه‌ گذاری در آن‌ ها بسیار کم خواهد بود. لذا صندوق های سرمایه گذاری درآمد ثابت نیز سود ماهیانه تقریبا ثابتی دارند و ریسک سرمایه‌ گذاری در آن‌ ها بسیار پایین خواهد بود. صندوق های سرمایه گذاری درآمد ثابت این وظیفه را دارند که ۷۵ تا ۹۵ درصد از دارایی‌ های خود را در اوراق با درآمد ثابت سرمایه‌ گذاری نمایند. توجه داشته باشید که تصویر زیر نمونه‌ ای از ترکیب دارایی‌ های یک صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت است و به همان شکلی که معلوم است، درصد بالایی از دارایی‌ های این صندوق در اوراق مشارکت سرمایه‌ گذاری شده است که در شکل کاملا مشخص خواهد بود.

ترکیب دارایی صندوق سرمایه گذاری سهامی

برخلاف صندوق های درآمد ثابت و به همان صورتی که از اسم این نوع از صندق ها مشخص است، صندوق‌ های سهامی بیشتر دارایی‌ های خود را در سهام سرمایه‌ گذاری خواهند کرد. سرمایه‌ گذاری در سهام ریسک به مراتب بالاتری را برای شما به همراه خواهد داشت، ولی در عوض به همان مقدار بازدهی بیشتری هم به دنبال خواهد داشت. این صندوق‌ ها بایستی حداقل ۷۰ درصد از سرمایه جمع شده را به سرمایه‌ گذاری در سهام تخصیص دهند و با ۳۰ درصد بقیه میزان ریسک خود را تنظیم نمایند.

لذا این صندوق‌ ها به درد افرادی می خورد که ریسک‌ پذیر هستند، که البته درصد سرمایه‌ گذاری صندوق‌ ها در سهام، در سایت آن‌ ها بیان شده و سرمایه‌ گذاران با بررسی پرتفوی آن‌ ها و این درصد و به تناسب ریسک‌ پذیری که دارند، صندوق مناسب خود را انتخاب نمایند. نمودار زیر، نمونه‌ ای از ترکیب دارایی یک صندوق سهامی می باشد که به همان شکلی که از عکس این بخش هم مشخص است، درصد بسیار بالایی از دارایی خود را در سهام سرمایه‌ گذاری کرده است. این سرمایه‌ گذاری در ۲ قسمت مجزا در نمودار قابل مشاهده است، یکی “پنج سهم با بیشترین وزن” و دیگری “سایر سهام” که هر یک از این موارد قادر است سود بسیار خوبی را نصیب شما کند.

ترکیب دارایی صندوق سرمایه گذاری مختلط

همان طور که از شکل هم مشخص است، این صندوق‌ ها حد میانی صندوق های درآمد ثابت و سهامی به حساب می آیند. یعنی درصد سرمایه‌ گذاری آن‌ ها در سهام و اوراق با درآمد ثابت تقریبا برابر می باشد. این موضوع موجب شده که ریسک سرمایه گذاری در آن‌ ها نسبت به صندوق های سهامی کم تر و بازدهی آن‌ ها نسبت به صندوق های درآمد ثابت بیشتر باشد. شایان ذکر است که نسبت سرمایه‌ گذاری این صندوق‌ ها در سهام بورسی میان ۴۰ الی ۶۰ درصد دارایی‌ ها و در اوراق با درآمد ثابت هم همین مقدار است و این که سرمایه‌ گذاری در کدام بخش بیشتر باشد به استراتژی مدیر صندوق وابسته خواهد بود. نمودار زیر، نمونه‌ ای از ترکیب دارایی‌ های صندوق سرمایه گذاری مختلط می باشد که در آن تلاش شده تعادل را بین سرمایه‌ گذاری در سهام و اوراق با درآمد ثابت حفظ نماید تا از مزایای هر دو با هم بهره گرفته شود.

