استراتژی سرمایه‌گذاری یعنی چه؟

برخی از کارشناسان بازار سرمایه تنوع زیاد در سبد پرتفوی را زیان‌ده می‌دانند و معتقدند که افراد باید در چند سهم بزرگ و بنیادی سرمایه‌گذاری کنند و از تنوع پرتفوی پرهیز کنند و دلیل آن هم سخت بودن مدیریت پرتفوی متنوع است

استراتژی سرمایه‌گذاری یعنی چه؟

روش سرمایه گذاری / انتخاب استراتژی سرمایه‌گذاری از نکاتیست که سرمایه‌گذار باید برای کسب سود در نظر داشته باشد.

رویکردها و سبک‌های زیادی برای سرمایه‌گذاری

رویکردها و سبک‌های زیادی برای سرمایه‌گذاری وجود داره. که در این قسمت به سه تا از رایج‌ترین سبک‌های آن اشاره می‌کنیم.

سرمایه گذاری مبتنی بر ارزش، سرمایه گذاری مبتنی بر رشد و سرمایه گذاری مبتنی بر درآمد.

-روش سرمایه گذاری مبتنی بر ارزش. کسی که این استراتژی را انتخاب می‌کند، قبل از خرید بخشی از سهام یک شرکت، با آنالیز سنجه‌های بنیادین آن شرکت که در صورت ‌های مالی سالیانه یا فصلی اش منعکس شده، ارزش ذاتی اش را تخمین می‌زند.

وقتی سرمایه گذار با حساب و کتاب های خودش مطمئن شد که قیمت آن سهم با قیمتی پایین‌تر از ارزش ذاتی اش عرضه میشود، به آن سهم به چشم یک فرصت برای خرید نگاه می‌کند. به بیان بهتر، سرمایه گذار در این حالت سهم را می‌خرد، چون اعتقاد دارد قیمت سهمی که رویش دست گذاشته، پتانسیل رشد برای رسیدن به ارزش بازاری خودش را دارد.

– روش سرمایه گذاری مبتنی بر رشد. در این استراتژی، سرمایه‌گذار برایش اهمیتی ندارد که یک سهم بیشتر از قیمت ذاتی اش عرضه میشود، مادامی که قیمت سهمی در حال رشد باشد و شرکتی که سهم را عرضه کرده در حال کسب سود باشد و قیمت سهم آن شرکت نسبت به بقیه ی رقبا در صنعتِ مشابه رشد بیشتری داشته باشد، سرمایه‌گذار خریدار آن سهم است. سرمایه گذار با این استراتژی امیدوار است که بتواند به واسطه افزایش سرمایه ناشی از رشدِ قیمت سهم، کسب سود کند.

-روش سرمایه گذاری مبتنی بر درآمد. این نوع سرمایه‌گذارها، با نگه‌داری سهام شرکت‌های سودآور که سابقه ی پرداخت سود سهام رو دارند، کسب درآمد می‌کنند. میانگین سود سهام در بازار اس اند پی، دو تا سه درصد قیمتِ استراتژی سرمایه‌گذاری یعنی چه؟ هر سهم است. سرمایه گذارهایی که این سبک را انتخاب می‌کنند، معمولا روی شرکت هایی دست می‌گذارند که سود سهامشان حداقل پنج تا شش درصدِ قیمت هر سهم باشد.

با این حال باید مراقب باشند که سهم‌هایی را بخرند که بنیان‌های قوی‌ای دارند، چرا که اگر شرکت عرضه کننده‌ی سهم شروع به از دست دادن سرمایه کند، استراتژی سرمایه‌گذاری یعنی چه؟ پرداخت سودِ سهام قطع میشود. در نهایت نسخه‌ی ویژه‌ای برای سرمایه گذاری وجود ندارد که بگوید شما باید به یک کدام از این سبک‌ها پایبند باشید و تا آخر با آن جلو بروید.

در بسیاری از مواقع، سرمایه‌گذارها آمیزه‌ای از چند رویکرد متفاوت را برای سرمایه‌گذاری انتخاب می‌کنند تا با کسب تجربه به سبکِ منحصر به فرد خودشان برای کسب سود در بازار برسند.

استراتژی DCA چیست و چرا در سرمایه‌گذاری اهمیت دارد؟

اگر شما هم از جمله افرادی هستید که در بازارهای مالی سرمایه‌گذاری می‌کنید، قطعا برای گرفتن یک نتیجه و سود خوب، استراتژی بلند مدت یا کوتاه‌مدتی را انتخاب خواهید کرد.

استراتژی‌های مختلفی در این بازارها وجود دارد که پیروی از هرکدام ریسک‌های استراتژی سرمایه‌گذاری یعنی چه؟ خاص خودش را دارد.

یکی از استراتژی‌های معروف که برای تعیین بهترین زمان ورود به بازار ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود، استراتژی متوسط هزینه دلاری (DCA) است.

برای اینکه از بازار کریپتو سود خوبی به دست آورید، یا باید هودل (HODL) کنید و یا باید معاملات روزانه انجام دهید. معاملات روزانه نسبت به هودل ریسک بالاتری دارد ولی ممکن است سود بیشتری نیز داشته باشد.

استراتژی DCA، یک استراتژی میانه‌رو است که به جای زمان‌بندی دقیق برای ورود به بازار و سرمایه‌گذاری زیاد در یک قیمت خاصی از یک ارز دیجیتال، سرمایه شما در قیمت‌های مختلف توزیع می‌شود تا ریسک کلی کاهش پیدا کند.

در این مقاله قصد داریم تا به طور مفصل درباره این استراتژی، کاربرد و نحوه استفاده از آن صحبت کنیم. پس اگر علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری در بازار کریپتو هستید، تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

بازار کریپتو، یک بازار پرنوسان!

قبل از اینکه به بررسی استراتژی DCA بپردازیم، بیایید کمی درباره بازار کریپتو و نیاز آن به وجود یک استراتژی قوی صحبت کنیم.

