تفاوت بازارهای اختیار معامله و آتی

جهت آشنایی با معاملات OTC بر روی لینک کلیک کنید.

تفاوت معاملات آتی با اختیار معامله

معاملات آتی و اختیار معامله 2 نوع متفاوت از خرید وفروش در بازار سرمایه هستند.

در بازار آتی سکه دو طرف قرارداد (هم خریدار، هم فروشنده) موظف به انجام تعهدات خود هستند.

در واقع خریدار متعهد به پرداخت وجه نقد و فروشنده متعهد به تحویل سکه در تاریخ سررسید می‌شوند.

اما در بازار اختیار معامله تنها فروشنده است که متعهد می‌شود.

در حالی‌که خریدار اختیار (چه اختیار خرید چه اختیار فروش) متعهد نیست بلکه مختار است.

فروشنده اختیار خرید متعهد به تحویل سکه در تاریخ سررسید بوده و فروشنده اختیار فروش متعهد به پرداخت وجه نقد در روز تحویل است.

اما خریداران اختیار معامله مختار هستند که اختیار معامله را بر حسب منافع خود اعمال کنند یا خیر.

اختیار معامله قراردادی دوطرفه بین خریدار و فروشنده است.

دراین قرارداد،خریدارحق (نه الزام و تعهد) دارد که مقدار معینی از دارایی مندرج در قرارداد را با قیمت معین و در زمانی مشخص بخرد یا بفروشد.

فروشنده اختیار معامله اجبار دارد که تا پیش از انقضای مهلت آن، هر زمان که خریدار تمایل به اجرای قرارداد داشت، مفاد قرارداد را اجرا کند.

هم چنین فروشنده باید دارایی معین شده را در قیمت تعیین شده معامله کند.

برای آشنایی بیشتربا این بازار، مقاله با اختیار معامله در بورس بیشتر آشنا شویم راببینید.

بازار آتی چیست؟

اهالی کسب و کار همواره از ریسک و نااطمینانی گریزاناند.

مثلا یک تولید کننده نبایدمواد اولیه مورد نیازش را هربار به یک قیمت بخرد

یا یک کشاورز به دنبال یک بازار مطمئن برای فروش محصولاتش است تا براساس قیمت آن درباره ترکیب تولیدات خود تصمیم بگیرد.

این دغدغه ها باعث تشکیل بازار آتی جهت پوشش ریسک شده است .

منظور از قرارداد آتی این است که در زمان حال ما اقدام به خرید کالایی می‌کنیم. اما تصمیم نداریم که همین الان کالا را تحویل بگیریم .

درواقع می‌خواهیم چند ماه بعد کالا را تحویل گرفته و پول آن را پرداخت کنیم.

بنابراین به قراردادی که طی آن کالایی را اکنون و باقیمت مشخصی خریداری ‌کنیم اما تحویل و پرداخت وجه آن در آینده صورت بگیرد، قرارداد آتی می‌‌‌گویند.

ویژگی های بازار آتی چیست؟

استقبال چشمگیر از این بازار به دلیل ویژگی‌ها و منافع بسیار زیادی است که می‌تواند سود کلانی را نصیب فعالان این بازار کند.

از این منافع می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• معافیت مالیاتی
• تخصیص سود بانکی به مبلغی که در حساب در اختیار مشتری موجود است
• امکان برداشت یک‌روزه موجودی از حساب
• کارمزدهای بسیار پایین
• امکان خرید و فروش نامحدود در هر روز معاملاتی
• واریز روزانه سود و زیان به‌حساب مشتری

در این قرارداد طرفین متعهد به تحویل کالا و پرداخت وجه آن در تاریخ مشخصی در آینده هستند.

برای تضمین انجام تعهد، باید خریدار و فروشنده هرکدام مبلغی را نزد شخص امینی (بورس کالا) قرار دهند.

چرا بازار آتی یکی از پرطرفدارین بازارها در بین معامله گران بورس های دنیاست؟

بازار آتی به دلیل این‌که منافع خریدار و فروشنده کالا را تأمین میکند.فرصت کسب سود را برای نوسان‌گیران نیز فراهم می‌کند.در جهان طرفداران زیادی دارد.

فعالان این بازار به سه دسته تقسیم می‌شوند:

1. خریداران کالا: اشخاصی که به کالایی (مثلاً زعفران، زیره، پسته و …) در آینده نیاز دارند. امروز در بازار آتی باقیمت معین پیش‌خرید می‌کنند.
2. فروشندگان کالا : اشخاصی که قصد دارند در آینده کالای خود (زعفران، زیره، پسته و …) را بفروش برسانندامروز می‌توانند به قیمت معین برای ماه دلخواه در آینده پیش‌فروش کنند.
3. نوسان‎گیرها : اشخاصی که قصد خرید و فروش فیزیکی اصل کالا (زعفران، زیره، پسته و …) را ندارند. بلکه می‌خواهند با پیش‌بینی درست روند قیمت کالا، سود سرشاری به دست آورند.

نماد معاملاتی در بازار آتی به چه صورت است؟

تاریخ سررسید قراردادهای آتی بر روی یک کالا توسط بورس به صورت استانداردتعیین می‌شود.

فقط برای سررسیدی که تعیین شده، امکان انجام معاملات آتی وجود دارد.

هر سررسید با یک نماد مشخص در تابلو معاملات نمایش داده می شود.

هر نماد معاملاتی متشکل از نام کالا، ماه و سال قرارداد است.

تمامی نمادهای معاملاتی بایستی به تصویب هیئت پذیرش رسیده باشند .

به عنوان مثال نماد معاملاتی SAFME98 نشان دهنده قرارداد آتی زعفران نگین تحویل مهر 98 است.

اهرمی بودن قراردادهای آتی به چه معناست؟

به طور کلی خاصیت اهرم با عث میشود با نیروی کم نتیجه چندبرابری داشته باشیم.

در قراردادهای آتی هم این خاصیت بر قرار است.

سرمایه گذاری در قرارداهای آتی بازدهی چندین برابری دارد.

عکس این موضوع نیز برقرار است و احتمال زیان چند برابری اصل سرمایه وجود دارد.

چه کالا هایی در بازار آتی معامله می شود؟

در بورس کالای ایران محصولات کشاورزی زعفران و زیره به صورت قراردادهای آتی مورد معامله قرار می گیرند.

اندازه هر قرارداد آتی زعفران 100 گرم و زیره 100 کیلوگرم است

با اخذ یک موقعیت در زعفران ، 100 گرم و در زیره 100 کیلوگرم معامله کرد.

بازه قیمتی معاملات روزانه در قراردادهای آتی محدود به (۵%±) قیمت تسویه روز معاملاتی قبل است.