نحوه تعیین میزان ریسک یک صندوق با ترکیب دارایی های آن

باید توجه داشته باشید که ترکیب دارایی میزان ریسک پذیری را هم بیان خواهد کرد و اگر صندوقی درصد بیشتری از دارایی‌ هایش را در اوراق مشارکت سرمایه‌ گذاری کرده باشد، بیانگر ریسک پایین صندوق خواهد بود، در عوض چنانچه درصد بیشتری از دارایی‌ ها در سهام سرمایه‌ گذاری شده باشد، بیانگر ریسک بالای سرمایه‌ گذاری در آن صندوق خواهد بود. لذا صندوق های درآمد ثابت به این خاطر که درصد بیشتری از پرتفوی خود را به اوراق با درآمد ثابت اختصاص می دهند، دارای کم ترین ریسک، صندوق‌ های مختلط دارای ریسک متوسط و صندوق های سرمایه گذاری سهامی دارای بیش ترین ریسک در بین انواع صندوق های سرمایه گذاری می باشند.

چگونه به پورتفو و ترکیب دارایی صندوق سرمایه گذاری دسترسی داشته باشیم؟

چنانچه قصد داشته باشیم که صندوق های سرمایه گذاری چه سهامی در پرتفوی خود خرید و فروش کرده‌ اند، بایستی به سایت اختصاصی هر یک از صندوق ها مراجعه کنیم و در سربرگ گزارشات گزینه صورت های مالی، صورت وضعیت پرتفوی صندوق مورد نظر را ملاحظه نماییم.

کلام آخر

در انتهای این مقاله جامع باید عرض کنیم که پرتفوی یا ترکیب دارایی صندوق های سرمایه گذاری داده های مناسبی از میزان ریسک پذیری و بازدهی صندوق را در اختیار شما عزیزان قرار خواهد داد که سرمایه‌ گذاران با بررسی آن قادرند صندوق مناسب را میان صندوق‌ هایی از یک نوع انتخاب کرده و در راستای سرمایه گذاری روی آن اقدام نمایند. به عنوان مثال چنانچه نظرتان روی صندوق سهامی باشد، با بررسی ترکیب دارایی و بعد از آن سهامی که آن صندوق خریداری کرده، به استراتژی مدیر صندوق پی ببرید. همین طور با بررسی پرتفوی در بازه‌ های گوناگون زمانی، بفهمید که آیا مدیر صندوق همواره در حال معامله و خرید و فروش و ایجاد سود بیشتر است یا پرتفوی ثابتی را اداره می نماید. این امر قادر است به شناخت صندوق و میزان دلسوزی مدیر برای سرمایه‌ هایی که در اختیار دارد کمک شایانی نماید. امیدواریم که از این مقاله نهایت استفاده رو برده باشید و دید مناسبی در خصوص با تشکیل سبد و ترکیب دارایی صندوق سرمایه گذاری بهتون داده باشه. اگر سوال و یا ابهامی بود حتما در بخش نظرات اون رو با کارشناسان ما و دیگر دوستان در میون بگزارید.

هر سوالی در خصوص با بورس دارید از ما سوال کنید:

سرمایه‌گذاری در یک دارایی ثابت

مشاوره رایگان

برای دریافت مشاوره در مورد چگونگی عضویت در صندوق و شرایط سبد های مختلف کافیست عدد 2 را به سامانه زیر پیامک کنید.

• 02191004770
• [email protected]
• تهران، خیابان بهشتی، پلاک 436، طبقه 4، واحد 15

خانه / سرمایه گذاری و بورس / افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی های شرکت چیست؟

افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی های شرکت چیست؟

در افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی ها که از سال گذشته مورد توجه سهامداران قرار گرفته، شرکت دارایی های ثابت مشهود خود را مانند زمین، ساختمان، ماشین آلات و تجهیزات، سرمایه گذاری ها و … را مورد تجدید ارزیابی قرار می دهد. در این روش به همان میزان که تعداد سهام شما افزایش می یابد قیمت آن کاهش پیدا خواهد کرد، به همین علت تغییری در دارایی شما رخ نخواهد داد. در ادامه جزئیات افزایش سرمایه از محل دارایی ها را با هم بررسی می کنیم.