در بازار بورس، سهام‌هایی که قیمت کمتری دارند، نوسان بیشتری نیز دارند. این موضوع به این دلیل است که ارزش بازار این سهم‌ها بسیار پایین و واکنش‌پذیری آن‌ها به معاملات حجیم، بیشتر است؛ که این موضوع نوسانات زیادی را به همراه دارد.

در اصطلاح به این نوع سهم‌ها (در بازار بورس ایران، سهم‌های با قیمت زیر 100 تومان)، سهم‌های پنی (Penny Stocks) می‌گویند.

بنابراین، هرچه ارزش بازار بیشتر باشد، حجم معاملات باید بزرگ‌تر بوده تا روی قیمت هم تاثیر بگذارد.

حالا اگر به بازار کریپتو نگاهی بیندازیم، می‌بینیم که ارزش بازار کریپتو در مقایسه با بازارهای سهام معتبر جهانی چندان زیاد نیست؛ پس نوسانات قیمتی در بازار ارزهای دیجیتال بیشتر از بازارهای بورس است.

هرچه ارزش یک بازار کمتر باشد، سرمایه‌گذاری در آن بازار ریسک بیشتری به همراه دارد؛ چراکه نهنگ‌ها به راحتی می‌توانند با انجام معاملات نه‌چندان حجیم، باعث تغییرات ناگهانی قیمت شده و با خرید و فروش‌های خود سود خوبی به دست آورند.

علاوه بر این، ارزهای دیجیتال مانند اوراق بهادار شرکت‌ها که در بازارهای بورس عرضه می‌شوند، ارزش ذاتی ندارند؛ پس باز هم نهنگ‌ها فرصت خوبی دارند تا ارزش آن‌ها را تحت کنترل خود بگیرند. در واقع اوراق بهادار موجود در بورس، نشان‌دهنده مالکیت سهام شرکت‌هایی است که می‌توان روی محصولات یا خدمات آن‌ها قیمت‌گذاری کرد.

دلایل موجود برای نوسانات قیمت و ریسک‌هایی که در بازار کریپتو نام بردیم، نیازمند یک استراتژی موفق است تا سرمایه‌گذاران با استفاده از آن، ریسک‌ها را کاهش داده و سود خوبی به دست آورند.

یکی از این استراتژی‌های کاربردی، استراتژی میانگین هزینه دلاری است که در ادامه به تعریف آن می‌پردازیم.

استراتژی میانگین هزینه دلاری (DCA) چیست؟

متوسط هزینه دلاری (Dollar-cost Averaging) که به اختصار به آن DCA گفته می‌شود، یک استراتژی هدفمند است که در آن سرمایه‌گذار، با خرید در قیمت‌های مختلف و در بازه‌های متفاوت، سرمایه خود را در چند قیمت توزیع می‌کند تا ریسک از دست رفتن سرمایه به دلیل نوسانات بازار را کاهش دهد.

برای گرفتن نتیجه بهتر، شما باید در این استراتژی پول خود را در فواصل زمانی منظم و ترجیحا به طور مساوی تقسیم کنید. این کار بسته به شرایط شما می‌تواند یک بار در هفته، یک بار در ماه و یا هر سه ماه یک‌ بار انجام شود.

در واقع، در استراتژی DCA، به جای اینکه سرمایه‌گذار مقدار زیادی از یک دارایی را در یک قیمت مشخص خریداری کند، آن مقدار دارایی را در قیمت‌های مختلف و در بازه قیمتی متفاوت می‌خرد.

در کل، استراتژی DCA دو نوع دارد:

1. خرید براساس قیمت: یعنی به زمان توجهی نکنید و خریدها را در قیمت‌های مشخصی انجام دهید.
2. خرید براساس زمان: نباید به قیمت توجه کنید و فقط باید خرید خود را مطابق با برنامه زمانی انجام دهید.

گاهی بعضی از معامله‌گران، از این استراتژی به عنوان روشی برای ترید کردن در بازار نوسانی استفاده می‌کنند. ممکن است معامله‌گر برای انجام معاملات خرید یا فروش خود، بهترین زمان ورود یا خروج را ندانند.

بنابراین اگر سرمایه خود را با این استراتژی در بازه‌های قیمتی یا زمانی متفاوت پخش کند، قیمت خریدش در طول زمان گسترش می‌یابد و نسبت به حالتی که کل سرمایه خود را به قیمت خاصی از یک دارایی اختصاص می‌دهد، ریسک کمتری متحمل خواهد شد.

به طور کلی، DCA یک استراتژی معاملاتی مناسب برای معامله‌گران مبتدی و تازه‌وارد است که قصد ندارند وارد مباحث پیچیده تکنیکالی شوند. البته باید بگوییم که استفاده از این استراتژی، نیازمند نظم زیاد و مقاومت در برابر FUD یا FOMO است.

هدف استفاده از استراتژی DCA چیست؟

باید بگوییم که استراتژی DCA، برای سرمایه‌گذاران بلندمدت مناسب‌تر است؛ چراکه هدف این استراتژی، ایجاد یک چرخه سرمایه‌گذاری مشخص است که در آن سرمایه‌گذار بلندمدت در بازه‌های زمانی یا قیمتی مختلف، مقدار معینی از سرمایه خود را برای خرید یک دارایی اختصاص می‌دهد.

برخلاف استراتژی‌های کوتاه‌مدت، در استراتژی DCA خبری از ترس و طمع نیست و خیال سرمایه‌گذار راحت‌تر است.

همچنین، نتایج به دست آمده از این استراتژی نشان می‌دهد که DCA در بازارهای خرسی (نزولی) بهتر از بازارهای گاوی (صعودی) عمل کرده و اغلب معامله‌گران در بازار خرسی از آن استفاده می‌کنند.