امکان ثبت سفارش با قیمتی بالاتر و پایین تر از این بازه وجود ندارد.

قیمت تسویه، قیمتی است که روزانه پس از پایان جلسه معاملات توسط بورس به منظور به روزرسانی حساب ها محاسبه و اعلام می شود.

سود و زیان معامله گران براساس قیمت تسویه سنجیده می شود .

این قیمت مبنای معاملات روز بعد نیزمی باشد.

چگونه کد معاملاتی آتی بگیریم؟

طبق دستورالعمل بورس، برای اخذ کد معاملات آتی، لازم است دو حساب بانکی تفاوت بازارهای اختیار معامله و آتی توسط متقاضی افتتاح شود.

یک حساب تحت عنوان حساب عملیاتی (در اختیار بورس) شناخته می‌شود

حساب دیگر حساب مکمل مشتری است.

زمان برداشت وجه از حساب در اختیار، مبلغ مورد نظرمشتری به حساب مکمل معرفی و تائید شده، واریز می‌گردد.

اختیار معامله در مقابل معاملات آتی

اختیار معامله (Crypto Options) و معاملات آتی (Crypto Futures) ابزارهای فوق العاده مفیدی برای معامله گران ارزهای دیجیتال هستند و در آینده محبوب تر نیز می شوند. در واقع، مجموع حجم معاملات بیت کوین و اتریوم در سال گذشته به 387 میلیارد دلار رسید. اما اختیار معامله در مقابل معاملات آتی ارزهای دیجیتال چه شباهت ها و تفاوت هایی دارند و چگونه کار می کنند؟ این مطلب به بررسی و پاسخ این سوالات و موارد دیگر می پردازد. همچنین توضیح مفصل و کاملی از اختیار معامله و معاملات آتی‌، نحوه کار آنها و تفاوت‌های بین آنها را ارائه می‌دهد.

توضیح مختصری از اختیار معامله در مقابل معاملات آتی

اختیار معامله و معاملات آتی، محصولات مالی هستند که معامله گران از آنها برای ایجاد سود یا محافظت از سرمایه گذاری خود در برابر نوسانات بازار استفاده می کنند. برای آشنایی بیشتر اختیار معامله در مقابل معاملات آتی و مقایسه این دو به شباهت و تفاوت های هرکدام به صورت مختصر اشاره می کنیم. سپس هرکدام را به تفصیل توضیح می دهیم.

شباهت های اختیار معامله و معاملات آتی ارزهای دیجیتال

در مقایسه اختیار معامله و معاملات آتی باید گفت هر دو جزئی از بازار مشتقه هستند، به این معنی که ارزش خود را از دارایی‌های زیربنایی مانند سهام، کالاها یا ارزهای دیجیتال به دست می‌آورند.

با این حال، نه اختیار معامله و نه قراردادهای آتی به شما مالکیت بر دارایی پایه نمی‌دهند که در واقع یک مزیت محسوب می‌شود زیرا می‌توانید از نوسانات قیمت در بازارهای کریپتو بدون خرید هیچ ارز دیجیتالی سود ببرید.

در حالی که اختیار معامله و قراردادهای آتی شباهت‌های زیادی دارند اما از چندین جهت مهم نیز با هم تفاوت دارند. اختیار معامله در مقابل معاملات آتی چه تفاوتی دارد؟

تفاوت اختیار معامله و معاملات آتی در ارزهای دیجیتال

اختیار معامله به شما امکان (البته نه به صورت یک الزام) خرید یا فروش یک ارز دیجیتال با قیمت از پیش توافق شده قبل از یک تاریخ مشخص را می دهد. در ازای این تضمین، هنگام خرید قرارداد باید حق بیمه پرداخت کنید.

از سوی دیگر، قراردادهای آتی، شما را ملزم به خرید یا فروش یک ارز دیجیتال با قیمت توافقی در زمان پایان قرارداد می کنند. با این حال، در آنها شما نیازی به پرداخت حق بیمه ندارید.

در مقایسه اختیار معامله در مقابل معاملات آتی باید بدانید که اختیار معامله نسبتاً کم خطرتر در نظر گرفته می‌شوند زیرا همانطور که از نام آن پیداست، فقط «اختیار» خرید یا فروش دارید و نه تعهد.

بررسی عمیق تر اختیار معامله و معاملات آتی در ارزهای دیجیتال

هم اختیار معامله و هم قراردادهای آتی راهی مفید برای معامله‌گران فراهم می‌کنند تا نقاط منفی خود را پوشش دهند و در برابر نوسانات بالاتر از میانگین موجود در بازارهای ارزهای دیجیتال محافظت کنند.

اختیار معامله (Crypto Options) و قراردادهای آتی (Crypto Futures) تا حدودی شبیه به هم هستند اما اگر قصد استفاده از هر یک از آنها را دارید، مهم است که دقیقاً بدانید اختیار معامله در مقابل معاملات آتی چه تفاوتی دارند و چه زمانی باید از هر یک استفاده کنید. بیایید با بررسی عمیق اختیار معامله شروع کنیم.

اختیار معامله یا option trades چیست؟

در موضوع اختیار معامله در مقابل معاملات آتی باید ببینیم اختیار معامله یا معاملات آپشن دقیقا چیست؟ اختیار معامله قراردادهای مشتقه ای هستند که به خریدار این حق را می دهند که قبل از تاریخ انقضای توافق شده، دارایی را به قیمت تعیین شده بخرد یا بفروشد. وقتی معامله ای را به صورت اختیار معامله برای خرید یک ارز دیجیتال یا فروش آن انجام می دهید، مالک خود رمزارز نیستید. به این ترتیب، آپشن ها به شما این امکان را می‌دهند که تقریباً در معرض هر ارز دیجیتالی بدون خرید واقعی آن قرار بگیرید.

اختیار معامله ها یک تاریخ انقضا دارند: نقطه‌ای را که قرارداد باید در آن انجام شود و یک قیمت تعیین می‌کند: قیمتی را تعیین می‌کند که قبل از انقضای تاریخ، اختیار خرید یا فروش دارایی را تعیین می‌کند.

معاملات اختیار معامله به دو سبک متمایز ارائه می‌شوند: آمریکایی، که در آن می‌توانید قرارداد را در هر نقطه‌ای قبل از انقضاء آن اعمال کنید، یا اروپایی، که می‌توانید آن را فقط در لحظه انقضا اجرا کنید. اینکه برای هر معامله ای به کدام سبک اختیار معامله نیاز دارید بیشتر به میزان ریسکی که مایل به پذیرش آن هستید و میزان اطمینان شما در مورد جهت بازار بستگی دارد.