تجدید ارزیابی دارایی ها یعنی چه؟

شرکت‌ها دارایی‌هایی مانند زمین، ساختمان، تجهیزات و تأسیسات را که جزو دارایی‌های غیر جاری یا همان دارایی های بلندمدت محسوب میشوند را به قیمت تمام‌شده خرید ثبت می‌کنند. بر این اساس اگر شرکت یک قطعه زمین را در سال ۱۳۷۵ به قیمت ۱۰۰ میلیون ریال خریده باشد و تا به امروز مالکیت زمین در دست شرکت باشد، این زمین در سال ۱۳۹۹ به قیمت سال ۷۵ یعنی ۱۰۰ میلیون ریال در دفاتر ثبت شده سرمایه‌گذاری در یک دارایی ثابت است. درحالی‌که در حال حاضر ارزش روز آن زمین ۱۰ میلیارد می‌باشد.

در این شرایط شرکت میتواند اقدام به اجرای افزایش سرمایه از محل مازاد تجدید ارزیابی دارایی‌ها از طریق به‌روز کردن قیمت زمین نماید پس برای اینکار شرکت باید یس از ارزیابی‌های کارشناسی و اخذ تمامی مجوزها در ترازنامه قیمت زمین را به ۱۰ میلیارد ریال افزایش داده و مابه‌التفاوت ۱۰ میلیارد ریال و ۱۰۰ میلیون ریال را به‌حساب سرمایه منظور کند.

افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی ها چیست؟

همانطور که اشاره کردیم در افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی ها، شرکت دارایی های ثابت مشهود خود را مانند زمین، ساختمان، ماشین آلات و تجهیزات، سرمایه گذاری ها و … را مورد تجدید ارزیابی قرار می دهند.

با این روش ارزش دارایی های شرکت در ترازنامه آپدیت خواهد شد. در نهایت چون معادله حسابداری در ترازنامه باید برقرار باقی بماند و بدهی های شرکت نیز تغییری نکرده، سرمایه شرکت باید افزایش یابد تا این معادله برقرار بماند.

در روش افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی ها پولی به شرکت وارد نخواهد شد و تنها اتفاقی که رخ می دهد یک عملیات حسابداری در صورتهای مالی شرکت می باشد. در واقع در این روش به همان میزان که تعداد سهام شما افزایش می یابد قیمت آن کاهش پیدا خواهد کرد، به همین علت تغییری در دارایی شما رخ نخواهد داد.

در افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی ، با توجه به اینکه حساب افزایش سرمایه به روش ذکر شده اندوختهای غیرقابل تقسیم می باشد و به عنوان بخشی از حقوق صاحبان سرمایه هم به حساب می آید، در هر دوره مالی به میزان استهلاک ناشی از اختلاف تجدید ارزیابی به عنوان هزینه منظور و به حساب افزایش سرمایه منتقل خواهد شد اما در ارزش ذاتی شرکت تغییری نخواهد کرد.

در افزایش سرمایه از تجدید ارزیابی به سهامداران سهام جایزه تعلق میگیرد

اگر سهامدار بلند مدتی هستید، شرکت در برنامه افزایش سرمایه شرکت ها از تجدید ارزیابی دارایی ها که منجر به اعطای سهام جایزه می شود را توصیه می کنیم.

نحوه دریافت سهام جایزه به این صورت است که معمولا ۲ ماه پس از ثبت آگهی افزایش سرمایه، سهام جایزه به پرتفو سهامداران بصورت رایگان اضافه و قابل معامله خواهد شد.

سهام جایزه به کلیه سهامدارانی که در مجمع افزایش سرمایه شرکت کنند تعلق میگیرد و سهامداران بدون اینکه هزینه ای پرداخت کنند، مالک سهام جایزه می شوند البته میزان مالکیت سهامداران بعد از افزایش سرمایه تغییری نخواهد کرد.

توجه فرمایید منظور از اینکه مالکیت سهامداران بعد از افزایش سرمایه تغییری نخواهد کرد این است که تغییری در دارایی های سهامداران رخ نمی دهد: یعنی پس از افزایش سرمایه که تعداد سهام افراد زیاد شد، قیمت جدید سهام به همان میزان کاهش می یابد که دارایی سهامداران تغییری نکند اما تعداد سهام آنها افزایش یابد.

دارایی های استهلاک پذیر در تجدید ارزیابی

براساس قانون مالیات‌های مستقیم در ایران جز در بعضی از موارد، تمامی دارایی‌های بلندمدت شرکت براساس فرمول اعلامی در قانون باید مستهلک شوند و برای هرکدام از دارایی‌ها فرمول خاصی تعریف‌شده است.