تاثیر استفاده از استراتژی DCA در برابر بیت‌کوین

همانطور که می‌دانید، اخیرا ارزش ریال بسیار کم شده و پیش‌بینی‌ها حاکی از کاهش بیشتر ارزش ملی ریال در میان‌مدت و بلندمدت است.

از طرفی طی دو سال گذشته، فدرال رزرو آمریکا سیاست‌هایی را جهت کاهش ارزش خرید دلار و افزایش تورم در اقتصاد آمریکا اتخاذ کرده که این موضوع باعث شده تا خرید و نگهداری دلار در بلندمدت، ارزش دارایی‌های شما را کاهش دهد.

بنابراین با این اوصاف بهترین گزینه، خرید بیت‌کوین است که با توجه به محدودیت در تعداد و قابلیت ذخیره ارزشی که دارد، در برابر تورم مقاوم بوده و در بلندمدت از ارزش دارایی شما کم نمی‌کند.

با این حال، بیت‌کوین نیز همانند دیگر ارزهای دیجیتال نوسانات قیمتی بسیار زیادی دارد؛ اما در بازارهای نوسانی، استراتژی میانگین هزینه دلاری یک انتخاب هوشمندانه در برابر نوسانات است که می‌توان از آن استفاده کرد.

نحوه عملکرد روش سرمایه گذاری DCA

ما برای درک بهتر این استراتژی، در ادامه مثالی را بررسی می‌کنیم تا نحوه عملکرد DCA برایتان روشن‌تر شود.

فرضی کنید شخصی به نام مکس ماهانه 5000 دلار حقوق می‌گیرد. او از اواخر سال 2016 تصمیم گرفته که هرماه با 5 درصد از حقوق خود، بیت‌کوین خریداری کند.

هر ماه با سرمایه‌گذاری 250 دلار در بیت‌کوین، مکس توانسته در طول سه سال گذشته، بازده سرمایه اولیه (ROI) حدودا 203 درصد و سودی معادل 18300 دلار به دست آورد. اگر مکس از پنج سال قبل این کار را کرده بود، اکنون 171650 دلار سود و حدودا 1077 درصد ROI به دست می‌آورد.

حال فرض کنید که اگر مکس بدشانس بود و دقیقا در دسامبر 2017 قبل از بالاترین رقم تاریخی بیت‌کوین، سرمایه‌گذاری می‌کرد؛ امروز تقریبا نیمی از سرمایه خود را از دست داده بود.

نکته مهم این مثال این است که باید هرچه زودتر استراتژی DCA را با توجه به میزان درآمدی که دارید، اتخاذ کنید تا بازده سرمایه‌گذاری خود را بالا ببرید. استراتژی DCA به سرمایه‌گذارن اجازه می‌دهد قیمت خرید خود را به طور متوسط ​​کاهش دهند.

البته لازم به ذکر است که این استراتژی تنها محدود به بیت‌کوین نیست؛ بلکه استفاده از آن برای سایر ارزهای دیجیتالی که مستعد رشد هستند نیز امکان‌پذیر است.

یکی از راه‌های محاسبه سود و تخمین DCA، استفاده از ابزارها و ماشین‌حساب‌هایی استراتژی سرمایه‌گذاری یعنی چه؟ است که برای این کار طراحی شده‌اند. وب‌سایت کریپتو پوتیتو (CryptoPotato) اولین وب‌سایتی بود که در سال 2016 این ماشین حساب را راه‌اندازی کرد.

بعد از آن سایت‌های دیگری مانند dcabtc.com دست به کار شدند و ابزار محاسبه DCA را طراحی کردند.

تصویری از پلتفرم Dcabtc.com برای محاسبه DCA

در ادامه مثالی از استراتژی DCA در شرایط مختلف بازار را بیان می‌کنیم. اما قبل از استفاده از DCA، نگاهی به مثالی درباره خرید یکجا و بدون استراتژی بیندازیم.

فرض کنید می‌خواهید با 1000 دلار یک دارایی به قیمت 50 دلار را خریداری کنید؛ بنابراین شما می‌توانید 20 سهم از آن دارایی را بخرید. حالا اگر دارایی خریداری شده خود را در قیمت‌های 40 دلار، 60 دلار و 80 دلار بفروشید، چه قدر سود به دست می‌آورید؟

• فروش در 40 دلار: 200 دلار ضرر
• فروش در 60 دلار: 200 دلار سود
• فروش در 80 دلار: 600 دلار سود

بنابراین، همانطور که می‌بینید خرید یکجا زمانی موفق است که سرمایه‌گذار بهترین زمان خرید و بهترین زمان خروج را بداند؛ در غیر این صورت، منجر به ضرر می‌شود.

اما اگر با استراتژی DCA پیش برویم، وضعیت کسب سود به چه صورت خواهد بود؟

در ادامه نگاهی به نحوه عملکرد استراتژی DCA در بازار نزولی و بازار صعودی می‌اندازیم.

استراتژی DCA در بازار نزولی

استراتژی DCA، یک استراتژی خرید پیوسته است که با توجه به مثال قبل، در این استراتژی باید 1000 استراتژی سرمایه‌گذاری یعنی چه؟ دلار را در قیمت‌های مخلف پخش کنید.

به عنوان مثال، اگر با 1000 دلار سرمایه، دارایی مورد نظرتان را در مدت 4 ماه و به صورت تدریجی خریداری کنید، باید هرماه 250 دلار خرید کنید. حال اگر بازار نزولی باشد و شما در قیمت‌های 50 دلار، 35 دلار، 30 دلار و 25 دلار خرید خود را انجام دهید، در این حالت میانگین عدد خرید شما 30.4 دلار به ازای هر سهم خواهد بود.

اگر بعد از مدتی بخواهید این دارایی‌ها را بفروشید، به نظرتان چقدر سود می‌کنید؟

• فروش در 40 دلار: 216 دلار سود
• فروش در 60 دلار: 824 دلار سود
• فروش در 80 دلار: 1432 دلار سود

بنابراین، براساس نتایجی که مشاهده می‌کنید، با استراتژی DCA در بازار نزولی و در مدت 4 ماه، سود بیشتری نسبت به استراتژی خرید یکجا به دست می‌آورید!