بسته به اینکه معتقدید ارزش دارایی افزایش یا کاهش پیدا می کند، به کال (call) یا خرید نیاز دارید.

اختیار معامله به صورت call به شما این امکان را می دهد تا قبل از انقضای قرارداد، دارایی پایه را با قیمت معینی خریداری کنید. این معاملات زمانی سودآور هستند که بازار صعودی باشد اما از شما در برابر نوسانات محافظت نمی کنند.

از طرف دیگر، اختیار معامله قراردادی (put option) به شما اجازه می‌دهد تا زمانی که قرارداد پایان می‌یابد، دارایی را به قیمت توافقی بفروشید. این نوع معامله به شما امکان می دهد یک دارایی را با قیمتی زودتر و بالاتر بفروشید و در هنگام نوسانات بازار، در پول شما صرفه جویی می کند.

جهت آشنایی با معاملات OTC بر روی لینک کلیک کنید.

هر زمان که اختیار معامله ای را خریداری می کنید، باید حق بیمه بپردازید. اگر این حق بیمه را قبل از انقضا استفاده نکنید، از دست خواهید داد. قیمت حق بیمه بسته به مدت زمان باقیمانده از قرارداد، نوسانات دارایی پایه و قیمت فعلی دارایی متفاوت خواهد بود.

اختیار معامله چگونه در عمل کار می کنند؟

در اینجا یک مثال برای نشان دادن نحوه کار اختیار معامله آورده شده است.

بیایید تصور کنیم که یک اختیار معامله call اتریوم را با قیمت 3000 دلار خریداری می‌کنید که در 90 روز منقضی می‌شود، با حق بیمه 300 دلاری. این آپشن به شما امکان می دهد تا در نود روز آینده، اتریوم را با قیمت 3000 دلار خریداری کنید. اگر قیمت اتریوم به 4000 دلار افزایش یابد، می توانید قرارداد را اجرا کنید و سود 1000 دلاری خود را منهای حق بیمه 300 دلاری بگیرید.

اگر قیمت اتریوم به کمتر از 3000 دلار کاهش یابد، پرداخت حق بیمه 300 دلاری خود را از دست خواهید داد اما نیازی به خرید اتریوم کمتر از ارزش واقعی آن ندارید، بنابراین حداکثر ضرر شما حق بیمه ای است که پرداخت کرده اید، یعنی 300 دلار.

در عوض، فرض کنید یک اختیار معامله قراردادی (put) اتریوم 90 روزه خریداری کرده اید، باز هم با قیمت 3000 دلار با حق بیمه 300 دلاری. در این صورت، می‌توانید اتریوم را در نود روز آینده به قیمت 3000 دلار بفروشید.

اگر قیمت اتریوم به 4000 دلار افزایش یابد، از اختیار خود استفاده نمی‌کنید زیرا انجام این کار 1000 دلار ضرر خواهد داشت. در عوض، شما فقط اجازه می دهید این آپشن منقضی شود و حق بیمه 300 دلاری را از دست بدهید.

با این حال، اگر بازارها کاهش یابد و اتریوم به 1500 دلار کاهش یابد، اختیار معامله فروش به شما این امکان را می دهد که اتریوم را به قیمت 3000 دلار بفروشید و به شما کمک می کند تا برخی از ضررها را پوشش دهید.

فروش اختیار معامله

تا اینجا ما فقط در مورد اختیار معامله خرید اشاره کرده ایم. با این حال، می‌توانید این نوع معاملات را حتی بفروشید که به عنوان یک options writer نیز شناخته می‌شود و حق بیمه پرداختی توسط خریداران را دریافت کنید.

باید به یاد داشته باشید که اکثر فروشندگان اختیار معامله، حداقل مقداری از دارایی اساسی را دارند که ارزش اختیارات خود را از آن کسب می کنند که اگر بازارها در جهت اشتباه حرکت کنند، از آن استفاده نمایند.

با این حال، زمانی که یک فروشنده اختیار معامله، مالک هیچ یک از دارایی‌های اساسی نباشد، آپشنی را ایجاد می‌کند که به آن یک اختیار معامله " uncovered یا پوشش داده نشده" یا " naked یا پوشش داده شده می‌گویند که تجارت بسیار پرخطری در نظر گرفته می‌شود.

اختیار معامله پوشش داده شده یا naked چیست؟

فروش اختیار معامله غیرمجاز به شما امکان می‌دهد بدون سرمایه‌گذاری، مقدار قابل توجهی سود ببرید اما باز هم، انجام این کار یک سرمایه‌گذاری بسیار پرخطر در نظر گرفته می‌شود. از لحاظ نظری هیچ محدودیتی برای افزایش قیمت یک کریپتو وجود ندارد، به این معنی که ریسک شما از فروش اختیار معامله فروش غیرمحدود نیز به طور بالقوه نامحدود است. به طور معمول، کارگزاران اختیار معامله از شما می‌خواهند قبل از اینکه بتوانید آپشن ها را بفروشید، مقدار معینی وثیقه (که به عنوان حاشیه اختیار معامله شناخته می‌شود) ارسال کنید.

برای توضیح بیشتر، در اینجا یک مثال از naked در مقابل uncovered آورده شده است.

فرض کنید شما یک اختیار معامله (call) 90 روزه برای بیت کوین را به قیمت 30,000 دلار می فروشید که لازم است بیت کوین را بدون توجه به افزایش قیمت آن با آن قیمت بفروشید.

اگر قیمت بیت کوین در روز به 40,000 دلار برسد، باید بیت کوین را با 33 درصد تفاوت بازارهای اختیار معامله و آتی حق بیمه بخرید و سپس آن را به هر کسی که گزینه شما را به قیمت 30,000 دلار خریداری کرده است بفروشید و در این فرآیند 10,000 دلار از دست بدهید.

در حالی که اگر قبل از فروش اختیار معامله خود، خود را با خرید بیت کوین به قیمت 30,000 دلار (یا کمتر) پوشش می دادید، نیازی به خرید بیت کوین با قیمت بالاتر ندارید. همچنین اگر بیت کوین بیشتری نسبت به آنچه که اختیار معامله شما برای فروش آن نیاز داشت، در اختیار داشتید، می توانستید از افزایش قیمت بیت کوین سود ببرید.

معاملات آتی کریپتو چیست؟

در ادامه توضیح اختیار معامله در مقابل معاملات آتی به تعریف قرادادهای آتی می رسیم. قراردادهای آتی به شما این امکان را می دهد که یک دارایی خاص را در تاریخ بعدی با قیمت از تفاوت بازارهای اختیار معامله و آتی پیش تعیین شده بخرید یا بفروشید. این نوع معاملات برای هموار کردن نوسانات قیمت در بازارهای مواد غذایی و کشاورزی با اجازه دادن به کشاورزان برای خرید محصولات یا بذر از قبل با قیمت توافقی اختراع شدند.