استهلاک دارایی‌ها در حکم هزینه ناشی از درآمد ایجادشده توسط آن دارایی بوده و از درآمدهای آن سال شرکت کسر می شود. از میان انواع دارایی‌هایی که امکان دارد در افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی مورداستفاده قرار گیرد، زمین استهلاک‌پذیر نخواهد بود ولی سایر دارایی‌ها استهلاک‌پذیر مانند ساختمان و … استهلاک پذیر هستند و طی سالیان از ارزش دفتری آن‌ها در ترازنامه کسر می‌گردد و به‌عنوان هزینه دوره گزارش می‌شود.

شرکت های مشمول ماده ۱۴۱ ملزم به افزایش سرمایه از تجدید ارزیابی

طبق قانون تجارت(اصلاحیه) شرکت‌هایی که زیان انباشته آنها بیش از نصف سرمایه در ترازنامه باشند مشمول ماده ۱۴۱ قانون تجارت هستند و باید علاوه بر برگزاری مجمع فوق‌العاده در مورد ابقا یا انحلال شرکت تصمیم‌گیری کنند.

اگر در مجمع فوق العاده تصمیم به ادامه فعالیت گرفته شود، شرکت باید اقدام به افزایش سرمایه کند تا از شمولیت این ماده خارج شود.

با توجه به اینکه این شرکت‌ها سود انباشته و وضعیت مناسبی برای افزایش سرمایه از محل آورده ندارند مجبورند از افزایش سرمایه از محل مازاد تجدید ارزیابی دارایی‌ها برای خروج از شمولیت ماده ۱۴۱ قانون تجارت کمک بگیرند.

در شرایط عدم وجود مصوبات حمایتی و بر طبق قانون مالیات‌های مستقیم، شرکت‌هایی که اقدام به افزایش سرمایه از محل مازاد تجدید ارزیابی می کنند باید معادل ۲۵ درصد از افزایش قیمت دارایی مذکور (در مثال ما ۲۵ درصد از اختلاف ۱۰۰ میلیون ریال و ۱۰ میلیارد ) را به‌عنوان مالیات به اداره مالیات پرداخت کنند و تا زمانی که دارایی‌های مذکور در تملک شرکت باشد باید هر ۵ سال تجدید ارزیابی را تکرار کند مگر اینکه دارایی تجدید ارزیابی‌شده بفروش برسد.

برای حمایت از شرکت‌ها، دولت در بودجه خود از شرکت‌های مشمول ماده ۱۴۱ حمایت کرده و بر این اساس شرکت‌هایی که مشمول ماده ۱۴۱ قانون تجارت شده‌اند و اقدام به افزایش سرمایه از محل مازاد تجدید ارزیابی می‌کند معاف از مالیات خواهند بود و این نکته بسیار مثبتی است به دلیل اینکه در طی فرایند افزایش سرمایه از تجدید ارزیابی ها پولی وارد شرکت نمی‌شود.

محاسبه قیمت سهم پس از سرمایه‌گذاری در یک دارایی ثابت افزایش سرمایه از طریق تجدید ارزیابی دارایی ها

فرمول و نحوه محاسبه قیمت سهم پس از افزایش سرمایه از طریق تجدید ارزیابی دارایی ها به شرح زیر می باشد:

شرکت‌هایی که از محل تجدید ارزیابی اقدام به افزایش سرمایه می‌کنند از نظر عملیاتی مشکلاتی دارند و البته تعدادی از شرکت‌ها نیز با انجام یک سری اقدامات اصلاحی زیان انباشته خود را کاهش یا حذف می‌نمایند.

افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی ها چیست؟

افزایش سرمایه از محل مازاد تجدید ارزیابی دارایی‌ها خوب است یا نه؟

افزایش سرمایه از محل مازاد تجدید ارزیابی دارایی‌ها خوب است یا نه؟ سوالی ه برای بسیاری از سرمایه گذاران پیش می آید. برای پاسخ به این سوال باید افزایش سرمایه از محل مازاد تجدید ارزیابی را از دید سرمایه‌گذاران و شرکت مورد بررسی قرار دهیم تا ببینیم این افزایش سرمایه که چه مزایا و معایبی برای شرکت و سهامداران دارد.