استراتژی DCA در بازارهای نزولی بیشتر کاربرد دارد و در بلندمدت سود بیشتری به تریدر می‌دهد.

به نظر شما برای بازار صعودی به چه شکل است؟

استراتژی DCA در بازار صعودی

در بازار صعودی، فرض کنید که با 1000 دلار سرمایه، خریدهای خود را در نقاط 50 دلار، 65 دلار، 70 دلار و 80 دلار انجام دهید؛ در این صورت تنها می‌توانید 15.5 سهم را خریداری کنید و سود به دست آمده در مقایسه با خرید یکجا در قیمت 50 دلار، بسیار کمتر است.

استفاده از استراتژی DCA در بازار صعودی، به دلیل افزایش قیمت خرید و کاهش تعداد سهام، توصیه نمی‌شود.

بنابراین، با اینکه استراتژی DCA در بازار نزولی با عملکرد خیلی خوبی همراه بود و سود خوبی داشت، در بازار صعودی زیاد مناسب به نظر نمی‌رسد؛ چراکه وقتی قیمت خریدهای شما به مرور زمان زیاد می‌شود، تعداد سهامی که می‌توانید نسبت به خرید یکجا داشته باشید، کمتر خواهد شد و سود شما نیز کم‌تر خواهد بود.

آیا استفاده از استراتژی DCA برای انجام معامله در بازار کریپتو مناسب است؟

قبلا هم اشاره کردیم که این استراتژی، یکی از بهترین استراتژی‌ها در بازارهای نوسانی است و چون بازار کریپتو یکی از بازارهای پرنوسان است، پس استفاده روش DCA در این بازار مناسب است.

علاوه بر این، ارزهای دیجیتال خودشان دارای ارزش نیستند و به همین دلیل پیش‌بینی روندهای قیمتی آن‌ها بسیار دشوار است. بنابراین، تریدرهای ارزهای دیجیتال می‌توانند به خوبی از این استراتژی موفق در روندهای نزولی استفاده کنند.

چگونه از استراتژی DCA برای سرمایه‌گذاری در بیت‌کوین استفاده کنیم؟

جالب است بدانید که استراتژی DCA، به عنوان روشی برای سرمایه‌گذاری روی بیت‌کوین و ارزهای دیجیتال دیگر کاربرد دارد.

برای این کار باید از صرافی‌هایی که قابلیت “خرید دوره‌ای”( Periodic Purchase) دارند استفاده کنید. در حال حاضر صرافی‌هایی مانند بایننس، جیمینی، کوین بیس و crypto.com این قابلیت را دارند.

شما می‌توانید در این صرافی‌ها، بازه‌های زمانی خرید (مثلا روزانه، هفتگی یا ماهانه) و مقدار خرید خود را مشخص کرده سپس ادامه کار را به صرافی بسپارید.

تصویری از بخش”خرید دوره‌ای” در صرافی کوین بیس

اگر گزینه خرید دوره‌ای در صرافی برای شما فعال نیست، باید برنامه خرید را به صورت دستی (Manual) تعیین کنید تا در بازه‌های زمانی مشخص، خریدهایی با مقدار از پیش تعیین شده برای شما انجام شود.

مزایای استراتژی DCA

• مزیت اصلی استفاده از این روش، نگرانی کمتر نسبت به قیمت خریدتان است. استفاده از استراتژی DCA برای سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت یک روش بسیار عالی است و برای دارایی‌های پرنوسانی مانند بیت‌کوین بسیار توصیه می‌شود؛ زیرا قیمت خرید شما با گذشت زمان، به شکل میانگین محاسبه شده و در مجموع برای شما بهتر است.
• از مزایای دیگر این روش، اختصاص ماهانه بخشی از حقوق خود به یک سرمایه‌گذاری بلندمدت است. نکته مثبت در مورد بیت‌کوین این است که برخلاف سهام و اوراق قرضه، لازم نیست به صورت یکجا با مبلغ هنگفتی آن را بخرید؛ بلکه می‌توانید آن را با هر مقدار ارز فیاتی که در اختیار دارید، خریداری کنید. یعنی حداقل مقدار برای خرید شما وجود ندارد.
• آخرین مزیت استراتژی DCA، عدم نیاز به تحلیل تکنیکال است؛ بنابراین اگر دانشی در روش‌های تحلیل تکنیکال ندارید، این استراتژی به کارتان می‌آید.

معایب استراتژی DCA

• یکی از ایرادات روش DCA، این است که سود یک شخص در بازار صعودی به حداکثر نمی‌رسد و همانطور که گفتیم این روش بیشتر در بازارهای نزولی نتایج خوبی را به همراه دارد.
• از دیگر معایب احتمالی روش DCA، مقاومت در برابر وسوسه برای خرید بیشتر است. اگر قیمت خیلی پایین باشد، ممکن است وسوسه خرید باعث شود که شما بیشتر خرید کنید؛ که این کار مانع از پیشروی شما در برنامه‌ریزی‌تان می‌شود.
• آخرین ایراد این استراتژی، کارمزد تراکنش‌ها است. هرچه تعداد تراکنش‌ها بیشتر باشد و سرمایه در بازه‌های زمانی یا قیمتی بیشتری تقسیم شود، کارمزد پرداختی به صرافی‌ها نیز بیشتر است. البته در نظر داشته باشید که متوسط هزینه دلاری، نوعی استراتژی بلندمدت است و کارمزد تراکنش‌ها در مقایسه با سودی که در بلندمدت به دست می‌آورید، قابل چشم‌پوشی است.

سخن پایانی

در این مقاله از مجله بورسینس، درباره متوسط هزینه دلاری(DCA) صحبت کردیم و گفتیم که با این روش، به جای خرید یکجا در قیمتی خاص، می‌بایست خریدهای جزئی در قیمت‌ها و زمان‌های مختلف انجام دهید.