مشابه قراردادهای اختیار معامله که به بررسی آنها پرداختیم، قراردادهای آتی به یک دارایی زیربنایی مانند کالاها، سهام یا ارزهای دیجیتال مرتبط هستند و از آنها ارزش استخراج می کنند. همچنین مانند اختیار معامله، به شما اجازه می‌دهند در معرض یک ارز دیجیتال بدون خرید واقعی آن قرار بگیرید.

با این حال، هر زمان که دو طرف قرارداد آتی منعقد کنند، دارایی پایه باید با انقضای قرارداد خریداری یا فروخته شود. این تعهد است که باعث می شود معاملات آتی به طور ذاتی ریسک بیشتری نسبت به معاملات اختیار معامله داشته باشد.

تفاوت بین خرید و فروش آتی چیست؟

وقتی قرارداد آتی را می فروشید، موظف هستید دارایی را به قیمت توافقی در تاریخ معینی بفروشید. بنابراین هنگامی که بازار کاهش می یابد، هر کسی که معامله آتی یا فیوچرز شما را خریده است، قانوناً موظف است هر زمان که قرارداد منقضی شود، دارایی را از شما بخرد.

هر زمان که یک قرارداد آتی خریداری می کنید، قیمت را از قبل قفل می کنید. این کار به شما امکان می‌دهد در صورت رشد بازار سود کنید، زیرا دارایی زیربنایی را با قیمتی کمتر از ارزش آن می‌خرید و سپس آن را برای سود به فروش می‌رسانید.

همچنین، هنگام خرید قرارداد آتی، لازم نیست کل ارزش قرارداد را به اشتراک بگذارید. در عوض می توانید درصدی از ارزش مورد نیاز برای اجرای قرارداد را نگه دارید که به آن معامله در حاشیه (مارجین) می گویند.

با این حال، اگر ارزش دارایی‌ای که قرارداد آتی شما بر آن استوار است کاهش یابد، صرافی که قرارداد خود را از آن خریداری کرده‌اید، ممکن است چیزی را که مارجین کال نامیده می‌شود صادر کند. اگر مارجین کال دریافت کردید، باید پول بیشتری را به عنوان وثیقه ارسال کنید یا خطر فسخ قرارداد خود را دارید.

همانطور که می بینید، با الزام شما به خرید یا فروش یک تفاوت بازارهای اختیار معامله و آتی دارایی، معاملات آتی ذاتا ریسک بیشتری نسبت به اختیار معامله دارند. اما نکته مثبت این است که برای صدور قرارداد آتی نیازی به پرداخت حق بیمه یا کارمزد از قبل ندارید، بنابراین می توانید بدون پرداخت هیچ پولی به سود خود برسید.

بیایید به یک مثال نگاه کنیم تا ببینیم آینده چگونه کار می کند.

قراردادهای آتی در عمل چگونه کار می کنند؟

بیایید تصور کنیم بیت کوین در تفاوت بازارهای اختیار معامله و آتی 30,000 دلار است و شما می خواهید یک قرارداد آتی بخرید تا از حرکت قیمت مورد انتظار سود ببرید.

اگر فکر می‌کنید قیمت بیت‌کوین افزایش می‌یابد، می‌توانید قرارداد آتی را با قیمت 30,000 دلار بخرید که شما را ملزم به خرید بیت‌کوین با قیمت 30,000 دلار می‌کند.

بنابراین اگر قیمت بیت کوین در زمان پایان قرارداد به 35,000 دلار افزایش یافت، می توانید یک بیت کوین را به قیمت 30,000 دلار بخرید و بلافاصله آن را به قیمت 35000 دلار بفروشید و 5000 دلار سود کنید.

حالا بیایید تصور کنیم که شما صاحب یک بیت کوین هستید، اما معتقدید قیمت آن ممکن است کاهش یابد. در این صورت، شما می توانید بیت کوین آتی را با قیمت 30,000 دلار بفروشید، که به خریدار آن ملزم می شود هر زمان که قرارداد منقضی شود، 30,000 دلار برای یک بیت کوین شما به شما بپردازد.

بنابراین اگر قیمت به مثلاً 20,000 دلار کاهش می یافت، خود را از ضرر 10,000 دلاری نجات می دهید. با این حال، اگر قیمت به 40,000 دلار افزایش یابد، باید بیت کوین خود را 10,000 دلار کمتر از ارزش آن بفروشید.

حسابداری

مفاهیم و مقدمات بازارهای آتی و اوراق خرید معامله

قراردادهاي آتي futures contract : قرارداد آتي توافقنامه اي مبتني بر خريد يا فروش دارايي در زمان معين در آينده و با قيمت مشخص است.

يك سرمايه گذار ممكن است، در ماه مارس به كارگزار خود خريد5000 بوشل ذرت را به تحويل در ماه ژوئيه سفارش دهد. اين دستور باید فوراً به يك معامله گر منتقل شود. امکان دارد، همزمان سرمايه گذار ديگري در كنزاس به كارگزار خود، فروش 5000 بوشل ذرت را به تحويل ماه ژوئيه سفارش دهد. اين سفارشات نيز بايد به معامله گر بورس شيكاگو منتقل شود. با ملاقات حضوري دو معامله گر و توافق بر سر قيمت معين، اين معامله انجام ميشود.

در اين حالت گفته میشود، سرمايه گذار نيويوركي كه توافق كرده است، تا غلات تحويل ماه ژوئيه را بخرد، به اصطلاح موقعيت يا موضع معاملاتي خريد را و سرمايه گذار ديگر كه توافق كرده است، تا غلات تحويل ماه ژوئيه را بفروشد، اصطلاحاً موضع معاملاتي فروش اتخاذ كرده است. قيمت مورد توافق طرفين را قيمت قرارداد آتي میگويند.

موضع معاملاتي خريد long Position : در بازار آتي، افرادي كه مبادرت به خريد قرارداد آتي كنند، به گونه ا ي كه متعهد شوند، در تاريخ انقضا دارايي پايه را تحويل بگيرند، اصطلاحاً میگوییم در موضع معاملاتي خريد قرار گرفته اند.

موضع معاملاتي فروش Short Position : به موقعيت فردي كه قرارداد فروش اوراق بهادر، كالا، ارز و مانند اين ها را منعقد كرده، در حالي كه فاقد آن است، اصطلاحاً short مي گويند.