افزایش سرمایه از محل مازاد تجدید ارزیابی دارایی‌ها از دید سرمایه‌گذاران

از سال گذشته افزایش سرمایه شرکت ها از تجدید ارزیابی دارایی ها بسیار رونق گرفته و هر شرکتی که تصمیم به افزایش سرمایه میگیرد با اسقبال سهامداران روبه‌رو می‌شود و از وقتی که گزارش طرح توجیهی افزایش سرمایه در سامانه کدال منتشر می‌شود تا قبل از برگزاری مجمع سهم با اسقبال خوبی همراه می‌شود و معمولا رشدهای چند صددرصدی را نصیب سرمایه‌گذاران مینند.

البته توجه داشته باشید که این موضوع یک مسئله روانی است و تنها دلیل بنیادی آن این است که با بزرگ‌تر شدن دارایی‌های شرکت و ارزش دفتری آن سرمایه‌گذاران انتظار دارند که قیمت سهم رشد کند.

این درحالی است ‌که طی افزایش سرمایه قیمت سهم اختلاف فاحشی باارزش دفتری هر سهم پیدا می‌کند مخصوصا اگر افزایش سرمایه چندهزار درصدی باشد و همین عامل باعث می‌شود تا قبل از برگزاری مجمع قیمت سهم طی معاملات رشد چشمگیری نماید.

حال اگر شرکت مدنظر بتواند طی معاملاتی زیان انباشته را صفر یا به سود انباشته تبدیل کند قیمت سهم رشد دوچندانی را تجربه خواهد کرد.

افزایش سرمایه از محل مازاد تجدید ارزیابی دارایی‌ها از دید عملکرد شرکت

برای بررسی افزایش سرمایه از محل مازاد تجدید ارزیابی دارایی‌ها از دید عملکرد شرکت باید در نظر داشته باشید که برخی از شرکت‌ها دارایی‌های استهلاک‌پذیر و برخی دیگر دارایی‌های دیگری همچون زمین را مبنای تجدید ارزیابی قرار می‌دهند و درنتیجه رفتار متفاوتی را می‌توان برای آن در نظر گرفت:

افزایش سرمایه از محل دارایی‌های استهلاک‌پذیر

زمانی یک دارایی استهلاک‌پذیر مانند ماشین آلات و تجهیزات تولیدی یک کارخانه تجدید ارزیابی می‌شود بر اساس قانون مالیات‌های مستقیم باید بر اساس فرمول محاسبه استهلاک دارایی طی دوره تعریف‌شده مستهلک شود.

با این تفاوت که در حالت جدید مبلغ ریالی هزینه استهلاک بسیار بیشتر خواهد بود. درنتیجه اثر منفی سنگینی بر سودآوری شرکت داشته و موجب افت سنگین سود خالص هر سهم می‌گردد.

توجه: اگر چنانچه عملیات شرکت زیانده باشد مبلغ ریالی زیان هر سهم را افزایش می‌دهد و درنتیجه در سال‌های آینده موجب افت شدید سود هر سهم و درنتیجه نسبت قیمت به درآمد هر سهم(P/E) می‌گردد.

هم‌چنین در این حالت نسبت‌های مهمی مانند بازده حقوق صاحبان سهام، بازده دارایی‌ها و بازده دارایی‌های ثابت (که معیارهای مهم جهت ارزیابی عملکرد شرکت هستند) و هم‌چنین حاشیه سود ناخالص و حاشیه سود خالص افت شدیدی را تجربه خواهند کرد.

افزایش سرمایه از محل دارایی‌های استهلاک ناپذیر مانند زمین

در افزایش سرمایه از محل دارایی‌های استهلاک ناپذیر مانند زمین صرفاً ارزش روز دارایی که عموماً چند ده برابر ارزش دفتری آن هست بزرگتر شده و چون هزینه‌ای را به شرکت وارد نمی‌آورد نسبت به حالت قبل نسبت‌های مالی مهم مذکور را کمتر تحت تأثیر قرار می‌دهد.

همان‌طور که در فوق اشاره کردیم عموماً شرکت‌هایی که در عملیات اصلی خود با مشکل مواجه میشود و زیان انباشته سنگینی دارند از این روش استفاده میکنند و درنتیجه عموم این شرکت‌ها مشکلات زیادی در فرایند عملیاتی خود دارند و حتی اگر طی انجام معاملاتی بتوانند از شمولیت ماده ۱۴۱ خارچج شوند و زیان انباشته خود را صفر و یا به سود انباشته برسانند اما چون عملیات اصلی آن‌ها زیانده است در طی چندین سال مالی مجدداً زیانده خواهند شد و در صورت‌های مالی آن‌ها شاهد زیان انباشته سنگین خواهیم بود.

هم‌چنین نسبت‌های مالی مهم دیگری همچون گردش دارایی‌های ثابت و ضریب حقوق صاحبان سهام نیز کاهش می یابد می‌کند که ازلحاظ سرمایه‌گذاری در یک دارایی ثابت عملکرد مدیریتی در نگاه اول یک اشکال محسوب می‌گردد.

یکی از نکات مثبت در این فرایند هم چون سایر روش‌های افزایش سرمایه بهبود نسبت بدهی و درنتیجه افزایش ظرفیت وام‌گیری توسط شرکت جهت تأمین مالی فعالیت‌ها هست که البته درصورتی‌که به‌درستی مدیریت نشود می‌تواند موجب افزایش هزینه‌های مالی شرکت شود درحالی‌که هیچ عایدی مثبتی برای شرکت نداشته است.

تمامی توضیحات زمینه افت قیمت سهام پس از فروکش کردن هیجانات ناشی از افزایش سرمایه از محل مازاد تجدید ارزیابی را در بازار رقم می‌زند و همین عامل موضوعی است که می‌تواند به‌عنوان یک نکته مهم موردتوجه قرار گیرد.

Compatible data.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipis scing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.

enim ad minim veniam quis nostrud exercita ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.

• Pina & Associates Insurance
• Payment at Contingency
• Amount of Payment

Two Most-Cited Reason

Consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore dolore magna aliqua. enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex commodo consequat. duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate.

روش استاندارد ثبت دارایی ثابت در اظهارنامه مالیاتی

ثبت دارایی ثابت و نگه‌داری آن‌ها یکی از امور مهم در حسابداری محسوب می‌شود نکته مهم‌تر روش استاندارد ثبت دارایی ثابت در اظهارنامه مالیاتی است. در جدول صورت وضعیت مالی شما باید عددنهایی و محصول جدول استهلاک دارایی ها را مطابق با اجرای مقررات ماده ۱۴۹ اصلاحی قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۹۴/۰۴/۳۱ و بنا به پیشنهاد شماره ۱۶۱۹۹/۲۰۰ مورخ ۱۳۹۵/۱۰/۱۱ سازمان امور مالیاتی کشور درج نمایید. این مقررات و ضـوابط اجرایی مربوط به هزینه استهلاک دارایی ها و هزینه ‌های تأسـیس در ۲۱ مـاده و ۴ تبصـره به انضمام جداول دارایی های استهلاک پذیر در قالـب ۲۵ گروه و ۱۳ صـفحه به تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی رسیده است.

فهرست مطالب

دارایی چیست؟

دارایی‌های یک موسسه (شرکت؛ واحد اقتصادی؛ فروشگاه و غیره) در مقابل سرمایه و یا بستانکاران آن به وجود می‌آید. دارایی‌های یک موسسه بر سه بخش عمده تعریف می‌گردد: ۱) دارایی جاری ۲) دارایی نامشهود ۳) دارایی ثابت

همان‌طوری‌که از تعریف دارایی‌های ثابت و دارایی‌های نامشهود برمی‌آید؛ هزینه‌های انجام شده برای کسب این‌گونه دارایی‌ها برای یک دوره مالی نبوده و برای سالهای متمادی مورد استفاده قرارمی‌گیرند. اما از آن‌جایی ‌که هزینه‌های انجام شده برای این‌گونه هزینه ها برای کسب درآمد می‌باشد؛ لذا هم استانداردهای پذیرفته شده حسابداری و هم قوانین مالیاتی آن را پذیرفته و مقرراتی را برای مستهلک نمودن آن‌ها وضع نموده‌اند. به همین دلیل ماده ۱۴۹ و بخشنامه‌های مربوطه تعاریف و مقررات مختلف برای قبول نمودن هزینه استهلاک توسط ممیزین محترم مالیاتی می‌باشد. بدین منظور جدول استهلاک صنایع های مختلف تعریف تا موسسه‌های مختلف از آن پیروی نمایند.

طبق تبصره ۱ ماده ۱۴۹ ق م م افزایش بهای ناشی از تجدید ارزیابی دارایی های اشخاص حقوقی، با رعایت استانداردهای حسابداری مشمول پرداخت مالیات بر درآمد نیست و هزینه استهلاک ناشی از افزایش تجدید ارزیابی نیز به عنوان هزینه قابل قبول مالیاتی تلقی نمی‌شود.

دارایی‌های جاری

این‌گونه دارایی‌ها دارای گردش دریک سال مالی بوده که موجودیت آن ثابت نبوده و برای کسب درآمد روزانه مصرف می‌گردد مانند پول نقد؛ موجودی بانک ها؛ بدهکاران؛ پیش دریافتها و غیره.

دارایی‌های نامشهود

دارایی‌هایی هستند که قابل لمس نبوده و شرکت برای آن هزینه نموده (پرداخت برای استفاده از یک نام تجاری و یا به‌وجود اورده یک نام تجاری)؛ حق اختراع؛ حق برند یا نام تجاری و یا نوشتن یک برنامه(نرم افزار) کاربردی شرکت های کامپیوتری؛ هزینه‌های تاسیس و غیره.

دارایی‌های ثابت

دارایی هایی هستند که برای استفاده طولانی مدت خریداری می‌شوند و احتمالاً به سرعت به پول نقد تبدیل نمی‌‌شوند. مانند زمین، ساختمان، ماشین الات و تجهیزات.

طبق استاندارد حسابداری شماره ۱۱ اجزای بهای تمام شده دارایی ثابت مشهود شامل برآورد اولیه مخارج پیاده‌سازی و برچیدن دارایی و بازسازی محل نصب آن از بابت تعهدی است که در زمان تحصیل دارایی تقبل می‌شود. در زمان تحصیل دارایی، این مخارج و تعهد مرتبط با آن براساس ارزش فعلی اندازه‌گیری می‌شود. طبق استاندارد قبلی از بابت مخارج مزبور، طی عمر مفید دارایی، ذخیره لازم در حسابها منظور می‌گردید.

روش استاندارد ثبت دارایی ثابت در اظهارنامه مالیاتی

اظهارنامه مالیاتی علاوه بر اطلاعات خواسته شده برای یک دوره مالی؛ حاوی صورتهای مالی (عملکرد سود و زیان و صورت وضعیت مالی) می‌باشد. بدیهی است در صورتیکه صورتهای مالی مطابق استانداردهای پذیرفته شده حسابداری و هم‌چنین مفاد ماده ۱۴۹ و بخشنامه‌های مربوطه تهیه شده باشد؛ باید عینا در اظهارنامه مالیاتی منعکس شود. یعنی:

گردش حساب دارایی‌های ثابت

ارزش دارایی ها در اول دوره	خرید طی دوره	فروش طی دوره	مانده دارایی در پایان دوره	استهلاک در اول دوره	استهلاک طی دوره	استهلاک دارایی‌های فروخته شده	ارزش دفتری دارایی‌ها
۲۰۰	۵۰	۷۰	۱۸۰=۲۰۰+۵۰-۷۰	۴۰	۲۰	۱۰	۱۳۰=(۴۰+۲۰-۱۰)-۱۸۰

همانطور که در مقاله نکات کلیدی اظهارنامه مالیاتی (بخش سوم) توضیح دادیم داخل جدول صورت وضعیت مالی در اظهارنامه مالیاتی، دو کادر با عناوین مجموع خرید دارایی‌های ثابت طی دوره و مجموع خرید سایر دارایی‌ها طی دوره وجود دارد. در واقع تکمیل صحیح این قسمت و عدد صحیح از ارزش دفتری دارایی ها در جدول صورت وضعیت مالی باعث ثبت استاندارد دارایی ثابت در اظهارنامه مالیاتی است.

کادر اول پایین جدول صورت وضعیت کلید مورد نظر ماست؛ که اهمیت فوق‌العاده دارایی‌های ثابت را نشان می‌دهد. سازمان امور مالیاتی مقدار ثبت شده در این کادر را با میزان اعلام شده در دفاتر سال قبل شما مقایسه می‌کند؛ و در صورت وجود افزایشی که در دفاتر سال جاری (سال ارائه اظهارنامه) ثبت نشده باشد، معادل ۸۰% مالیات متعلق جریمه خواهید شد. دقت کنید که این جریمه غیرقابل بخشش است.

نحوه ثبت دارایی‌های ثابت در شرکت

دارایی های ثابت یکی از مهم‌ترین اموال یک سازمان می‌باشد. به منظور نگهداری از اموال و جلوگیری از حیف و میل شدن آن‌ها و هم‌چنین محاسبه استهلاک؛ سازمان می‌بایستی دارای یک دفتر ثبت اموال بوده و یا حداقل آن‌ها را در یک سیستم کاردکس نگهداری نماید. معمولا در دفتر اموال و یا سیستم کاردکس، اطلاعات اموال مانند

1. زمان خرید و یا هزینه اتمام و به کارگیری دارایی می‌بایستی ثبت گردد.
2. هزینه خرید و یا قیمت تمام شده دارایی.
3. محل استقرار دارایی.
4. تخمین مدت عمر دارایی.
5. زمان شروع استهلاک دارایی.
6. پلاک گذاری دارایی که بیانگر محل استقرار؛ تعداد (در صورتیکه از یک دسته باشند) مثلا چندمین صندلی و یا میز از یک دسته خرید.
7. تعمیرات اساسی. مثلا یک پرس در صورتیکه هزینه اساسی برروی آن شده باشد میتواند به قیمت اصلی اضافه و مستهلک گردد (تبصره‌های ماده ۱۴۹ و بخشنامه‌های مربوطه).
8. در نظر گرفتن و ثبت اطلاعات تعمیرات اساسی.

فواید ثبت اطلاعات دارایی‌ها در دفتر اموال یا کاردکس اموال

در سازمانهای بزرگ مخصوصا سازمان‌هایی که دارای شعب مختلف بوده و یا شرکت‌هایی که دارای کارگاه‌های تولیدی در نقاط مختلف کشور و یا حتی خارج از کشورباشند دفتر اموال یا کاردکس اموال به منظور کنترل دارایی‌های خود بوده که بتوانند از آن‌ها محافظ کنند. از طرفی صرفه نظر از استفاده مالی در حسابداری قیمت تمام شده کالا و مراکز هزینه و هم‌چنین کنترل دارایی از نظر قانون م.م و قانون تجارت نیز داشتن دفاتر اموال ضروری بوده تا علاوه بر وجود فیزیکی آن‌ها مدارک مثبته که در اسناد حسابداری ثبت گردیده را پشتیبانی نماید.

مثال برای پلاک دارایی‌های ثابت

شرکت تولیدی و صنعتی نیک دارای دفتر مرکزی و دو کارخانه در نقاط مختلف دارد. نوع اموال: ۱ – ساختمان. ۲ ماشین الات تولیدی. ۳ – ماشین الات غیر تولیدی. ۴ – لوازم و ماشین الات اداری اداری (میز و صندلی و غیره) . ۵ – محل استقرار.

پلاک اموال تولیدی

محل استقرار	چندمین ماشین	تعداد	ماشین الات تولیدی / غیر تولیدی
۰۱	۰۰۱	۱۰	۲

پلاک اموال غیر تولیدی

محل استقرار	چندمین ماشین	تعداد	ماشین الات تولیدی / غیر تولیدی
۰۲	۲۲	۵۰	۴

اطلاعات کاردکس و یا دفتر اموال

ردیف	مشخصات دارایی	قیمت تمام شده دارایی	تاریخ خرید	تاریخ تعمیرات اساسی	هزینه تعمیرات اساسی	توضیحات تعمیرات
….	….	….	….	….	….
….	….	….	….	….	….
نحوه استهلاک	شروع استهلاک	مبلغ استهلاک
….	….	….	….	….	….

بدیهی است اموالی که در یک جا مستفر نمی‌باشند مانند اتومبیل و کامیون و غیره را نمی‌توان پلاک کوبی نمود به همین دلیل برای شناسایی آن‌ها از یک سیستم کاردکس و یا ثبت در دفاتر استفاده خواهد شد.