این استراتژی ریسک بسیار پایینی دارد و برای معامله کردن در بازارهای پرنوسان مانند بازار کریپتو، توصیه می‌شود.

استراتژی DCA، جلوی تصمیمات هیجانی را می‌گیرد و نیاز به دانش تکنیکال بالایی برای تعیین بهترین نقاط ورود و خروج به بازار ندارد؛ به این ترتیب، استراتژی بسیار خوبی برای تریدرهای تازه کار محسوب می‌شود.

اگر شما هم تجربه استفاده از این استراتژی را دارید، تجربیات خود را با ما درمیان بگذارید.

قصد خرید یا فروش ارز دیجیتال در ایران را دارید؟ در این سایت می‌توانید با اطمینان استراتژی سرمایه‌گذاری یعنی چه؟ و با چند کلیک خرید کنید:

استراتژی سرمایه گذاری در بازار بورس؛ کدام روش صحیح است تک‌سهم‌ شدن یا سهم‌های متعدد؟

تنوع بخشی و تمرکز بخشی در پرتفوی سهام، دو روش معامله‌گری بازار سهام است که نتیجه آن هم زیان است و هم سود و بسته به جایگاه سهامدار دارد.

بازار؛ گروه بورس: «سبد سهام خود را متنوع کنیم یا اینکه تنها بر روی چند سهم تمرکز کنیم؟» دو روش معامله برای سرمایه‌گذاری در بازار سهام است که انتخاب آن بسته به این دارد که شما به دنبال چه میزان سود در چه بازه زمانی هستید.

چینش پرتفوی سهام، مرز بین سود آوری و زیان است و این مسئله نه تنها مربوط به سهامداران و فعالان بازار سرمایه می‌شود بلکه صندوق‌های سرمایه‌گذاری و سبدگردان‌ها در صورت عدم درک درست از واقعیت تنوع بخشی و تمرکز بخشی در پرتفوی سهام خود، می‌توانند به سرمایه‌گذاران خود زیان وارد کنند که نمونه معروف این واقعیت صندوق سکویا که یکی از موفق‌ترین شرکت‌های سرمایه‌گذاریبین المللی است که با تمرکز بخشی زیان بالای را به سهامداران خود وارد کرد. سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت و بزرگ‌ مقیاس را ترجیح می‌دهد. این اولویت‌دادن به جایگاه‌های قوی دقیقا نقطه مقابل تنوع‌بخشی است اما این کار بسیار مؤثر واقع شده است.

برخی از کارشناسان بازار سرمایه تنوع زیاد در سبد پرتفوی را زیان‌ده می‌دانند و معتقدند که افراد باید در چند سهم بزرگ و بنیادی سرمایه‌گذاری کنند و از تنوع پرتفوی پرهیز کنند و دلیل آن هم سخت بودن مدیریت پرتفوی متنوع است

طرفداران سرمایه‌گذاری متمرکز سود دهی بالا را دلیل انتخاب این نوع معامله می‌دانند. آن‌ها بر این باورند، سهمی که قابلیت رشد را دارد، اگر تمامی سرمایه‌ خود را در آن متمرکز کنیم سود زیادی در بازه زمانی کوتاه به دست می‌آوریم در حالی که اگر سرمایه خود را در چند سهم تقسیم کنیم نمی‌توانیم به خوبی از فرصت رشد یک سهم استفاده کرد.

این نوع سرمایه‌گذاران برای معاملات خود دیدگاه میان کوتاه مدت و بلند مدت را مطرح می‌کنند و می‌گویند اگر سهمی بنیاد قوی داشته باشد می‌تواند سرمایه ما را در بلند مدت چندین برابر کند در صورتی که اگر سرمایه خود را در چندین سهم پخش کنیم این ریسک را بر خود متحمل شدیم که اگر در بین این چند سهم، سهمی رشد صفر درصد داشت ما بخشی از سرمایه خود را از دست دادیم.

داستان یک سهل‌انگاری
مایکل بتنیک در بخشی از کتاب «اشتباهات بزرگ» برای پر ریسک نشان دادن سرمایه‌گذاری متمرکز، تجربه خرید سهام شرکت دارویی والینت توسط صندوق سرمایه‌گذاری سکویا اشاره کرده است. سهم والینت در طول دو سال بیش از ۱۴۰ درصد رشد کرد اما به یکباره این سهم به خاطر برخی از اتفاقات سقوط کرد.

در سال ۲۰۱۰ این صندوق سهامدارانش را با خریدی بدفرجام آشنا کرد، سهام شرکت دارویی والینت در ۲۸ آوریل ۲۰۱۰ توسط سکویا خریداری شد. تا پایان سال قیمت شرکت تا ۷۰ درصد صعود داشت. سال بعد هم‌سال مبارکی بود و والینت در سه‌ ماهه اول ۷۶ درصد کسب کرد و به بزرگ‌ترین دارایی این صندوق بدل شد.

اوضاع خوب به نظر می‌رسید اما فاجعه مالی همان دور و بر بود. سکویا شرکت والینت را برای سهامدارانش شرکتی توصیف کرد که در پژوهش و توسعه ( R&D ) میانبر می‌زند اما سرمایه‌گذاری زیادی روی نیروی فروش می‌کند. این امر ممکن است زیرکانه از هزینه‌ها بکاهد اما واقعیت بسیار دغلکارانه‌تر است.

کسانی که در بازار سرمایه فعالیت می‌کنند معتقدند که افراد باید بخشی از پرتفوی خود را بلندمدت بچینند و چند سهم بنیادی با نگاه سرمایه‌گذاری را خریداری کرده و تا چندین سال آن را نگه دارند و بخشی دیگر از پرتفوی خود با نگاه نوسان‌گیری و معامله‌گری بچینند و تنها با این بخش از سرمایه خود در بازار سهام کار کنند

والینت در پژوهش و توسعه خست به خرج می‌داد چون مدل کسب و کارش حول محور خرید داروهای موجود و بالابردن قیمت‌ها می‌چرخید.فقط خرید Medicis در سال ۲۰۱۳ توسط والینت را در نظر بگیرید دارویی که برای افراد درمعرض مسمومیت سرب، درمان ابداع کرد. قبل از خرید، هزینه این دارو برای ارائه ‌دهندگان خدمات درمانی ۹۵۰ دلار بود. در عرض یک ‌شب این قیمت به ۲۷۰۰۰ دلار رسید. والینت به دلیل رویدادهایی از این دست، بیش از پیش با هجمه رسانه‌ها روبرو شد. زمانی که هیلاری کلینتون، نامزد ریاست جمهوری، قول جلوگیری از شکاف قیمتی در صنایع دارویی را داد، سهام والینت ۳۱ درصد کاهش یافت. یک ماه بعد، موسسه پژوهشی سیترون گزارشی منتشر و والینت را به تقلب حسابداری متهم کرد و سهام آن ۱۹ درصد دیگر سقوط کرد. این سقوط ناگهانی نوعی فاجعه استراتژی سرمایه‌گذاری یعنی چه؟ بود.

آن‌ها خیلی زود جایگاه خود را به طور کامل فروختند (بزرگ‌ترین دارایی شرکت) و متحمل زیان ۹۰ درصدی شدند. در عرض چند ماه دارایی‌های شرکت از ۹ میلیارد دلار به کمتر از پنج میلیارد دلار تنزل یافت.

مایکل بتنیک در بخش پایانی گفته: درسی که می‌توان از این حادثه گرفت این است که دارایی‌های متمرکز می‌توانند به سرعت چند برابر شده و به همان سرعت آن را از بین ببرند.

تجربه‌های زیادی از این دست در بازار ایران دیده می‌شود. برخی از افراد کل دارایی خود را به خرید یک سهم اختصاص دادند اما به سرعت سهم دچار ریزش شده و بخش زیادی از دارایی این افراد از بین رفت.

برخی از کارشناسان بازار سرمایه تنوع زیاد در سبد پرتفوی را زیان ده می‌دانند و معتقدند که افراد باید در چند سهم بزرگ و بنیادی سرمایه‌گذاری کنند و از تنوع پرتفوی پرهیز کنند و دلیل آن هم سخت بودن مدیریت پرتفوی متنوع و همچنین عدم بازدهی مناسب است.

در بورس ایران نیز افرادی را می توان نام برد که چنین استراتژی داشته و به دنبال کشف سهم های پرپتانسیل و خوب هستند که به عنوان نمونه می توان از حسین اورجلو نام برد، حسین اورجلو از سال ۹۶ بر روی سهم فباهنر تاکید زیادی داشته و این سهم با وجود ضررهای هنگفت در ابتدا به یکی از پربازده ترین نمادهای بورس ایران تبدیل شد، اورجلو معتقد است سود کلان در سهم هایی مانند فباهنر و کلر بوده که کسی به بازده و ظرفیت آن توجه نمی کند و الا سهم هایی مانند فملی و فولاد و شتران رشد خود را کرده و به یک بازدهی معقول و حداقلی برای سرمایه گذاران بسنده می کنند.

مهدی سماواتی دیگر مدرس و فعال بازار سرمایه ایران نیز معتقد است شلوغی سهم در سبد باعث گیج شدن و از دست رفتن تمرکز سرمایه گذار است، اما نگارنده این گزارش معتقد است در بازار سرمایه ایران به علت پدیده نامبارک صف فروش و دامنه نوسان نمی توان به چند سهم بسنده کرد، زیرا شاید شما زمانی به پول خود نیاز داشته باشید و سهم هایی شما در صف فروش قفل باشند پس بهتر است بر روی چندین سهم از گروه های مختلف بورسی تمرکز کرده تا هم از رشدهای گروه های دیگر جا نمانید و هم از خطر قفل شدن و از دست دادن سرمایه به مدت ماه ها و شاید سال ها در امان باشید.

علت دیگری که تک سهم شدن در بازار سرمایه ایران را خطرناک می کند، ریسک های متعدد در شرکت های ایرانی است، از ریسک تحریم و نوسان های عمیق نرخ ارز گرفته تا غیرشفاف بودن ترازهای مالی و ابهام‌های بسیار در آینده اقتصاد ایران.

تنوع بخشی سهام
اما در کنار آن کسانی که تنوع پرتفوی را قبول دارند این مثال را برای این ادعای خود می‌زنند، پولتان را بین ده سهام تقسیم می‌کنید اما خیلی زود یکی از آن‌ها به صفر می‌رسد و ۱۰ درصد سرمایه خود را از دست می‌دهید. اما اگر سرمایه‌گذاری خود را بین ۱۰۰ شرکت تقسیم می‌کردید، تنها یک درصد را از دست می‌دادید و حتی ممکن است که سوددهی در بخشی از سهم‌ها زیان حاصل از آن سهم را جبران کند. این روش در فارکس نیز جواب داده و تجربه ثابت کرده افرادی که با یک صدم پول خود در بازار فارکس معامله کرده و اصول سرمایه گذاری را نیز رعایت کرده اند به سودهای بیشتری رسیده و توانسته اند سال های سال در این بازار فعالیت کنند اما طمع سود زیاد بسیاری استراتژی سرمایه‌گذاری یعنی چه؟ از افراد را گرفتار کرده و باعث شده در مدت کوتاهی به یک باره کل سرمایه را از دست بدهند.

تنوع بخشی یکی از روش‌های کاهش ریسک برای سهامداران تعریف می‌شود یعنی کسانی که به دنبال سود کمتر و بازدهی بلند مدت هستند تنوع بخشی پرتفوی یکی از راهکارهای پیشنهادی است که صاحب‌نظران بازار سرمایه مطرح می‌کنند اما کسانی که به دنبال نوسان گیری و بازدهی کوتاه مدت هستند می‌تواند در تک سهم‌ها یا چند سهم محدود سرمایه‌گذاری کنند.

کسانی که در بازار سرمایه فعالیت می‌کنند معتقدند که افراد باید بخشی از پرتفوی خود را بلندمدت بچینند و چند سهم بنیادی با نگاه سرمایه‌گذاری را خریداری کرده و تا چندین سال آن را نگه دارند و بخشی دیگر از پرتفوی خود با نگاه نوسان‌گیری و معامله‌گری بچینند و تنها با این بخش از سرمایه خود در بازار سهام کار کنند.

بهترین استراتژی فارکس در سال 2022 چیست؟

شاید امروزه انجام معاملات در بازار فارکس بسیار محبوب باشد. اما باید این را در نظر داشته باشید که سرمایه‌گذاری در این بازارها زمانی پرسود است، که ما به تمام بازارهای معاملاتی ارزی آشنا باشیم و اطلاعات زیادی در این باره داشته باشیم. سرمایه‌گذاری در بازار فارکس نیازمند یادگیری اصطلاحات، قوانین و استراتژی های معاملاتی فارکس است. ما در این مقاله از آکادمی پارسیان بورس، برگزار کننده دوره آموزش فارکس در مشهد، سعی کردیم استراتژی‌های معاملاتی در فارکس، بهترین استراتژی فارکس، و ساده ترین استراتژی فارکس را برای شما شرح دهیم پس تا پایان با ما همراه باشید.

برای سرمایه گذاری در بازارهای بورس و فارکس شما باید یک برنامه برای چگونگی خرید یک سهم و نحوه خرید و فروش آن داشته باشید. به این برنامه که دقیقاً زمان خرید و فروش یک جفت ارز را برای شما تعیین می‌کند استراتژی فارکس می‌گوییم. در این بازار ما با استراتژی های معاملاتی بسیاری روبرو هستیم که می‌توانیم برای سرمایه‌گذاری و معاملات از آنها استفاده کنیم. یکی از این استراتژی ها استفاده از تحلیل تکنیکال و تحلیل فاندامنتال است.

استراتژی های فارکس چگونه در پیشرفت معاملات ما تاثیر می‌گذارد؟

شاید این سوال برای شما پیش بیاید که چگونه استراتژی فارکس می‌تواند به ما در پیشرفت معاملات و کسب سود کمک کند؟

باید بگویم که وقتی شما یک برنامه برای تمام کارهای خود در بازار فارکس داشته باشید یعنی این که بازار را به طور کامل تجزیه و تحلیل کرده‌اید و از وضعیت آینده ارز خود به طور کامل اطلاع دارید و این عمل باعث می‌شود که شما معامله کم ریسک تری را داشته باشید.

باید بدانید که موفق‌ترین معامله‌گران کسانی هستند که زمان زیادی را در بازار فارکس صرف یادگیری می‌کنند. علاوه بر یادگیری روش‌های معاملاتی و استراتژی‌های مناسب برای معامله، مدیریت ریسک خود را نیز قوی کرده اند. پارسیان بورس در همین راستا یک دوره جامع حضوری دیگر برای فارکس تحت عنوان آموزش فارکس در اصفهان برگزار می‌کند که افراد علاقه‌مند و ساکن اصفهان می‌توانند در آن شرکت کرده و به کسب سود بپردازند.

نکته بسیار مهم این است که باید بدانید اگر یک استراتژی سودمند و سودده را برای خود انتخاب کنید می‌توانید در این بازار سرمایه خود را چندین برابر کنید. ابزارهایی که شما در یک استراتژی فارکس مورد استفاده قرار می‌دهید عبارت است از:

• چارت‌ها
• اندیکاتورهای تکنیکال و بنیادی
• اطلاعات بازار

بهترین استراتژی فارکس

لازمه‌ی پیدا کردن یک استراتژی فارکس نیازمند این است که شما چندین عامل مختلف را در کنار هم قرار داده و برآیند آنها یک استراتژی خوب را به شما تحویل دهد. همانطور که قبلاً گفتیم استراتژی‌های بسیار زیادی وجود دارد که شما می‌توانید از آنها در معاملات خود بهره ببرید. اما مهم است که شما ساده‌ترین و کارآمدترین و در عین حال قابل فهم‌ترین استراتژی را برای معاملات خود انتخاب کنید.

حال این سوال پیش می‌آید که چگونه این استراتژی‌ها را شناسایی کنیم؟

باید بگوییم که لازم است شما برای انتخاب استراتژی خود حداقل سه معیار تعیین و آن را بررسی کنید. برای مثال بگویید که چه مقدار زمان لازم است که به سوددهی برسد، فرصت های معاملاتی سهم چگونه است و فاصله معمول برای رسیدن به هدف چقدر است و در آخر نتایج را با همدیگر مقایسه کنید و حال شما می‌توانید یک استراتژی فارکس کارآمد برای خود انتخاب کنید.

انواع استراتژی فارکس

در ادامه شما را با استراتژی‌های فارکس آشنا می‌کنیم و درباره هر کدام توضیح مختصری به شما داده و میزان ریسکی که در این استراتژی فارکس وجود دارد را برای شما بیان می‌کنیم تا شما بتوانید که به استراتژی دلخواه خود دست یافته و در معاملات خود از آن ها استفاده کنید.

استراتژی معامله بر اساس پرایس اکشن در فارکس

این استراتژی، یکی از بهترین استراتژی های فارکس می‌باشد. ما در این نوع استراتژی با قیمت‌های معاملاتی سر و کار داریم؛ ما باید طبق فرمول معاملاتی قیمت ها را مورد بررسی و تحلیل قرار بدهیم. گفتنی است که در دوره های آموزش فارکس پارسیان بورس نیز این استراتژی فارکس تدریس می‌شود. شما می‌توانید از استراتژی معامله بر اساس پرایس اکشن به دو صورت استفاده کنید:

• به تنهایی برای انجام معاملات
• به عنوان اندیکاتور

ما از اصول تحلیل فاندامنتال به ندرت در استفاده از استراتژی پرایس اکشن استفاده می‌کنیم. شما می‌توانید از چندین روش معاملاتی برای اثبات درستی استراتژی خود در دسته پرایس اکشن استفاده کنید.

ارزش بازار سهام | استراتژی سرمایه گذاری موفق

منظور از ارزش بازار ارزش ریالی یک شرکت در بورس است. یعنی از نظر بازار یک شرکت چقدر ارزش دارد. به ارزش بازار اصطلاحا Market Cap هم می گویند. روش محاسبه آن به این صورت است که تعداد سهام شرکت را قیمت کنونی سهم ضرب می کنیم. مثلا اگر تعداد سهام بانک پاسارگاد با نماد وپاسار 65،520،000،000 سهم باشد و قیمت روز آن در بازار 9500 ریال باشد. ارزش بازار این شرکت حدودا 622 میلیارد خواهد بود.

ارزش بازار = تعداد سهام x قیمت سهام

در بازار عموما از ارزش بازار به منظور تشخیص سایز یک شرکت در مقایسه با میزان فروش و کل دارایی آن شرکت استفاده می شود. سایز شرکت ها بر اساس ارزش بازاری آنها عموما به سه دسته شرکت های بزرگ، متوسط و کوچک تقیسم می شوند. مثلا شرکت فولاد مبارکه اصفهان در دسته شرکت های بزرگ قرار می گیرد. شرکت داروسازی کوثر در دسته شرکت های کوچک طبقه بندی می شود.

درک دقیقتر ارزش بازار

ارزش بازار زمانی ارزش پیدا می کند که گاها سرمایه گذاران به اشتباه تنها به قیمت سهام توجه می کنند. تصور کنید قیمت سهام “شرکت الف” 20 هزار تومان است. قیمت سهام “شرکت ب” 2 هزار تومان است. عمدتا سرمایه گذاران تصور میکنند شرکت الف گران است. در حالیکه در این مثال ممکن است تعداد سهام شرکت الف 10000 سهم و شرکت ب 1000،000 سهم باشد.

در این حالت ارزش بازار شرکت الف 200 هزار تومان و ارزش بازار شرکت ب 2 میلیون تومان خواهد بود. البته در این مثال ما صرفا از منظر قیمتی شرکت ها را مقایسه کردیم و منظور پارامترهای بنیادی سهام نیست. عمدتا از منظر ریسک و نقدشوندگی به نسبت ارزش معاملات به ارزش بازار یک شرکت دقت می شود.
ارزش بازار یک شرکت برای اولین بار در عرضه اولیه آن شرکت مشخص می شود. پیش از انتشار عمومی یک شرکت نهادهای مالی همچون تامین سرمایه ها از روش های مختلف ارزشگذاری، قیمت سهام شرکت ها برای عرضه اولیه را مشخص می کنند. بعد از عرضه اولیه شرکت در بازار سرمایه قیمت یک شرکت از طریق عرضه و تقاضا تعیین می شوند. در نتیجه ارزش بازار یک شرکت بر اساس تخمین بازار از آن شرکت تغییر خواهد کرد.

استراتژی سرمایه گذاری بر اساس ارزش بازار سهم

همانطور که پیشتر ذکر شد شرکت ها بر اساس ارزش بازار به سه دسته تقسیم می شوند:

1- شرکت های بزرگ

شرکت های با ارزش بازار بالای 2000 میلیارد تومان در دسته شرکت های بزرگ قرار می گیرند. این شرکت ها عمدتا شرکت های با سابقه هستند که مدت زیادی از شروع فعالیت آنها می گذرد. عمدتا بازیگران بزرگ صنایع خوب کشور هستند. سرمایه گذاری در این شرکت ها سودهای نجومی کوتاه مدت برای سرمایه گذاران به همراهی ندارد. اما در بلندمدت قیمت سهام این شرکت ها با شیب ملایم رشد میکند و در کنار آن سالانه سود خوبی تقسیم می کنند.
در حال حاضر شرکت های فولاد مبارکه اصفهان، سرمایه گذاری تامین اجتماعی و هولدینگ خلیج فارس از بزرگترین شرکت های بورسی هستند.

2- شرکت های متوسط

شرکت های با ارزش بازار بین 1000 تا 2000 میلیارد تومان را شرکت های متوسط می گوییم. شرکت های گروه داروسازی عمدتا در این دسته قرار می گیرند. از شرکت های این گروه عمدتا انتظار می رود رشد سریعتری را تجربه کنند. این شرکت ها عمدتا در حال توسعه فعالیتها و عملکردشان هستند. شرکت های این دسته عمدتا ریسک بیشتری نسبت به شرکتها بزرگ دارند. اما در مقابل احتمالا درصد رشد بیشتری از شرکت های بزرگ خواهند داشت. اگر ریسک پذیری بیشتری دارید در زمان هایی که بازار صعودی است میتوانید روی این شرکتها بازدهی بهتری داشته باشید.

3- شرکت های کوچک

شرکت های با ارزش بازار زیر 1000 میلیارد تومان را در دسته شرکت های کوچک قرار می دهند. برای مثال شرکت تجهیز نیروی زنگان از شرکت های کوچک بازار سرمایه است. شرکت های این گروه عمدتا بازار کوچک و خاص را مورد هدفگذاری قرار می دهند. این گروه عمدتا ریسک های بالاتری دارند و در مقابل رکود اقتصادی آسیب پذیرتر هستند. شرکت های این گروه عمدتا نقدشوندگی بسیار پایینی دارند و در بحران ها امکان نقدشدن را به سرمایه گذاران نمی دهد. پس نوسانات زیاد قیمتی و نقدشوندگی پایین از ویژگی سهام این گروه است.