بازار فرابورس over–the–counter market (OTC ): در كنار بازارهاي سازمان يافته بورس، مجموعه ای از بازارهاي فرابورس وجود دارند؛ كه برخلاف بورسها كه از نظر فيزيكي مكان معيني دارند، اين بازارها، به صورت شبكهاي مبتني بر ارتباطات تلفني و رايانه اي هستند كه معامله گراني را به همديگر مرتبط ميسازند كه نميتوانند به طور حضوري با هم ارتباط برقرار كنند. معمولاً، مكالمات تلفني در بازارهاي فرابورس ضبط مي شوند و در دعاوي حقوقي يا در موارد اختلاف برانگيز بين معامله كنندگان، مورد استناد قرار ميگيرند.

پيمانهاي آتي Forward Contracts : پيمان آتي از آن جهت كه توافقي است مبتني بر خريد يا فروش يك دارايي در زماني معين در آينده و با قيمت مشخص، شبيه قرارداد آتي است. اما وجه تمايز اين دو درآن است، كه قراردادهاي آتي در بورس معامله ميشوند و پيمان هاي آتي در بازارهاي فرابورس. مورد معامله، در پيمانهاي آتي اغلب، ارزهاي خارجي هستند.

قراردادهاي اختيار معامله Option : به طور كلي، ميتوان حق اختيار معامله را به دو دسته تقسيم كرد اختيار خريد و اختيار فروش. يك اختيار خريد Call Option در واقع اين حق (و نه الزام) را به دارنده آن ميدهد، كه دارايي موضوع قرارداد را با قيمت معين و در تاريخ مشخص يا قبل از آن، بخرد.به همين ترتيب، يك اختيار فروش Put Option به دارنده آن این حق را ميدهد، كه دارايي موضوع قرارداد را با قيمت معين و در تاريخ مشخصي و يا قبل از آن بفروشد. قيمتي را كه درقرارداد ذكر ميشود، قيمت توافقی يا قيمت اعمال exercise price (strike price ) گويند. و تاريخ ذكر شده در قرارداد را، اصطلاحاً تاريخ انقضا يا سررسيد اختيار معامله Exercise date or expiration date or maturity مي گويند.

اختيار خريد يا فروش، هر كدام به دو حالت اروپايي و آمريكايي تقسيم ميشود. قرارداد اختيار اروپايي European option فقط در تاريخ سررسيد قابليت اعمال دارد. در حالي كه قرارداد اختيار آمريكايي American option در هر زماني قبل از تاريخ سررسيد يا در تاريخ سررسيد قابل اعمال است.

يك ورقه اختيار معامله به دارنده آن حق يا اختيار انجام كاري را ميدهد؛ نه اينكه او را ملزم به انجام كاري كند. اين ويژگي، وجه تمايز ورقه اختیار معامله از قراردادهای آتي است.

انواع معامله گران: سه گروه مهم معامله گران در بازارهاي قراردادهاي آتي، پيمانهاي آتي و قراردادهاي اختيار معامله عبارتند از: پوشش دهندگان ريسك، سفته بازان و آربيتراژگران.

پوشش دهندگان ريسك Hedgers : پوشش دهندگان ريسك در موقعيتي هستند كه در معرض ريسك مرتبط با تغيير قيمت دارايي اند. آنها از قراردادهاي فوق براي كاهش يا حذف اين ريسك استفاده مي كنند. در پوشش ريسك هزينه يا قيمت دريافتي بابت دارايي پايه، تضمين مي شود ولي اينكه نتيجه ناشي از پوشش ريسك بهتر از حالت، عدم پوشش ريسك باشد، هيچ اطميناني وجود ندارد.

مثالی در مورد پوشش ريسك با استفاده از پيمان هاي آتي: شركت اول باید در ۱۹ سپتامبر ۲۰۰۰ بابت خرید کالا از شرکت انگلیسی مبلغ ۱۰ میلیون پوند پرداخت نماید. شركت دوم در ۱۹ سپتامبر ۲۰۰۰ مبلغ ۳۰ میلیون پوند از مشتری انگلیسی خود دریافت خواهد نمود. نرخ هاي بازار نشان می دهد که استرلینگ سه ماهه آینده را میتوان به ازای هر پوند انگلیس، 5144/1 دلار فروخت و به ازای هر پوند انگلیس، 5149/1 دلار خریداری نمود.

راهبرد پوشش ريسك شركت اول: خرید مبلغ ۱۰ میلیون پوند در بازار پیمان آتی سه ماهه، به منظور تثبیت نرخ مبادله ارزها در نرخ 5149/1 دلار برای مبلغ استرلینگی که خواهد پرداخت.

راهبرد پوشش ريسك شركت دوم: فروش مبلغ 30 میلیون پوند در بازار پیمان آتی سه ماهه، به منظور تثبیت نرخ مبادله ارزها در نرخ 5144/1 دلار برای مبلغ استرلینگی که دريافت خواهد نمود.

مثالی در خصوص پوشش ريسك با استفاده از اختيار معاملات: یک سرمایه گذار1000 سهم مایکروسافت را در اختیار دارد و میخواهد خود را در برابر کاهش احتمالی قیمت سهام در طی دو ماه آینده پوشش دهد. قیمت فعلی سهام مایکروسافت 73 دلار و قیمت اختیار فروش با سررسید در جولای و قیمت توافقی، 65 دلار، معادل 5/2 دلار مي باشد. این شخص ۱۰ قرارداد اختیار فروش (هر قرارداد براي 100 سهم) با هزینه 2500 دلار خریداری مینماید. سرمایه گذار این حق را دارد که در طول دو ماه آینده1000 سهم را حداقل به قیمت 65000 دلار بفروشد.با اينكه انتخاب اين استراتژی2500 دلار هزينه در بردارد، ولي در عوض تضمين ميكند، كه حداقل قيمت فروش سهام براي هر سهم تا زمان سررسيد اختيار، ۶۵ دلار باشد. اگر قيمت بازار سهام کاهش يابد، شخص ميتواند اختيار فروش را اعمال كند و 65000 دلار بابت فروش سهام دريافت كند، كه با كسر هزينه 2500 دلار برای خريداختيار معامله، درآمد خالص وي، مبلغ62500 دلار مي شود. اگر قيمت بازار بیش از۶۵ دلار شود، اختيار فروش اعمال نميشود و منقضي ميگردد.

با اين دو مثال تفاوت بين پيمانهاي آتي و اختيار معاملات براي پوشش ريسك، آشكار ميشود. پيمان هاي آتي براي ايجاد حالت بي تفاوتي نسبت به ريسك طراحي شده ا ند؛ يعني قيمتي را كه پوشش دهنده ريسك برای دارايي پايه دريافت مي كند يا مي پردازد، تثبيت مي كنند. در مقابل، قراردادهاي اختيار معامله تضمين ايجاد ميكنند. این قراردادها براي سرمايه گذاران اين امكان را فراهم ميکنند، که تا خود را در مقابل حركت نامطلوب قيمت، محافظت كنند و در عين حال، از حركت مطلوب قيمتها منتفع شوند. برخلاف پيمانهاي آتي، برای ورود در قراردادهاي اختيار معاملات هزينه هايی جهت قيمت اختيار معامله پرداخت میشود.

سفته بازان Speculate : سفته بازان تمايل دارند كه حركت آتي قيمت دارايي را پيش بيني كنند. قراردادها و پيمانهاي آتی و اختيار معاملات نوعي اهرم ايجاد ميكند. بنابراین سود يا زيان بالقوه آنها افزايش مي يابد.

مثالی در مورد سفته بازي با استفاده از قراردادهاي آتي: سرمایه گذار بر این باور است که پوند انگلیس در برابر دلار آمریکا در طول دو ماه بعد تقویت خواهد شد و براساس همین پیش بینی میخواهد دست به سفته بازی بزند.

1- 250000 پوند با قيمت 411750 دلار بخرد و در حسابی که به آن بهره تعلق میگیرد، سپرده گذاری نماید، به این امید که بعد از دو ماه میتواند آن را به مبلغ گرانتری بفروشد و سود خود را بردارد.

2- در ۴ قرارداد آتی آوریل (هر قرارداد 62500 پوند)، موضع معاملاتی خرید اتخاذ نماید. این کار باعث ایجاد تعهد سرمایه گذار نسبت به خريد 250000 پوند با قيمت 410250 دلار در ماه آوريل می شود. چنانچه نرخ مبادله ارزها در ماه آوریل بیشتر از 641/1 باشد سرمایه گذار سود خواهد برد.

1- اگر نرخ مبادله ارزها در طول دو ماه به 7/1 برسد، سرمایه گذار با اتخاذ راهبرد اول 13250 دلار و با اتخاذ راهبرد دوم 14750 ذلار سود مي برد.

2- اگر نرخ مبادله ارزها در طول دو ماه به 6/1 برسد، سرمایه گذار با اتخاذ راهبرد اول 11750 دلار و با اتخاذ راهبرد دوم 10250 دلار زيان مي كند.

اين دو گزينه اختلاف كمي را در مقدار سود يا زيان در دو حالت مبادله، در بازار نقدي يا بازار آتي، نشان مي دهد. ولي با احتساب بهره در محاسبات باعث مي شود كه سود يا زيان در دو حالت فوق، يكسان باشند. با اين حساب، تفاوت دو گزينه فوق در چيست؟ گزينه اول به يك سرمايه گذاري و پيش پرداخت مبلغ 411750 دلار نیاز دارد. در حالی كه در گزينه دوم، فقط كمي نقدينگي يعني 25000 دلار لازم است.

مثالی از سفته بازي با استفاده از اختیار معاملات: فرض كنيد الان ماه اكتبر است و يك سفته باز پیش بینی ميكند، كه ارزش شرکت آمازون در دو ماه آینده افزايش خواهد يافت. قيمت سهام فوق در حال حاضر، ۴۰ دلار است و يك اختيار خريد دو ماهه با قيمت اعمال ۴۵ دلار، به قيمت ۲ دلار فروخته ميشود. دو راهكار را براي يك سفته باز با سرمايه ۴۰۰۰ دلار وجود دارد: گزينه اول اين است كه ۱۰۰ سهم بخرد. گزينه دوم شامل خريد ۲۰۰۰ اختيار خريد است. فرض كنيد پيش بيني سفته باز درست باشد و قيمت سهم آمازون در ماه دسامبر به 70 دلار برسد. گزينه اول كه خريد سهام بود، 3000 دلار سود ايجاد مي كند اما گزينه دوم بسيار سودآورتر است. يك اختيار خريد بر روي سهام آمازون با قيمت توافقي ۴۵ دلار، درآمدی معادل ۲۵ دلار نصيب سفته باز ميكند، چرا كه ورقه اختيار خريد، او را قادر مي سازد، كه سهام ۷۰ دلاري را با قيمت ۴۵ دلار بخرد. كل سودی كه در روش دوم نصيب سفته باز ميشود 46000 دلار است.

بنابراين سود حاصل از انتخاب استراتژی اختيار خرید، بيشاز ۱۵ برابر سود حاصل در انتخاب استراتژی خريد سهام است. در ضمن، توجه كنيد كه اوراق اختيار خرید، ميزان زيان بالقوه را نيز افزايش مي دهد.

آربيتراژگران: آربيتراژگران از مزاياي تفاوت قيمت بين دو يا چند بازار مختلف استفاده ميكنند. آربيتراژ عبارت است از فرصت دستيابي به سود بدون ريسك،از طریق ورود همزمان در دو يا چند بازار. فرض كنيد، سهامي همزمان در بورس سهام نيويورك و بورس سهام لندن معامله مي شود. همچنين فرض كنيد، قيمت اين سهام در بورس نيويورك ۱۷۲ دلار و در بورس لندن ۱۰۰ پوند است. اگر نرخ مبادله پوند و دلار، برابر 75/1 دلار براي هر پوند باشد، آنگاه آربيتراژگر ميتواند با خريد مثلاً ۱۰۰ سهام از بورس نيويورك و فروش آن سهام در بازار لندن به سود بدون ريسك 300 دلار دست پيدا كند.

اين متن خلاصه اي است از فصل اول كتاب مباني مهندسي مالي و مديريت ريسك نوشته جان هال و ترجمه سجاد سياح و علي صالح آبادي است كه بر خواندن مثالهاي بيشتر و درك بهتر مفاهيم لازم است حتما به كتاب مراجعه گردد.

تفاوت اختیارمعامله و بازار آتی

قرارداد اختیارمعامله به سرمایه گذار این اختیار را می دهد، یعنی اجباری درکار نیست ، تا زمانی که قرارداد معتبر است، سهام را با قیمتی خاص خریداری کند (یا بفروشد) . در مقابل، یک قرارداد آتی از خریدار می‌خواهد سهام را بخرد - و فروشنده باید آنها را در یک تاریخ آتی خاص بفروشد، مگر اینکه موقعیت دارنده قبل از تاریخ انقضا بسته شود .

اختیارمعامله ها و معاملات آتی هر دو محصولات مالی هستند که سرمایه گذاران می توانند از آنها برای کسب درآمد یا پوشش سرمایه گذاری های جاری استفاده کنند. هر دو اختیارمعامله و معاملات آتی به سرمایه گذار اجازه می دهد تا یک سرمایه گذاری را با قیمتی خاص در یک تاریخ خاص خریداری کند.

اما بازارهای این دو محصول از نظر نحوه عملکرد و میزان ریسک آنها برای سرمایه گذار بسیار متفاوت است. اختیارمعامله ها و معاملات آتی تفاوت بازارهای اختیار معامله و آتی محصولات معاملاتی مشابهی هستند که به سرمایه گذاران فرصت کسب درآمد و پوشش سرمایه گذاری های جاری را می دهند.

اختیارمعامله ها

اختیارمعامله ها بر اساس ارزش یک اوراق بهادار اساسی مانند سهام است. همانطور که در بالا ذکر شد، قرارداد اختیار معامله به سرمایه گذار این فرصت را می دهد، تا زمانی که قرارداد هنوز معتبر است، دارایی را به قیمتی خاص بخرد یا بفروشد. سرمایه گذاران در صورت عدم تصمیم به خرید یا فروش دارایی ،مجبور نیستند اعمال کنند. اختیار معامله نوعی سرمایه گذاری مشتقه است. آنها ممکن است پیشنهادهایی برای خرید یا فروش سهام داشته باشند، اما تا زمانی که توافق نهایی نشود، مالکیت واقعی سرمایه گذاری های اساسی را نشان نمی دهند. خریداران معمولاً برای قراردادهای اختیار معامله حق بیمه(پریمیوم) پرداخت می کنند که منعکس کننده 1000 سهم از دارایی پایه است.بازار اختیار معامله در روزهای تعطیل که بورس بسته است ، بسته می شوند.

انواع اختیارمعامله ها: اختیارمعامله های خرید و فروش

اختیار خرید: پیشنهادی است برای خرید سهام به قیمت اعمال قبل از انقضای قرارداد.

اختیار فروش: پیشنهادی برای فروش سهام در قیمتی خاص است.

بازار آتی

قرارداد آتی تعهدی است برای فروش یا خرید یک دارایی در تاریخ بعدی با قیمت توافقی. قراردادهای آتی یک سرمایه گذاری مطمئن واقعی هستند و زمانی که از نظر کالاهایی مانند ذرت یا روغن در نظر گرفته شوند، قابل درک هستند. به عنوان مثال، یک کشاورز ممکن است بخواهد در صورت کاهش قیمت بازار قبل از تحویل محصول، قیمت قابل قبولی را از قبل تعیین کند. خریدار همچنین می‌خواهد اگر قیمت‌ها تا زمان تحویل محصول افزایش یابد، قیمت را از قبل تعیین کند. خریدار قرارداد آتی ملزم به پرداخت کل مبلغ قرارداد از قبل نیست. درصدی از قیمت به نام پیش پرداخت داده می شود. فرض کنید دو معامله گر با قیمت 1میلیون تومان در هر بشکه در قرارداد آتی ذرت موافقت کنند. اگر قیمت ذرت تا 2میلیون افزایش یابد، خریدار قرارداد یک میلیون در هر بشکه ،صاحب سود می شود. بازار معاملات آتی بسیار فراتر از نفت و ذرت گسترش یافته است.

چه کسی قراردادهای آتی را معامله می کند؟

آتی برای خریداران سازمانی و نهادی اختراع شد. این دلالان قصد دارند بشکه های نفت خام را برای فروش به پالایشگاه ها یا ذرت را برای فروش به توزیع کنندگان سوپرمارکت در اختیار بگیرند. تعیین قیمت از قبل باعث می شود که مشاغل در هر دو طرف قرارداد در برابر نوسانات قیمتی بزرگ کمتر آسیب پذیر باشند. با این حال ، خریداران خرده ، قراردادهای آتی را به عنوان شرط بندی در جهت قیمت اوراق بهادار پایه، خرید و فروش می کنند. آنها می خواهند از تغییرات قیمت آتی، بالا یا پایین، سود ببرند. آنها قصد ندارند در واقع هیچ محصولی را در اختیار بگیرند.

دوره هفت خط سرمایه گذاری رو ببین تا یه سرمایه گذار حرفه ای باشی

تفاوت های کلیدی اختیارمعامله و معاملات آتی

جدای از تفاوت‌هایی که در بالا ذکر شد، موارد دیگری نیز وجود دارد که اختیارمعامله ها و آتی‌ ها را متمایز می‌کند. در اینجا چند تفاوت عمده دیگر بین این دو ابزار مالی وجود دارد. با وجود فرصت‌های سودآوری با اختیارمعامله، سرمایه‌گذاران باید مراقب ریسک‌های مرتبط با آنها باشند. از آنجایی که قراردادهای اختیار معامله نسبتاً پیچیده هستند، معمولاً ریسکی هستند. هر دو اختیارمعامله ی خرید و فروش معمولاً با درجه ریسک یکسانی همراه هستند. هنگامی که یک سرمایه گذار یک اختیارمعامله ی سهام را خریداری می کند، تنها هزینه مالی، هزینه حق بیمه(پریمیوم) در زمان خرید قرارداد است. با این حال، هنگامی که یک فروشنده یک اختیارمعامله فروش را معامله می کند، آن فروشنده در معرض حداکثر مسئولیت قیمت پایه سهام قرار می گیرد. اگر اختیار فروش به خریدار این حق را بدهد که سهام را به قیمت 2000تومان به ازای هر سهم بفروشد اما سهام به 1000تومان کاهش یابد، فروشنده باید با خرید سهام به ارزش قرارداد یا 2000تومان به ازای هر سهم موافقت کند.درحالی که در بازار به قیمت 1000تومان معامله میشود. ریسک خریدار یک اختیار خرید محدود به حق بیمه (پریمیوم ) پرداختی اولیه است. این حق بیمه در طول مدت قرارداد افزایش و کاهش می یابد. این بر اساس تعدادی از عوامل است، از جمله اینکه چقدر قیمت اعمال با قیمت دارایی پایه فاصله دارد و همچنین مدت زمان باقی مانده از قرارداد چقدر است . این حق بیمه به سرمایه‌گذاری پرداخت می‌شود که اختیار فروش را معامله کرده است.

تفاوت بازارهای اختیار معامله و آتی

مشاوره رایگان

برای دریافت مشاوره در مورد چگونگی عضویت در صندوق و شرایط سبد های مختلف کافیست عدد 2 را به سامانه زیر پیامک کنید.

• 02191004770
• [email protected]
• تهران، خیابان بهشتی، پلاک 436، طبقه 4، واحد 15

خانه / سرمایه گذاری و بورس / تفاوت قرارداد آتی و قرارداد اختیار معامله در چیست؟

تفاوت قرارداد آتی و قرارداد اختیار معامله در چیست؟

قراردادهای آتی و اختیار معامله ، هر دو نوعی اهرم برای سفته بازان ایجاد می کنند و به همین دلیل ابزارهای مشابهی به شمار می روند اما از نظر بعضی شرایط تفاوت هایی هم دارند. ما در این مطلب قصد داریم به بررسی تفاوت قرارداد آتی و قرارداد اختیار معامله بپردازیم.

تفاوت معاملات آتی با اختیار معامله

به طور کلی یکی از تفاوت های مهمی که بین این دو معامله وجود دارد، این است که در قراردادهای آتی زیان فی نفسه سفته باز در مقایسه با سود احتمالی آن بیشتر می باشد.

اما در قراردادهای اختیار معامله (OPTIONS) بدون توجه به مقدار کاهش قیمت دارایی پایه، ضرر خریدار ثابت است و این مبلغ برابر با مبلغ پرداختی برای خرید اختیار میباشد.

تفاوت بعدی بین قرارداد آتی و قرارداد اختیار معامله که بسیار هم بااهمیت است این است که در قرارداد آتی طرفین قرارداد تعهد دارند که قرارداد را اجرا نمایند اما در قرارداد اختیار معامله، تنها یک طرف قرارداد متعهد به انجام آن است و طرف دیگر دارای اختیار جهت اجرای قرارداد می باشد.

در ادامه به توضیح مختصری درباره هر یک از این قراردادها و همچنین تفاوت های آنها خواهیم پرداخت.

قرارداد اختیار معامله

اختیار معامله از جمله قرارداد هایی به شمار می رود که یک طرف قرارداد در یک بازه زمانی مشخص و در قیمتی معین متعهد به فروش دارایی پایه به طرف دیگر می باشد. در قرارداد اختیار معامله خریدار هیچگونه تعهد و الزامی در برابر اجرای قرارداد ندارد و در صورتی که او از اجرای قرارداد منصرف شود، تنها مبلغی را که در ازای این حق، پرداخت کرده را از دست می‌دهد اما فروشنده در صورت تمایل خریدار، به اجبار باید قرارداد را اجرا کند.

درباره قرارداد اختیار معامله اطلاعات بیشتری به دست آورید

برای درک بهتر اختیار معامله تفاوت بازارهای اختیار معامله و آتی به مثال زیر توجه فرمایید:

در بازار سرمایه که معاملات اختیار معامله در بازار سکه استفاده میشود اینگونه می باشد که فروشنده در این معامله متعهد میشود تا تعداد و مقدار مشخصی سکه را با قیمت معین بفروشد و خریدار هم پس از اینکه شرایط فروشنده را پذیرفت اقدام به انعقاد قرارداد می نماید.

در هنگام عقد قرارداد خریدار مبلغی را به عنوان پیش پرداخت واریز می کند و زمانی که از انجام معامله منصرف شود این مبلغ به عنوان خسارت به طرف مقابل پرداخت می شود.

علاوه بر خریدار، فروشنده هم وظایفی دارد. فروشنده باید متعهد باشد که در تاریخ سررسید تعداد سکه های مذکور در قرارداد را به خریدار تحویل و انتقال دهد و اگر از انجام معامله استنکاف کند باید جریمه نکول از انجام معامله را پرداخت نماید که به همین دلیل همواره از فروشنده وجه تضمین معامله دریافت می شود.

توجه فرمایید که در بازار سرمایه نرخ نکول فروشنده از انجام معامله اختیار ۰.۱ ارزش معامله است.

قرارداد معامله آتی

معاملات آتی بسیار شبیه به معاملات اختیاری می باشند، طرفین قرارداد در معاملات آتی همانند معاملات اختیار معامله توافق می کنند تا در زمان مشخص موضوع مورد معامله را، با تعداد و قیمت معین معامله نمایند.

اما معامله آتی از نظر عملکردی با معاملات اختیاری متفاوت است به این صورت که در معاملات آتی برخلاف معاملات اختیاری که فقط فروشنده متعهد به انجام معامله بود در این نوع قرارداد طرفین قرارداد متعهد به انجام معامله می باشند.

توجه داشته باشید که در معامله آتی نرخ نکول و جریمه عدم انجام تعهد فقط برای یک طرفه قرارداد نیست و برای دو طرف قرارداد اجرا می شود همچنین در بازار سرمایه از دو طرف قرارداد وجه تضمین انجام معامله دریافت خواهد شد.

در مصوبه ابزار مالی قراردادهای آتی و مقررات مربوط به معاملات قرارداد آتی شورای عالی بورس ذکر شده است که:

« فروشنده براساس قرارداد آتی متعهد می‌شود در سررسید معین مقدار معینی از کالای مشخص را به قیمتی که الان تعیین می‌کنند بفروشد و در مقابل طرف دیگر قرارداد متعهد می‌شود آن کالا تفاوت بازارهای اختیار معامله و آتی را با آن مشخصات خریداری کند و برای جلوگیری از امتناع طرفین از انجام قرارداد، طرفین به صورت شرط ضمن عقد متعهد می‌شوند مبلغی را به عنوان وجه تضمین نزد کارگزار بورس یا اتاق پایاپای بگذارند و متعهد می‌شوند متناسب با تغییرات قیمت آتی وجه تضمین را تعدیل کنند و کارگزار بورس یا اتاق پایاپای از طرف آنان وکالت دارد متناسب با تغییرات، بخشی از وجه تضمین هر یک از طرفین را به عنوان اباحه تصرف در اختیار دیگری قرار دهد و او حق استفاده از آن را خواهد داشت تا در سررسید با هم تسویه کنند. هر یک از متعهد فروش یا متعهد خرید می‌توانند در مقابل مبلغی معین تعهد خود را به شخص ثالث واگذار کنند که وی جایگزین او در انجام تعهد خواهد بود »

از دیگر تفاوت های قراردادهای آتی با قراردادهای اختیاری این است که در معاملات آتی برخلاف قرارداد های اختیاری ریسک موجود در این قرارداد بر عهده دو طرف قرار داد می باشد به دلیل اینکه دو طرف معامله متعهد به انجام معامله در آینده هستند و در صورت استنکاف، باید خسارت طرف دیگر معامله را جبران کنند.

Compatible data.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipis scing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.

enim ad minim veniam quis nostrud exercita ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.

• Pina & Associates Insurance
• Payment at Contingency
• Amount of Payment

Two Most-Cited Reason

Consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore dolore magna aliqua. enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex commodo consequat. duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate.