ارز دیجیتال چیست و چگونه کار میکند؟
امروزه کمتر کسی پیدا میشود که نام ارز دیجیتال به گوشش نخورده باشد، حتی کسانی که در این حوزه فعالیت نمیکنند به نوعی دوست دارند با این حوزه آشنا شوند و اطلاعاتی کلی را در مورد ارزهای دیجیتال کسب کنند.
همیشه برای این افراد سوال است که ارز دجیتال چیست و چگونه کار میکند؟ مگر ممکن است ارزی وجود داشته باشد که وجود فیزیکی نداشته باشد؟ و بسیاری سوالات دیگر که به ذهن شان خطور میکند. در این مطلب بر آنیم تا اطلاعات کلی در مورد ارز دیجیتال و نحوه کارکرد آن برای افراد ناآشنا با این حوزه ارائه کنیم.
ارز دیجیتال چیست؟
به طور کلی ارزهای دیجیتال (Digital Currencies)، که با نام های ارز الکترونیکی، پول نقد الکترونیکی و رمز ارزها هم نامیده می شوند، شکل خاصی از ارز هستند که وجود فیزیکی ندارند و به صورت دیجیتال در دسترس کاربران قرار میگیرند. پولهای دیجیتال بر پایه علم رمز نگاری ایجاد شدهاند. از مهمترین ویژگیهای ارزهای دیجیتال ماهیت غیرمتمرکز بودن آن است، به این معنی که توسط هیچ نهاد، گروه یا سازمانی کنترل نمیشوند.
همانطور که میدانیم پولهای فیزیکی توسط بانکها یا بانک مرکزی کشورها کنترل میشوند، در پولهای فیزیکی نیاز به افتتاح حساب است و انتقال وجه از طریق بانکها از حسابی به حساب کاربر دیگر انجام میشود، اما کریپتوکارنسی ها یا ارزهای دیجیتال به صورت مستقیم و بدون هر گونه واسطهای از طریق اینترنت به شخص دیگری ارسال میشود و به افتتاح حساب بانکی، استفاده از خدمات بانکها یا هر سازمان واسطه دیگری نیاز ندارند. رمز ارزها وجود فیزیکی ندارند و معامله آنها از طریق کیف پولهای الکترونیکی متصل به اینترنت یا شبکه های تعیین شده صورت میگیرد.
از نظر بسیاری از متخصصان حوزه ارزهای دیجیتال، بیت کوین اولین رمز ارزی است که به دنیای کریپتوکارنسی ها عرضه شد. هر چند قبل از بیت کوین تلاش های زیادی برای ساخت ارزهای دیجیتال صورت گرفته بود اما به طور اصولیتر اولین ایده استخراج و عرضه بیت کوین در سال 2008 در وایت پیپر بیت کوین منتشر شد، و اولین سکههای آن نیز در سال 2009 استخراج گردید.
از این رو بیت کوین را به رمز ارز چیست و چگونه کار میکند عنوان اولین ارز دیجیتال موفق در حوزه ارزهای دیجیتال معرفی نمودهاند، که تا به امروز نیز توانسته است جایگاه خود را در بین همه ارزهای دیجیتال ارائه شده به بازار رمز ارزها حفظ کند. در ارز دیجیتال بیت کوین برای اولین بار از فناوری بلاکچین برای ذخیره اطلاعات مربوط به دارایی کاربران استفاده شد. این فناوری امکان هک و دستکاری اطلاعات کاربران را به صفر می رساند.
ارزهای دیجیتال بر روی فناوری دفتر کل توزیع و ساخته شدهاند، که مهمترین آنها شبکه بلاک چین است. اکثر ارزهای دیجیتال از شبکه بلاک چین جهت مشاهده و ذخیر تراکنشها استفاده میکنند. بلاک چینها سیستمهای ثبت اطلاعات و گزارشها هستند که اطلاعات ذخیره شده بر روی آنها بین تمامی اعضای شبکه به اشتراک گذاشته میشوند. بلاک چین موجب میشود تا امکان هک یا تغییر دادهها به صفر برسد. این اطلاعات با استفاده از رمزنگاری و توزیع دادهها مانع از هک شدن، حذف و دستکاری اطلاعات ثبت شده در شبکه میشود.
برای درک بهتر مفهوم بلاکچین و نحو نگهداری اطلاعات توسط این فناوری به مثال زیر توجه کنید:
در یک جمع 200 نفری برگه محتوی اطلاعاتی را بالا می گیریم و از همه می خواهیم تا با استفاده از گوشیهای همراه خود از اطلاعات موجود در آن برگه عکس بگیرند. اگر این برگه از بین برود یا اطلاعات آن تغییری یابد، توسط سایر افراد قابل پذیرش نخواهد بود چرا که نسخه دیگری از آن در دست بقیه اعضا وجود دارد و بدین گونه امکان تغییر و دستکاری در آن به صفر میرسد. جمع اشاره شده در این محفل حکم کاربران میلیونی در ارزهای دیجیتالی مثل بیت کوین و اتریوم و سایر ارزها را دارد.
ارزهای دیجیتال از طریق ماینینگ یا استخراج توسط ماینرها استخراج می شوند. برخی دیگر از انواع ارزهای دیجیتال نیز از قبل به صورت استخراج شده در شبکه قرار میگیرند. در هر ماینر بلاک چینی جدید ایجاد شده که شامل تراکنشهای جدید می باشد این اطلاعات با سایر ماینرها به اشتراک گذاشته میشود.
نحوه نگهداری از ارزهای دیجیتال
همانطور که قبلا اشاره نمودیم ارزهای دیجیتال بر خلاف ارزهای فیزیکی در دسترس نیستند که بتوان آنها را در بانکها در کیف پول یا صندوق امانات نگهداری نمود، برای نگهداری ارزهای دیجیتال از کیف پولهای ارز دیجیتال استفاده میکنند. این کیف پولها دارای یک کلید خصوصی هستند که حکم دارایی فرد را دارند. از این رو بایستی در نگهداری این کلید خصوصی دقت لازم را نمود. کیف پولهای ارزهای دیجیتال انواع مختلفی دارند:
۱) کیف پول سرد
کیف پول سخت افزاری
این نوع از کیف پولها امنیت بالایی دارند و قابلیت هک شدن ندارند. به راحتی می توان ارز دیجیتال خود را داخل آن نگهداری نمود. در نگهداری آن باید دقت نمود، زیرا در صورت از بین رفتن قطعه مورد نظر تمام دارایی ها از بین خواهد رفت. در سال 2020 دو کیف پول سخت افزاری لجر و ترزور به عنوان معروف ترین کیف پول های سخت افزاری معرفی شدند. این نوع کیف پول ها به دلیل امنیت بالایی که دارند برای نگهداری طولانی مدت ارزهای دیجیتال گزینه مناسبی هستند.
کیف پول کاغذی
در این نوع از کیف پول ها، کلید خصوصی و عمومی کیف پول بر روی کاغذ کپی شده و برای خرید و فروش این ارزها از این کلید ها استفاده میشود.
۲) کیف پولهای گرم
کیف پولهای موبایلی و تحت وب
کیف پولهای موبایلی و تحت وب کیف پولهای نرم افزاری هستند که برای استفاده بایستی به اینترنت وصل شوند. هر چند محبوب ترین نوع کیف پولها در بین کاربران ارزهای دیجیتال به شمار می آیند اما در این نوع از کیف پولها امکان هک شدن وجود دارد. بنابراین صرفا برای نگهداری کوتاه مدت ارزهای دیجیتال، می توانند گزینه مناسبی هستند.
ارزهای دیجیتال چگونه کار میکنند؟
همانطور که قبلا هم اشاره شد، ارزهای دیجیتال از فناوری غیر متمرکز استفاده میکنند و در کریپتوکارنسی ها برای پرداخت و ذخیره پول نیازی به ثبت نام یا استفاده از واسطه هایی مثل بانکها وجود ندارد. این ارزها از طریق ماینینگ یا استخراج تولید می شوند. تقریبا اکثریت ارزهای دیجیتال بر بستر بلاک چین کار میکنند. اما هر کدام از آنها برای اجرای تراکنشهای خود، از مدل های مختلفی استفاد میکنند. در هر کدام از این ارزها بلاک چین به روش متفاوتی پیاده سازی میشود که این اختلاف به سازوکارهای اجماعِ موجود در این پلتفرم ها برمی گردد.
الگوریتم اجماع مکانیسمی است که اجازه هماهنگی یک کاربر را با سایر کاربران بلاک چین در یک ارز دیجیتال می دهد. الگوریتم اجماع باید اطمینان یابد که تمامی کاربران یک سیستم، از منبع واحدی استفاده میکنند و اگر کاربری از شبکه خارج شود، ضرری سیستم را تهدید نخواهد کرد. در واقع الگوریتم اجماع از تقلب در شبکه جلوگیری میکند.
کاربرانی با نام اعتبار سنج، تراکنشهای جدید را ثبت نموده و بلاک جدید را به بلاک چین اضافه میکنند. هماهنگی و پذیرش این تغییرات اضافه شده به بلاک چین توسط همین الگوریتم اجماع صورت میگیرد. اگر یک گره یا نود صلاحیت این تراکنشها را تایید کند، آن تراکنش انجام میشود اگر تایید نکند ثبت تراکنش لغو میشود. به عبارت دیگر الگوریتم اجماع همان ساز و کار توافق جمعی است که نحوه به اتفاق نظر رسیدن مشارکت کنندگان شبکه یا همان نود ها را در مورد تایید یا عدم تایید یک تراکنش در شبکه را تعیین میکند. مسئولیت تامین امنیت و نظارت بر شبکه ارزهای دیجیتال برعهده نود ها یا گره ها است.
یکی از الگوریتم های اجماع الگوریتم اثبات کار است که برای اولین بار در شبکه بیت کوین مورد استفاده قرار گرفت. در شبکه اثبات کار نود ها همان ماینرها هستند که وظیفه امنیت شبکه و تایید تراکنشها را برعهده دارند. در این الگوریتم ماینرها دادههایی را که میخواهند به بلاک چین اضافه کنند را با توجه به فرمول های ریاضی حل نموده و به سایر ماینرها ارسال میکنند اگر این راه حل به تایید سایر ماینرها نیز برسد، تراکنش مورد نظر تایید میشود. تا امروز الگوریتم اثبات کار بزرگترین موفقیت را در بین الگوریتمها داشته است.
استفاده از ارزهای دیجیتال به عنوان روش پرداخت
امروزه خرید کالا با ارزهای دیجیتال به یکی از رایج ترین پرداختها تبدیل شده است. برای استفاده از ارزهای دیجیتال، به کیف پولهایی نیاز است که در بالا بدان اشاره نمودیم. همه اطلاعات مربوط به تراکنشهای مربوط به رمز ارزها در این کیف پول نگهداری میشود. کیف پولها در رمز ارزها دارای یک کلید عمومی و یک کلید خصوصی هستند.
کلید های عمومی همانند آدرس های ایمیل هستند که سایر کاربران از طریق آن رمز ارزها را به کیف پول معامله گران رمز ارزها ارسال میکنند. و کلید خصوصی موجود در کیف پول نیز حکم رمز اصلی ایمیل را دارد و نباید در اختیار کسی قرار داده شود. هر شخصی که به این کلید خصوصی دسترسی داشته باشد می تواند به دارایی های آن کیف پول دست پیدا کند. در واقع رمز ارزها در بلاک چین ذخیره شده اند و کیف پولها تنها مالکیت ارزهای دیجیتال را ذخیره میکنند.
جمع بندی
ارزهای دیجیتال سرمایههای دیجیتال و نامحسوسی هستند که امروزه به یکی از وسیلههای دریافت و پرداخت در برابر دریافت خدمات و کالا تبدیل شده اند. این ارزها بر پایه علم رمز نگاری ایجاد شده اند. امروزه انواع مختلفی از ارزهای دیجیتال تولید و به بازار رمز ارزها ارائه شده است. ارزهای دیجیتال از طریق استخراج یا ماینینگ تولید می شوند.
برای نگهداری مالکیت این رمز ارزها از کیف پولهای دیجیتال استفاده میشود. دریافت ها و پرداخت ها بر اساس کلید های عمومی و خصوصی موجود در این کیف پولها انجام میشود.
رمز ارز چیست و چگونه میتوان از آن کسب درآمد کرد؟
به بلاک چین (blockchain) میتوان به عنوان یک دفتر حسابداری نگاه کرد که تمام فعالیتها، نقل و انتقالات، مالکیت ها و ارزشگذاریهای واحدهای پولی دیجیتال را درون خود ثبت و ضبط میکند. بلاکچین تعداد محدودی از انتقالات را درون خود دارد که با گذر زمان این مقدار افزایش پیدا میکند. بلاک چین کاربردهای بسیار زیاد فراتر از رمز ارز دارد. اما معمولاً فناوری بلاک چین به واسطه بیت کوین شناخته میشود و از همان ابتدا بیت کوین توانست افراد زیادی را به خود جلب کند. زیرا هم یک نوآوری انقلابی محسوب میشد و هم برای عموم آزاد بود. درواقع، یک شبکه غیرمتمرکز و مستقل که در آن کاربران عادی مسئولیت ضمانت و تایید تراکنشها را بر عهده داشتند. با این حال بلاک چین برای بیتکوین مانند اینترنت است برای ایمیل. یک سیستم الکترونیکی بزرگ که روی آن میتوان اپلیکیشن ساخت و ارز فقط یکی از آنهاست. درواقع بلاک چین بستری است که باقابلیتهای خاصی که ارائه میکند، پتانسیل لازم برای ارائه پارهای خدمات و فناوریها را برای متخصصان فراهم میکند. رمز ارز ازجمله اتریوم یکی از این کارکردهاست. ارزهای دیجیتال مانند اتریوم و بیت کوین بااینکه نرمافزار مبتنی بر بلاک چین هستند اما تفاوتهایی ازلحاظ کاربرد و توانایی با یکدیگر دارند.
رمز ارز چیست؟
رمز ارزها از پروتکل های رمزگرافیکی و یا کدهای فوقالعاده پیچیده برای رمزگذاری دیتاهای حساس و انتقال آنها استفاده میکنند تا معاملات امنی را فراهم کنند. توسعهدهندگان رمز ارزها این پروتکلها را بر پایه اصول پیچیده ریاضیات و مهندسی کامپیوتر بنا کردهاند که آنها را غیرقابل نفوذ میکند. این پروتکلها همچنین هویت افراد استفاده کننده از رمز ارزها را مخفی نگه میدارد و ردیابی و پیدا کردن آنها را برای هر کسی و هر دولتی دشوار میکند. رمز ارزها همچنین برای کنترل شدن غیر متمرکز خود شناخته میشوند. این به آن معناست که تمام فعالیتها و ارزشهای این بازار توسط همان کدهای پیچیده کنترل و ارزیابی میشوند و بانکها و یا مقامات دولت ها کنترلی روی آنها ندارند. ارزهای دیجیتال امکان معامله شدن توسط ارزهای واقعی را نیز دارا میباشند و شما میتوانید در بعضی از مارکت های خاص و صرافی های شناخته شده، مانند بایننس (Binance)، ارزهای دیجیتال خود را با دلار، پوند، یورو و غیره جایگزین کنید. خطر اصلی در همین مرحله اتفاق میافتد جایی که هکرها و بدافزارها امکان بلوکه کردن پول شما را در حین این انتقال دارا هستند.
رمز ارز ها ۷ خصیصه کلیدی دارند:
۱- دیجیتالی بودن: رمز ارز ها فقط به صورت دیجیتالی و بر روی کامپیوترها وجود دارند. هیچ سکه یا اسکناسی در کار نیست. هیچ پولی به عنوان پشتوانه در بانکهای مختلف مثل بانک مرکزی برای رمز ارز ها وجود ندارد!
۲- غیر متمرکز: رمز ارز ها سرور مرکزی ندارند. آنها معمولاً در میان شبکهای از هزاران کامپیوتر توزیع شدهاند. شبکههایی که سرور مرکزی نداشته باشند، شبکههای غیر متمرکز نامیده میشوند.
۳- همتا به همتا: رمز ارز ها به صورت آنلاین از یک شخص به شخص دیگر منتقل میشوند. کاربران رمز ارز از طریق بانک، پیپال (PayPal) یا فیسبوک با هم در ارتباط نیستند. آنها بدون واسطه با یکدیگر داد و ستد دارند. در دنیای پول فیات، بانکها، پیپال و فیسبوک به عنوان اشخاص ثالث معتمد شناخته میشوند. اما در دنیای رمز ارز ها هیچ شخص ثالث معتمدی وجود ندارد!
۴- نام مستعار: این مورد یعنی برای استفاده از رمز ارز ها یا به تملک درآوردن آنها لازم نیست حتما اطلاعات شخصی خود را ارائه کنید. شما میتوانید با یک نام مستعار و به صورت ناشناس به معامله رمز ارزها بپردازید.
۵- بدون نیاز به اعتماد: عدم وجود اشخاص ثالث معتمد به معنای این است که برای استفاده از سیستم لازم نیست لزوماً به شخص یا سازمان دیگری برای نظارت و کنترل دارایی خود اعتماد کنید. کاربران در همه حال کنترل کامل پول و اطلاعات خود را در اختیار دارند.
۶- رمزنگاری شده: هر کاربر کد ویژهای دارد که از دسترسی سایر کاربران به اطلاعات او جلوگیری میکند. به این عمل رمزنگاری گفته میشود و هک کردن آن تقریباً غیرممکن است. اینجاست که بخش Crypto از اصطلاح Cryptocurrency وارد بازی میشود. Crypto به معنای رمزنگاری شده و مخفی شده است. وقتی اطلاعات از طریق رمزنگاری مخفی میشود، اصطلاحاً میگویند اطلاعات رمزنگاری شده است.
۷- جهانی: هر کشور ارز مخصوص به خودش دارد که به آن ارز فیات میگویند. انتقال ارزهای فیات در سطح جهانی کار دشواری است. رمز ارز ها را به راحتی میتوان به سراسر جهان ارسال کرد. ارزهای رمزنگاری شده به ارزهای بدون مرز موسوماند!
تاریخچه رمز ارزها
ارزهای دیجیتال مدتها قبل از اینکه اولین ارز مجازی به وجود بیاید، به عنوان یک ساختار تئوریک وجود داشت تا بتواند جایگزینی برای مدل فعلی مبادلات و پولهای رایج بشود. در اوایل دهه ۸۰ میلادی یک رمزنگار آمریکایی با نام David Chaum الگوریتمی را با نام “blinding” طراحی کرد که در رمزگذاری مدرن وب امروزی نیز به عنوان هسته مرکزی به کار گرفته میشود. این الگوریتم فضایی امن و غیرقابل ردگیری برای انتقال پول بین دو طرف معامله را فراهم میکرد و یک پول الکترونیکی با نام blinded money برای انتقالات استفاده میشد. در اواخر دهه ۸۰ Chaum به هلند نقل مکان کرد و سعی در تجاری سازی blinded money داشت و شرکتی با نام DigiCash را در آنجا تاسیس نمود و واحدهای پولی را بر پایه الگوریتم طراحی شده خودش به کار میگرفت.
برخلاف بیت کوین و اکثر ارزهای دیجیتال امروزی، blinding money و این کمپانی کنترل غیر متمرکز نداشتند و درست مثل بانکها عمل میکردند. شاید این یکی از دلایلی بود که در حال حاضر چیزی از این موضوع و این کمپانی نمیشنویم. بعد از فشارهای بانک مرکزی هلند برای محدود کردن معامله DigiCash تنها با بانکهای رسمی و همکاری ناموفق با مایکروسافت برای پرداختهای درون ویندوز با استفاده از این پول الکترونیکی، DigiCash کم کم در اواخر دهه نود میلادی رو به ورشکستگی و فراموشی حرکت کرد. در همان زمان یکی از دستیاران Chaum با نام Nick Szabo پولی با نام Bit Gold را اختراع کرد که از سیستم بلاک چین استفاده میکرد و پایه و پدر رمز ارزهای امروزی بود، ولی درست مثل DigiCash هیچگاه معروف نشد و به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفت.
بعد از DigiCash مطالعات در زمینه این نوع از پول گسترش یافت و یکی از مهمترین و قابل توجه ترین پول های اینترنتی رایج آن زمان که در آمریکا استفاده میشد، e-gold نام داشت. e-gold توسط یک شرکت تکنولوژی واقع در فلوریدا با نام مشابه ساخته شده بود و خدماتی برای خریداران طلای الکترونیکی ارائه میداد. کاربران میتوانستند این پول را خرید و فروش کنند و در ازای آن طلای واقعی و یا دلار دریافت کنند. gold در دوران اوج خودش در سالهای ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ میلیونها اکانت فعال داشت و همین موضوع باعث شد که هکرها یک مکان فوق العاده برای به دست آوردن و دزدیدن پول را پیدا کنند. از بین رفتن میلیون ها سرمایه و مشکلات قانونی که هر ثانیه بر سر این کمپانی سرا زیر میشد در نهایت باعث شد که فشار بیش از حد وارد بر e-gold کار خودش را بکند و این پول مجازی نهایتا در سال ۲۰۰۹ به طور کامل بسته شد.
بیت کوین به عنوان اولین ارز دیجیتال مدرن شناخته میشود که دارای کنترل غیرمتمرکز بود و برای تبادلات مالی مورد استفاده قرار میگرفت. بیت کوین برای اولین بار در یک مقاله نوشته شده توسط Satoshi Nakamoto به دنیا وارد شد. در اوایل سال ۲۰۰۹ Nakamoto بیت کوین را وارد بازار کرد و گروهی از افراد مشتاق و توسعهدهندگان شروع به تبادل و استخراج بیت کوین کردند. در اواخر سال ۲۰۱۰ میلادی تعداد دیگری از رمز ارزها مانند Litecoin نیز وارد کار شده بودند. در اواخر سال ۲۰۱۲ وردپرس اولین کمپانی بزرگی بود که پرداخت هزینهها با بیتکوین را به رسمیت شناخت و از آن بهره برد. در ادمه کمپانیهای دیگر مثل مایکروسافت، Expedia و… بیت کوین را وارد معاملات خود کردند و هم اکنون صدها کمپانی بزرگ و کوچک از مهمترین و معتبر ترین رمز ارز دنیا برای پرداختهای خود استفاده میکنند. بعد از ظهور بیت کوین تعداد زیادی ارزهای دیجیتال دیگر وارد بازار جهانی شدند.
سودآوری رمز ارزها
این موضوع را باید در نظر داشت که بسیاری از افراد از طریق رمز ارز وعده ثروت یک شبه میدهند. باید مراقب باشید که گول افرادی سودجو را نخورید. درست است سرمایهگذاری در رمز ارز ممکن است درآمدی بیشتر از بورس اوراق بهادار یا صندوق سرمایه گذاری داشته باشد. شما ممکن است با ۱۰۰۰ دلار سرمایهگذاری در بیت کوین، اتریوم و … در یک سال بیش از ۳۰۰ درصد سود کسب کرده باشید. با این حال باید اذعان داشت که وقتی صحبت از ارزهای رمزنگاری شده میشود شک و تردید زیادی وجود دارد که بازدهی آن فقط برای یک سال است و چشماندازی از آینده آن وجود ندارد. اما شواهد تاکنون نشان داده است که ارزهای رمزنگاری شده واقعی هستند و به طور فزایندهای تولید میشوند تا بمانند.
بنابراین توصیه میشود اگر در مرحله حدس و گمان به سر میبرید سرمایهگذاری کوچک در این مقوله کنید چون میتوانید درآمد زیادی کسب کنید. اگر بتوانید با صرف اندک پول از این طریق درآمد زیادی را کسب کنید برنده هستید و اگر سرمایه خود را ازدست دادید شکست سنگینی نخوردهاید. اگر با منابع معتبر در زمینه آموزش کسب درآمد از طریق رمز ارز آشنایی داشته باشید همگی متفق القول هستند که سرمایهگذاری در رمز ارز ثروتی یک شبه نیست و مستلزم زمان و هزینه برای کسب مهارت و تجارت در آن است.
در ادامه به ماینینگ و ترید ارز دیجیتال که دو روش از مهمترین روشهای کسب درآمد از رمز ارز هستند میپردازیم.
ماینر چیست؟
دستگاه ماینر یا Asic اصطلاحی است که برای دستگاههای استخراج رمزارزها بهکار برده میشود و درحال حاضر این دستگاهها بسیار متنوع هستند. در سراسر جهان افرادی که به کار استخراج رمزارزها اعم از بیتکوین یا سایر ارزهای رمزنگاری شده مشغول هستند، ماینر میگویند و آنها تلاش میکنند با استفاده از ابزارهای متنوع استخراج به تعداد بیشتری از رمزارزهای استخراج نشده دست یابند و با فروش آنها به سود و درآمدزایی دست پیدا کنند. به طور کلی ماینینگ فرآیند تأیید تراکنشهای رمزارزها و ثبت آنها در دفتر کل توزیع استخراج است. این فرآیند به غیرمتمرکز سازی شبکه رمزارزها و افزایش امنیت شبکه کمک میکند و در نهایت رمزارز جدید ایجاد میکند. به شکل کاملاً ساده تراکنشهای تأیید شده در بلوکها جمع میشوند و برای اضافه شدن این بلوکهای تازه به زنجیره بلوکهای موجود یک پازل کدگذاری وجود دارد که از پیچیدگیهای بالایی برخوردار است و باید حل شود. هر سیستمی که این پازل را حل کند پاداش میگیرد.
برای انجام فرآیند ماینینگ به چه چیزهایی نیاز است؟
اگر دشواری استخراج و هزینههای استخراج بیتکوین برای شما مشکلی ایجاد نمیکند، برای ورود به دنیای ماینرها سه مرحله قابل اجرا وجود دارد:
- خرید دستگاه استخراج
- بکارگیری یک کیف پول امن و مناسب
- پیوستن به یک استخر برای انجام فرآیند استخراج
در ادامه به ماینینگ و ترید ارز دیجیتال که دو روش از مهمترین روشهای کسب درآمد از رمز ارز هستند میپردازیم.
چگونه ماینینگ را انجام دهیم
گام اول: دریابید که آیا ماینینگ سودآور است؟
قبل از شروع کار با استخراج بیت کوین، باید دقت لازم را انجام دهید. بهترین راه برای انجام این کار، استفاده از یک ماشینحساب ماینینگ بیت کوین است.
به خاطر داشته باشید که ماینینگ هزینه دارد! اگر پول برای خرید دستگاه ماینینگ مناسب، ندارید و اگر به برق ارزان دسترسی ندارید، استخراج بیت کوین ممکن است برای شما توجیه اقتصادی نداشته باشد.
گام دوم: ماینر خود را داشته باشید.
پس از انجام محاسبات خود، وقت آن است که ماینر خود را داشته باشید! درواقع در این مرحله سختافزارهای استخراج بیت کوین را مورد بررسی قرار دهید تا مطمئن شوید کدام ماینر برای شما مناسب است، اگر قبلاً آن را در مرحله ۱ انجام ندادهاید. نمونهای از انواع ماینرها در شکل زیر آمده است:
گام سوم: یک کیف پول بیت کوین بسازید.
به کیف پول بیت کوین نیاز دارید که در آن بیت کوین استخراج شده خود را حفظ کنید. هنگامی که کیف پول دارید، از آدرس کیف پول رمز ارز چیست و چگونه کار میکند خود اطمینان حاصل کنید. این آدرس یک دنباله طولانی از حروف و اعداد خواهد بود. هر کیف پول روش متفاوتی برای به دست آوردن آدرس عمومی بیت کوین دارد، اما بیشتر کیف پولها در مورد آن کاملاً ساده هستند. توجه کنید که به آدرس عمومی بیت کوین خود نیاز دارید و نه کلید خصوصی شما که مانند رمز مخفی کیف پول شما است.
گام چهارم: یک استخر ماینینگ پیدا کنید.
برای حل مشکلات به صورت آسانتر میتوانید به یک استخر ماینینگ بپیوندید. استخر میتواند مشکل اصلی را حل کند و پاداش بیت کوین و هزینه تراکنشها را محاسبه کند. درنهایت سود بر اساس سهم ماینینگ در کل استخر پخش خواهد شد.
گام پنجم: یک برنامه یا نرمافزار ماینینگ دریافت کنید.
کنترل و نظارت بر ماینینگ شما نیاز به نرمافزار اختصاصی دارد. بسته به نوع تجهیزات ماینینگ شما، باید نرمافزار مناسبی را پیدا کنید. بسیاری از استخرهای ماینینگ نرمافزار مخصوص به خود را دارند، اما برخی از آنها چنین نیستند. در صورتی که مطمئن نیستید به کدام نرمافزار ماینینگ نیاز دارید، میتوانید لیستی از نرمافزار استخراج بیت کوین را تهیه و با یکدیگر مقایسه کنید.
گام ششم: ماینینگ را شروع کنید.
ماینر را به یک پریز برق وصل و آن را روشن کنید. حتماً آن را به رایانه خود نیز متصل کنید (معمولاً از طریق USB) و نرمافزار ماینینگ خود را باز کنید. اولین کاری که شما باید انجام دهید این است که آدرس، نام کاربری و رمزعبور استخر ماینینگ را وارد کنید.
پس از این پیکربندی، شما اشتراک مجموعهها را دارید که بخشی از کار شما یافتن بلوک بعدی است. با توجه به استخر انتخاب شده، هزینه خود را پرداخت میکنید فقط مطمئن شوید که هنگام ورود به استخر، آدرس خود را در قسمتهای مورد نیاز وارد کنید.
رمزارز چیست و چگونه کار میکند؟
رمزارز چیست و چگونه کار میکند؟ کریپتوکارنسی که گاهی اوقات به آن کریپتو نیز گفته میشود، به هر شکلی از ارز گفته میشود که به صورت دیجیتال یا مجازی وجود داشته باشد و از رمزنگاری برای ایمن سازی تراکنشها استفاده میکند. ارزهای دیجیتال مرجع صادرکننده یا تنظیم کننده مرکزی ندارند، در عوض از یک سیستم غیرمتمرکز برای ثبت تراکنشها و صدور واحدهای جدید استفاده میکنند.
رمزارز چیست؟
کریپتوکارنسی یک سیستم پرداخت دیجیتالی است که برای تایید تراکنشها به بانکها متکی نیست. این یک سیستم همتا به همتا است که میتواند هرکسی را در هر جایی قادر به ارسال و دریافت پرداخت کند. به جای انتقال و مبادله پول فیزیکی در دنیای واقعی، پرداختهای ارز دیجیتال صرفاً به عنوان ورودیهای دیجیتالی به یک پایگاه داده آنلاین که تراکنشهای خاص را توصیف میکند، وجود دارد.
هنگامی که وجوه ارز دیجیتال را انتقال میدهید، تراکنشها در دفتر کل ثبت میشوند. ارزهای دیجیتال در کیف پولهای دیجیتال ذخیره میشوند.
دلیل نامگذاری آن، این بود که از رمزگذاری برای تأیید تراکنشها استفاده میکند. این بدان معناست که کدنویسی پیشرفته در ذخیره و انتقال دادههای ارزهای دیجیتال بین کیفپولها و به دفتر کل عمومی نقش دارد. هدف از رمزگذاری ایجاد امنیت و ایمنی است.
اولین ارز رمزنگاری شده بیت کوین بود که در سال 2009 تاسیس شد و تا به امروز شناخته شده ترین آن باقی مانده است. بیشتر علاقه به ارزهای رمزنگاری شده، تجارت برای کسب سود است، زیرا دلالان در رمز ارز چیست و چگونه کار میکند مواقعی قیمتها را بالا میبرند.
رمزارز چگونه کار میکند؟
ارزهای رمزپایه بر روی یک دفتر کل توزیع شده به نام بلاک چین اجرا میشوند که رکوردی از تمام تراکنشهای به روز شده و نگهداری شده توسط دارندگان ارز است.
واحدهای ارز دیجیتال از طریق فرآیندی به نام ماینینگ ایجاد میشوند که شامل استفاده از نیروی رایانه برای حل مسائل پیچیده ریاضی است که سکه تولید میکند. کاربران همچنین می توانند ارزها را از کارگزاران خریداری کنند، سپس آنها را با استفاده از کیف پولهای رمزنگاری ذخیره و خرج کنند.
اگر صاحب ارز دیجیتال هستید، مالک هیچ چیز ملموسی نیستید. آنچه شما در اختیار دارید کلیدی است که به شما امکان میدهد رکورد یا واحد اندازه گیری را بدون شخص ثالث قابل اعتماد از یک شخص به فرد دیگر منتقل کنید.
اگرچه بیت کوین از سال 2009 وجود داشته است، ارزهای رمزنگاری شده و کاربردهای فناوری بلاک چین هنوز از نظر مالی در حال ظهور هستند و انتظار میرود در آینده استفادههای بیشتری شود. معاملات از جمله اوراق قرضه، سهام و سایر داراییهای مالی را میتوان در نهایت با استفاده از این فناوری معامله کرد.
نمونههای ارزهای دیجیتال
هزاران ارز دیجیتال وجود دارد. برخی از شناخته شدهترین عبارتند از:
بیت کوین:
بیت کوین در سال 2009 تأسیس شد و اولین ارز رمزنگاری شده بود. این رمز ارز همچنان رایج ترین ارز دیجیتالی است. این ارز توسط ساتوشی ناکاموتو ساخته شده است که تصور میشود نام مستعار یک فرد یا گروهی از افراد است که هویت دقیق آنها ناشناخته باقی مانده است.
اتریوم:
اتریوم در سال 2015 توسعه یافت، این رمزارز یک پلتفرم بلاک چین با ارز دیجیتال مخصوص به خود به نام اتر (ETH) یا اتریوم است. ارز دیجیتال اتریوم پس از بیت کوین محبوبترین ارز دیجیتال است.
لایت کوین:
این ارز بیشترین شباهت را به بیت کوین دارد، اما برای توسعه نوآوریهای جدید، از جمله پرداختها و فرآیندهای سریعتر برای امکان تراکنشهای بیشتر، با سرعت بیشتری حرکت کرده است.
رمزارز ریپل در سال 2012 تاسیس شد. ریپل میتواند برای ردیابی انواع مختلف تراکنشها، نه فقط ارزهای دیجیتال، استفاده شود. موسس ریپل، با بانکها و موسسات مالی مختلف همکاری کرده است.
رمزارزهای غیر بیت کوینی در مجموع به عنوان ” altcoins” شناخته میشوند تا آنها را از ارزهای اصلی متمایز کنند.
چگونه ارز دیجیتال بخریم
ممکن است شما نیز تصمیم به خرید ارز دیجیتال گرفته باشید. برای خرید تنها کافیست این سه مرحله را طی کنید:
مرحله 1: انتخاب یک پلت فرم
اولین قدم این است که تصمیم بگیرید از کدام پلتفرم استفاده کنید. به طور کلی، میتوانید بین یک کارگزار سنتی یا صرافی اختصاصی ارز دیجیتال، یکی را انتخاب کنید:
دلالان سنتی کارگزاران آنلاینی هستند که راههایی را برای خرید و فروش ارز دیجیتال و ETF ارائه میدهند. این پلتفرمها تمایل دارند هزینههای معاملاتی کمتری داشته باشند اما ویژگیهای رمزنگاری کمتری را ارائه دهند.
مبادلات ارزهای دیجیتال. صرافیهای ارزهای دیجیتال زیادی وجود دارد که میتوانید از بین آنها یکی را انتخاب کنید، که هر کدام ارزهای رمزنگاری متفاوت، ذخیره کیف پول، گزینههای حساب با بهره و غیره را ارائه میدهند. بسیاری از صرافیها هزینههای مبتنی بر دارایی را دریافت میکنند.
هنگام مقایسه پلتفرمهای مختلف، ارزهای دیجیتال پیشنهادی، هزینههایی که دریافت میکنند، ویژگیهای امنیتی، گزینههای ذخیرهسازی و برداشت و هر گونه منابع آموزشی و غیره…
مرحله 2: تامین مالی حساب خود
هنگامی که پلتفرم خود را انتخاب کردید، گام بعدی این است که حساب خود را تامین مالی کنید تا بتوانید تجارت را شروع کنید. اکثر صرافیهای رمزنگاری به کاربران اجازه میدهند با استفاده از ارزهای فیات (یعنی صادر شده توسط دولت) ارزهای دیجیتال مانند دلار آمریکا، پوند انگلیس یا یورو را با استفاده از کارتهای نقدی یا اعتباری خود خریداری کنند – اگرچه این میزان بر اساس پلتفرم متفاوت است.
خرید کریپتو با کارتهای اعتباری خطرناک تلقی میشود و برخی صرافیها از آن پشتیبانی نمیکنند. به این دلیل که ارزهای رمزنگاری شده مدام درحال نوسان هستند و توصیه نمیشود که برای داراییهای خاص ریسک بدهی – یا پرداخت بالقوه کارمزد تراکنشهای کارت اعتباری بالا – را بپذیرید.
برخی از پلتفرمها انتقالات ACH را نیز میپذیرند. روشهای پرداخت پذیرفته شده و زمان صرف شده برای واریز یا برداشت در هر پلت فرم متفاوت است. به همین ترتیب، زمان صرف شده برای تسویه سپردهها بر اساس روش پرداخت متفاوت است.
فاکتور مهمی که باید در نظر گرفت هزینهها است. این هزینهها شامل کارمزدهای احتمالی تراکنش سپرده و برداشت رمز ارز چیست و چگونه کار میکند به اضافه کارمزدهای معاملاتی است.
مرحله 3: ثبت سفارش
میتوانید از طریق وبسایت یا پلت فرم موبایل کارگزار یا صرافی خود سفارش دهید. اگر قصد خرید ارزهای دیجیتال را دارید، میتوانید با انتخاب «خرید»، انتخاب نوع سفارش، وارد کردن مقدار ارزهای دیجیتالی که میخواهید بخرید و تأیید سفارش، این کار را انجام دهید. همین روند برای سفارشات “فروش” نیز اعمال میشود.
راههای دیگری نیز برای سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال وجود دارد. این خدمات شامل خدمات پرداخت مانند PayPal، Cash App و Venmo است که به کاربران امکان خرید، فروش یا نگهداری ارزهای دیجیتال را میدهد.
سرمایه گذاری از طریق رمزارز (کریپتو)
- تراست بیت کوین: میتوانید سهام تراست بیت کوین را با یک حساب کارگزاری معمولی خریداری کنید.
- صندوقهای سرمایه گذاری مشترک بیت کوین: صندوق های ETF بیت کوین و صندوق های سرمایه گذاری مشترک بیت کوین برای انتخاب وجود دارد.
- سهام بلاک چین یا ETF: همچنین می توانید به طور غیرمستقیم از طریق شرکت های بلاک چین که در فناوری پشت تراکنش های رمزنگاری و رمزنگاری تخصص دارند، روی ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری کنید. از طرف دیگر، میتوانید سهام یا ETF شرکتهایی که از فناوری بلاک چین استفاده میکنند بخرید.
نحوه ذخیره ارز دیجیتال
هنگامی که ارز دیجیتال را خریداری کردید، باید آنرا با خیال راحت ذخیره کنید تا از هک یا سرقت محافظت کنید. معمولاً ارزهای دیجیتال در کیف پولهای رمزنگاری شده ذخیره میشوند. این کیف پولها دستگاههای فیزیکی یا نرمافزار آنلاینی هستند که برای ذخیره کلیدهای خصوصی ارزهای دیجیتال شما بهطور امن استفاده میشوند.
برخی از صرافیها خدمات کیف پول ارائه میکنند و ذخیره مستقیم از طریق پلتفرم را برای شما آسان میکنند. با این حال، همه صرافیها یا کارگزاران به طور خودکار خدمات کیف پول را برای شما ارائه نمیدهند.
اصطلاحات “کیف پول داغ” و “کیف پول سرد”
ذخیره سازی کیف پول داغ: “کیف پولهای داغ” به ذخیره سازی رمزنگاری اطلاق میشود که از نرم افزار آنلاین برای محافظت از کلیدهای خصوصی داراییهای شما استفاده میکند.
ذخیره سازی کیف پول سرد: برخلاف کیف پولهای داغ، کیف پولهای سرد (که به عنوان کیف پولهای سخت افزاری نیز شناخته میشوند) برای ذخیره ایمن کلیدهای خصوصی شما به دستگاههای الکترونیکی آفلاین متکی هستند.
کیف پولهای سرد معمولاً کارمزد دریافت میکنند، در حالی که کیف پولهای گرم این گونه نیست.
با ارز دیجیتال چه چیزی میتوانید بخرید؟
زمانی که بیت کوین راه اندازی شد، قرار بود که یک ارز جهت انجام تراکنشهای روزانه باشد. همچنین بتوانید همه چیز را از یک فنجان گرفته تا املاک و مستغلات، توسط این رمزارز خریداری کنید. این ایده به طور کاملا محقق نشده است.
در حالی که تعداد مؤسساتی که ارزهای دیجیتال را میپذیرند در حال افزایش است، تراکنشهای بزرگ مربوط به آن نادر است. با این وجود، خرید انواع محصولات متنوع از وبسایتهای تجارت الکترونیک با استفاده از رمزارز امکان پذیر است.
آیا ارز دیجیتال امن است؟
ارزهای دیجیتال معمولاً با استفاده از فناوری بلاک چین ساخته میشوند. بلاک چین نحوه ثبت تراکنشها به «بلوکها» و تعیین زمان را توضیح میدهد. و باعث میشود که دسترسی به رمزارزها برای هکرها بسیار دشوار شود.
علاوه بر این، تراکنشها نیاز به یک فرآیند احراز هویت دو مرحلهای دارند. به عنوان مثال، ممکن است از شما خواسته شود که یک نام کاربری و رمز عبور برای شروع یک تراکنش وارد کنید. سپس کد احراز هویت ارسال شده به تلفن همراه خود را وارد کنید. با تمام این تفاسیر، ارزهای دیجیتال نیز قابل هک شدن هستند.
برخلاف پولی که توسط دولت حمایت میشود، ارزش ارزهای مجازی کاملاً بر اساس عرضه و تقاضا است. این میتواند نوسانات شدیدی را ایجاد کند که سود قابل توجهی برای سرمایه گذاران ایجاد کند یا زیانهای بزرگی را به همراه داشته باشد.
کلاهبرداری ارزهای دیجیتال و کلاهبرداری با ارزهای دیجیتال
متأسفانه جرایم ارزهای دیجیتال در حال افزایش است. کلاهبرداریهای ارزهای دیجیتال عبارتند از:
- وبسایتهای جعلی: سایتهای جعلی که دارای گواهینامههای جعلی و اصطلاحات تخصصی رمزنگاری هستند که بازدهی عظیم و تضمینی را ارائه میکنند، به شرطی که سرمایهگذاری را ادامه دهید.
- طرحهای مجازی پونزی: مجرمان ارزهای دیجیتال فرصتهای موجود را برای سرمایهگذاری در ارزهای دیجیتال ترویج میکنند و با پرداخت پول سرمایهگذاران قدیمی با پول سرمایهگذاران جدید، توهم بازدهی کلان را ایجاد میکنند. یک عملیات کلاهبرداری، شبکه BitClub، بیش از 700 میلیون دلار جمع آوری کرد قبل از اینکه علیه عاملان آن در دسامبر 2019 کیفرخواست صادر شوند.
- تاییدیههای “رمز ارز چیست و چگونه کار میکند سلبریتی”: کلاهبرداران به صورت آنلاین به عنوان میلیاردرها یا نام های معروف ظاهر میشوند که قول میدهند سرمایه گذاری شما در یک ارز مجازی را چند برابر کنند اما در عوض آنچه را که ارسال میکنید میدزدند.
آنها همچنین ممکن است از برنامههای پیامرسان یا اتاقهای گفتگو برای شروع شایعاتی مبنی بر حمایت یک تاجر معروف از یک ارز دیجیتال خاص استفاده کنند. زمانی که آنها سرمایه گذاران را تشویق به خرید کردند و قیمت را بالا بردند، کلاهبرداران سهام خود را میفروشند و ارزش ارز کاهش مییابد.
چهار نکته برای سرمایه گذاری ایمن در ارزهای دیجیتال
طبق گزارش مصرفکننده، همه سرمایهگذاریها دارای ریسک هستند، اما برخی از کارشناسان ارزهای دیجیتال را یکی از گزینههای سرمایهگذاری پرخطرتر میدانند. اگر قصد دارید روی ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری کنید، این نکات میتواند به شما در انتخاب هایتان کمک کند.
تبادلات پژوهشی:
قبل از سرمایه گذاری، در مورد مبادلات ارزهای دیجیتال اطلاعات کسب کنید. بیش از 500 صرافی برای انتخاب وجود دارد. تحقیقات خود را انجام دهید، بررسی ها را بخوانید و قبل از حرکت با سرمایه گذاران با تجربه تر صحبت رمز ارز چیست و چگونه کار میکند کنید.
بدانید چگونه ارز دیجیتال خود را ذخیره کنید:
اگر ارز دیجیتال خریداری می کنید، باید آن را ذخیره کنید. می توانید آن را در صرافی یا کیف پول دیجیتال نگه دارید. در حالی که انواع مختلفی از کیف پولها وجود دارد، هر کدام مزایا، الزامات فنی و امنیت خود را دارند. مانند صرافیها، قبل از سرمایهگذاری باید گزینههای ذخیرهسازی خود را بررسی کنید.
سرمایه گذاریهای خود را متنوع کنید:
تنوع کلیدی برای هر استراتژی سرمایه گذاری خوب است، و این در زمانی که روی ارز دیجیتال سرمایه گذاری میکنید صادق است. برای مثال، تمام پول خود را در بیت کوین قرار ندهید، فقط به این دلیل که این نامی است که شما میشناسید. هزاران گزینه وجود دارد، و بهتر است سرمایه گذاری خود را در چند ارز تقسیم کنید.
برای نوسانات آماده باشید:
نوسان در بازار ارزهای دیجیتال بسیار زیاد است. شاهد نوسانات چشمگیر قیمتها خواهید بود. اگر سبد سرمایه گذاری شما نمیتواند این کار را انجام دهد، ممکن است ارز دیجیتال انتخاب عاقلانهای برای شما نباشد.
کریپتوکارنسی هنوز در مراحل ابتدایی شکل گیری خود است. همواره سرمایه گذاری بر روی نوآوریها با چالشهایی همراه است. اگر قصد سرمایهگذاری دارید، تحقیقات خود را انجام دهید و برای شروع، محافظه کارانه سرمایه گذاری کنید.
برای کسب اطلاعات بیشتر با کارشناسان ما در گروه مهرگان آی تی در تماس باشید.
رمز ارز چیست و چگونه میتوان از آن کسب درآمد کرد؟
ارز دیجیتال
رمز ارز چیست؟
رمز ارزها از پروتکل های رمزگرافیکی و یا کدهای فوقالعاده پیچیده برای رمزگذاری دیتاهای حساس و انتقال آنها استفاده میکنند تا معاملات امنی را فراهم کنند. توسعهدهندگان رمز ارزها این پروتکلها را بر پایه اصول پیچیده ریاضیات و مهندسی کامپیوتر بنا کردهاند که آنها را غیرقابل نفوذ میکند. این پروتکلها همچنین هویت افراد استفاده کننده از رمز ارزها را مخفی نگه میدارد و ردیابی و پیدا کردن آنها را برای هر کسی و هر دولتی دشوار میکند. رمز ارزها همچنین برای کنترل شدن غیر متمرکز خود شناخته میشوند. این به آن معناست که تمام فعالیتها و ارزشهای این بازار توسط همان کدهای پیچیده کنترل و ارزیابی میشوند و بانکها و یا مقامات دولت ها کنترلی روی آنها ندارند. ارزهای دیجیتال امکان معامله شدن توسط ارزهای واقعی را نیز دارا میباشند و شما میتوانید در بعضی از مارکت های خاص و صرافی های شناخته شده، مانند بایننس(Binance)، ارزهای دیجیتال خود را با دلار، پوند، یورو غیره جایگزین کنید . ولی خوب خارج کشور به دلیل تحریم بودن برای خودش خطرات زیادی از جمله بلوکه شدن دارای میطلبه .ولی خب به لطف کسانی که در این زمینه فعالیت میکنه سایت های طراحی شده در داخل ایران که همان کار رو در داخل ایران میشه کرد این سایت ها چند سالی هست که در این زمینه فعالیت میکنن و نظرات خیلی هارو به خود جلب کردن که یکی از ان ها فعل حال 150 هزار نفر در اونجا دارن فعالیت میکنن که میتونید از طریق لینک زیر بعد از ثبت نام بازدید کنید https://b2n.ir/921168
رمز ارز ها ۷ خصیصه کلیدی دارند:
۱- دیجیتالی بودن: رمز ارز ها فقط به صورت دیجیتالی و بر روی کامپیوترها وجود دارند. هیچ سکه یا اسکناسی در کار نیست. هیچ پولی به عنوان پشتوانه در بانکهای مختلف مثل بانک مرکزی برای رمز ارز ها وجود ندارد!
۲- غیر متمرکز: رمز ارز ها سرور مرکزی ندارند. آنها معمولاً در میان شبکهای از هزاران کامپیوتر توزیع شدهاند. شبکههایی که سرور مرکزی نداشته باشند، شبکههای غیر متمرکز نامیده میشوند.
۳- همتا به همتا: رمز ارز ها به صورت آنلاین از یک شخص به شخص دیگر منتقل میشوند. کاربران رمز ارز از طریق بانک، پیپال (PayPal) یا فیسبوک با هم در ارتباط نیستند. آنها بدون واسطه با یکدیگر داد و ستد دارند. در دنیای پول فیات، بانکها، پیپال و فیسبوک به عنوان اشخاص ثالث معتمد شناخته میشوند. اما در دنیای رمز ارز ها هیچ شخص ثالث معتمدی وجود ندارد!
۴- نام مستعار: این مورد یعنی برای استفاده از رمز ارز ها یا به تملک درآوردن آنها لازم نیست حتما اطلاعات شخصی خود را ارائه کنید. شما میتوانید با یک نام مستعار و به صورت ناشناس به معامله رمز ارزها بپردازید.
۵- بدون نیاز به اعتماد: عدم وجود اشخاص ثالث معتمد به معنای این است که برای استفاده از سیستم لازم نیست لزوماً به شخص یا سازمان دیگری برای نظارت و کنترل دارایی خود اعتماد کنید. کاربران در همه حال کنترل کامل پول و اطلاعات خود را در اختیار دارند.
۶- رمزنگاری شده: هر کاربر کد ویژهای دارد که از دسترسی سایر کاربران به اطلاعات او جلوگیری میکند. به این عمل رمزنگاری گفته میشود و هک کردن آن تقریباً غیرممکن است. اینجاست که بخش Crypto از اصطلاح Cryptocurrency وارد بازی میشود. Crypto به معنای رمزنگاری شده و مخفی شده است. وقتی اطلاعات از طریق رمزنگاری مخفی میشود، اصطلاحاً میگویند اطلاعات رمزنگاری شده است.
۷- جهانی: هر کشور ارز مخصوص به خودش دارد که به آن ارز فیات میگویند. انتقال ارزهای فیات در سطح جهانی کار دشواری است. رمز ارز ها را به راحتی میتوان به سراسر جهان ارسال کرد. ارزهای رمزنگاری شده به ارزهای بدون مرز موسوماند!
تاریخچه رمز ارزها
ارزهای دیجیتال مدتها قبل از اینکه اولین ارز مجازی به وجود بیاید، به عنوان یک ساختار تئوریک وجود داشت تا بتواند جایگزینی برای مدل فعلی مبادلات و پولهای رایج بشود. در اوایل دهه ۸۰ میلادی یک رمزنگار آمریکایی با نام David Chaum الگوریتمی را با نام “blinding” طراحی کرد که در رمزگذاری مدرن وب امروزی نیز به عنوان هسته مرکزی به کار گرفته میشود. این الگوریتم فضایی امن و غیرقابل ردگیری برای انتقال پول بین دو طرف معامله را فراهم میکرد و یک پول الکترونیکی با نام blinded money برای انتقالات استفاده میشد. در اواخر دهه ۸۰ Chaum به هلند نقل مکان کرد و سعی در تجاری سازی blinded money داشت و شرکتی با نام DigiCash را در آنجا تاسیس نمود و واحدهای پولی را بر پایه الگوریتم طراحی شده خودش به کار میگرفت.برخلاف بیت کوین و اکثر ارزهای دیجیتال امروزی، blinding money و این کمپانی کنترل غیر متمرکز نداشتند و درست مثل بانکها عمل میکردند. شاید این یکی از دلایلی بود که در حال حاضر چیزی از این موضوع و این کمپانی نمیشنویم. بعد از فشارهای بانک مرکزی هلند برای محدود کردن معامله DigiCash تنها با بانکهای رسمی و همکاری ناموفق با مایکروسافت برای پرداختهای درون ویندوز با استفاده از این پول الکترونیکی، DigiCash کم کم در اواخر دهه نود میلادی رو به ورشکستگی و فراموشی حرکت کرد. در همان زمان یکی از دستیاران Chaum با نام Nick Szabo پولی با نام Bit Gold را اختراع کرد که از سیستم بلاک چین استفاده میکرد و پایه و پدر رمز ارزهای امروزی بود، ولی درست مثل DigiCash هیچگاه معروف نشد و به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفت.بعد از DigiCash مطالعات در زمینه این نوع از پول گسترش یافت و یکی از مهمترین و قابل توجه ترین پول های اینترنتی رایج آن زمان که در آمریکا استفاده میشد، e-gold نام داشت. e-gold توسط یک شرکت تکنولوژی واقع در فلوریدا با نام مشابه ساخته شده بود و خدماتی برای خریداران طلای الکترونیکی ارائه میداد. کاربران میتوانستند این پول را خرید و فروش کنند و در ازای آن طلای واقعی و یا دلار دریافت کنند. gold در دوران اوج خودش در سالهای ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ میلیونها اکانت فعال داشت و همین موضوع باعث شد که هکرها یک مکان فوق العاده برای به دست آوردن و دزدیدن پول را پیدا کنند. از بین رفتن میلیون ها سرمایه و مشکلات قانونی که هر ثانیه بر سر این کمپانی سرا زیر میشد در نهایت باعث شد که رمز ارز چیست و چگونه کار میکند فشار بیش از حد وارد بر e-gold کار خودش را بکند و این پول مجازی نهایتا در سال ۲۰۰۹ به طور کامل بسته شد.بیت کوین به عنوان اولین ارز دیجیتال مدرن شناخته میشود که دارای کنترل غیرمتمرکز بود و برای تبادلات مالی مورد استفاده قرار میگرفت. بیت کوین برای اولین بار در یک مقاله نوشته شده توسط Satoshi Nakamoto به دنیا وارد شد. در اوایل سال ۲۰۰۹ Nakamoto بیت کوین را وارد بازار کرد و گروهی از افراد مشتاق و توسعهدهندگان شروع به تبادل و استخراج بیت کوین کردند. در اواخر سال ۲۰۱۰ میلادی تعداد دیگری از رمز ارزها مانند Litecoin نیز وارد کار شده بودند. در اواخر سال ۲۰۱۲ وردپرس اولین کمپانی بزرگی بود که پرداخت هزینهها با بیتکوین را به رسمیت شناخت و از آن بهره برد. در ادمه کمپانیهای دیگر مثل مایکروسافت، Expedia و… بیت کوین را وارد معاملات خود کردند و هم اکنون صدها کمپانی بزرگ و کوچک از مهمترین و معتبر ترین رمز ارز دنیا برای پرداختهای خود استفاده میکنند. بعد از ظهور بیت کوین تعداد زیادی ارزهای دیجیتال دیگر وارد بازار جهانی شدند.
سودآوری رمز ارزها
این موضوع را باید در نظر داشت که بسیاری از افراد از طریق رمز ارز وعده ثروت یک شبه میدهند. باید مراقب باشید که گول افرادی سودجو را نخورید. درست است سرمایهگذاری در رمز ارز ممکن است درآمدی بیشتر از بورس اوراق بهادار یا صندوق سرمایه گذاری داشته باشد. شما ممکن است با ۱۰۰۰ دلار سرمایهگذاری در بیت کوین، اتریوم و … در یک سال بیش از ۳۰۰ درصد سود کسب کرده باشید. با این حال باید اذعان داشت که وقتی صحبت از ارزهای رمزنگاری شده میشود شک و تردید زیادی وجود دارد که بازدهی آن فقط برای یک سال است و چشماندازی از آینده آن وجود ندارد. اما شواهد تاکنون نشان داده است که ارزهای رمزنگاری شده واقعی هستند و به طور فزایندهای تولید میشوند تا بمانند.بنابراین توصیه میشود اگر در مرحله حدس و گمان به سر میبرید سرمایهگذاری کوچک در این مقوله کنید چون میتوانید درآمد زیادی کسب کنید. اگر بتوانید با صرف اندک پول از این طریق درآمد زیادی را کسب کنید برنده هستید و اگر سرمایه خود را ازدست دادید شکست سنگینی نخوردهاید. اگر با منابع معتبر در زمینه آموزش کسب درآمد از طریق رمز ارز آشنایی داشته باشید همگی متفق القول هستند که سرمایهگذاری در رمز ارز ثروتی یک شبه نیست و مستلزم زمان و هزینه برای کسب مهارت و تجارت در آن است.
ماینر چیست؟
دستگاه ماینر یا Asic اصطلاحی است که برای دستگاههای استخراج رمزارزها بهکار برده میشود و درحال حاضر این دستگاهها بسیار متنوع هستند. در سراسر جهان افرادی که به کار استخراج رمزارزها اعم از بیتکوین یا سایر ارزهای رمزنگاری شده مشغول هستند، ماینر میگویند و آنها تلاش میکنند با استفاده از ابزارهای متنوع استخراج به تعداد بیشتری از رمزارزهای استخراج نشده دست یابند و با فروش آنها به سود و درآمدزایی دست پیدا کنند. به طور کلی ماینینگ فرآیند تأیید تراکنشهای رمزارزها و ثبت آنها در دفتر کل توزیع استخراج است. این فرآیند به غیرمتمرکز سازی شبکه رمزارزها و افزایش امنیت شبکه کمک میکند و در نهایت رمزارز جدید ایجاد میکند. به شکل کاملاً ساده تراکنشهای تأیید شده در بلوکها جمع میشوند و برای اضافه شدن این بلوکهای تازه به زنجیره بلوکهای موجود یک پازل کدگذاری وجود دارد که از پیچیدگیهای بالایی برخوردار است و باید حل شود. هر سیستمی که این پازل را حل کند پاداش میگیرد.
برای انجام فرآیند ماینینگ به چه چیزهایی نیاز است؟
اگر دشواری استخراج و هزینههای استخراج بیتکوین برای شما مشکلی ایجاد نمیکند، برای ورود به دنیای ماینرها سه مرحله قابل اجرا وجود دارد:
رمز ارز چیست و چگونه کار میکند
ارز دیجیتال چیست و چگونه کار میکند؟
احتمالاً تاکنون در مورد ارزهای دیجیتال شنیدهاید. ارزهای دیجیتال که گاهی اوقات به آن کریپتوکارنسی یا رمزارز نیز گفته میشود، به هر شکل ارزی گفته میشود که به صورت دیجیتال یا مجازی وجود داشته باشد و از رمزنگاری برای ایمنسازی تراکنشها استفاده میکند.
احتمالاً تاکنون در مورد ارزهای دیجیتال شنیدهاید. ارزهای دیجیتال که گاهی اوقات به آن کریپتوکارنسی یا رمزارز نیز گفته میشود، به هر شکل ارزی گفته میشود که به صورت دیجیتال یا مجازی وجود داشته باشد و از رمزنگاری برای ایمنسازی تراکنشها استفاده میکند.
از آنجایی که ارزهای دیجیتال مرجع صادرکننده یا تنظیم کننده مرکزی ندارند و در عوض از یک سیستم غیرمتمرکز برای ثبت تراکنشها و صدور واحدهای جدید استفاده میکنند، برای بسیاری از افراد جذاب میباشد.
از زمان رونق بیتکوین در سال 2017، مردم بیش از هر زمان دیگری به ارز دیجیتال علاقهمند شده اند و تا آنجا پیش رفتهاند که آن را به عنوان نوعی سرمایهگذاری خریداری می کنند. اما بهتر است قبل از هرگونه سرمایه گذاری ابتدا درک کنید که ارز دیجیتال چیست و چگونه کار میکند.
ارز دیجیتال چیست؟
کریپتوکارنسی یا ارز دیجیتال شکلی از پول الکترونیکی یا دارایی دیجیتال است که بر پایه علم رمزنگاری بسیار قوی و پیچیدهای طراحی شده اند و در آن تراکنشها معمولاً در بستر یک بلاکچین ثبت میشوند.
کریپتوگرافی(Cryptography) یا رمزنگاری چیزی است که ارز دیجیتال را از انواع رایج پرداخت الکترونیکی مانند کارتهای اعتباری یا پی پال متمایز میکند. به همین دلیل تقلب در ارزهای دیجیتال تقریباً غیرممکن است. این یک سیستم همتا به همتا است که می تواند هر کسی را در هر جایی قادر به ارسال و دریافت پرداخت کند. رمزارز ناشناس است و نمی توان فرستنده یا گیرنده آن را ردیابی کرد که همین امر باعث محبوبیت آن در بین افرادی می شود که می خواهند فعالیت مالی خود را پنهان کنند.
کریپتوکارنسی به دلیل غیرمتمرکز و دیجیتالی بودن، از پول فیات یا سنتی متمایز میشود و به دلیل ماهیت غیرمتمرکز آنها هیچ واسطهای مانند بانک برای انتقال ارز دیجیتال بین افراد وجود ندارد. در عوض، ارز دیجیتال توسط کاربران و الگوریتمهای رایانهای مانند یک بلاکچین کنترل میشود تا یکپارچگی خود را حفظ کند. به طور معمول کریپتوکارنسیها کاملا دیجیتال هستند، بنابراین هیچ شکل فیزیکی از ارزش آن، مانند پول کاغذی، در دنیای واقعی وجود ندارد.
بیشتر ارزهای دیجیتال برای بهرهمند شدن از ویژگیهای اساسی مانند غیرمتمرکز بودن، شفافیت و تغییرناپذیر بودن از بلاک چین استفاده میکنند. بلاکچین مجموعه بزرگی از دادهها است که هر تراکنش انجام شده را نشان میدهد.
ارزهای دیجیتال در کیف پولهای دیجیتال ذخیره میشوند و نقل و انتقال آنها از طریق کیف پولهای نرمافزاری که روی موبایل و کامپیوتر نصب میشوند انجام میشود. البته کیف پولهای سختافزاری که برخی از آنها شکلی مشابه فلش مموری دارند نیز برای این ارزها ساخته شده است و امنیت آنها بیشتر از کیف پول نرمافزاری میباشد.
معروفترین و اولین ارز دیجیتال، بیتکوین است که احتمالا نام آن را شنیدهاید. بیت کوین در سال 2009 راهاندازی شد و تا به امروز شناخته شده ترین آن باقی مانده است.
هر ارز دیجیتالی یا جزو «توکن»ها (Token) محسوب میشود یا یک «کوین» (Coin) است.
به ارز دیجیتالی که بلاکچین مخصوص خود را داشته باشد، کوین میگوییم ولی برخی از رمزارزها هم وجود دارند که بر بستر بلاکچین پروژههای دیگر راهاندازی شدهاند و خودشان بلاکچین ندارند. به چنین ارزهای دیجیتالی توکن میگوییم.
برای مثال:
بیتکوین کوین است ولی ارز دیجیتال «بت» (Bat) به دلیل اینکه از بلاکچین اتریوم استفاده میکند یک توکن است.
علاوه بر این، همهی ارزهای دیجیتالی که بعد از بیتکوین عرضه شدهاند، جزو دستهی «آلت کوین»ها (Altcoins) قرار میگیرند. اتریوم، کاردانو و دوج کوین آلت کوین یا برخی از ارزها را داریم که ارزش آنها با گذشت زمان تغییر نمیکند که به آنها «استیبل کوین» (Stable Coin) یا ارز دیجیتال با ارزش ثابت میگویند.
چنین ارزهایی معمولاً در دنیای واقعی توسط داراییهای مختلفی پشتیبانی میشوند.
مثلاً ارز دیجیتال تتر (Tether) یک استیبل کوین است که توسط دلار آمریکا پشتیبانی میشود. این یعنی به ازای هر واحد از آن، یک دلار آمریکا در بانک ذخیره شده است.
از ارزهای دیجیتال میتوان برای پرداخت، سرمایهگذاری و معاملهگری استفاده کرد. با این حال، فروشگاههای کمی در دنیا و اینترنت هستند که این ارزها را به عنوان روش پرداخت قبول میکنند.
رمزارزها چگونه کار میکنند؟
شما می توانید ارز دیجیتال را از دو طریق استخراج یا مبادله آن به دست آورید. ماینرهای رمزارز افرادی هستند که بلاکچین را حفظ میکنند. آنها تمام تراکنشها را با استفاده از نرم افزار و سخت افزار برای حل پازلهای رمزنگاری و دریافت کوین به عنوان پاداش تأیید میکنند. این فرآیند همچنین کوینهای جدیدی ایجاد میکند. استخراج ارز دیجیتال به مقدار زیادی قدرت پردازش کامپیوتری و برق نیاز دارد، بنابراین هزینههای استخراج اغلب بیشتر از مزایای کسب ارز دیجیتال است.
در برخی از ارزهای دیجیتال، تعداد واحدهای ارز محدود است. در مورد بیتکوین، سیستم به گونه ای سازماندهی شده است که نمی توان بیش از 21 میلیون بیت کوین صادر کرد.
افراد میتوانند در صرافی ارزهای دیجیتال، ارزهای خود را با پول سنتی یا سایر ارزهای دیجیتال معامله کنند و اینجاست که "ارزش" انواع مختلف ارزهای دیجیتال تعیین میشود. صرافی بهعنوان واسطه بین افرادی که میخواهند ارز دیجیتال بفروشند و بخرند عمل میکند و هزینههایی را برای مبادله ارزهای دیجیتال دریافت میکند یا تفاوت بین قیمتهای فروش و خرید را به عنوان کمیسیون یا همان کارمزد تراکنش در نظر میگیرد.
تراکنش ارزهای دیجیتال به صورت همتا به همتا (P2P) عمل میکند و براساس مدل استفاده شده، نیاز به واسطهها را از بین میبرند. مسئولیت نظارت بر شبکه ارزهای دیجیتال و تامین امنیت آن توسط نودها تامین میشود. نودها در شبکههای مختلف به روشهای مختلفی انتخاب میشوند. برای مثال در بیتکوین، استخراجکنندگان یا ماینرها هستند که این مسئولیت را بر عهده دارند، در ایاس و ترون درباره انتخاب این نودها رایگیری میشود و در شبکههای اثبات سهام، هر کسی که بخشی از سکههایش را در شبکه به صورت سهام قفل کرده باشد، میتواند در مورد تراکنشها تصمیمگیری کند.
شما همچنین میتوانید ارز دیجیتال را در صرافی همتا به همتا معامله کنید. ارزهای دیجیتال بین کیف پولها ذخیره و منتقل میشوند که همگی دارای یک کلید خصوصی برای امضای هر تراکنش و یک کلید عمومی برای سایرین برای بررسی معتبر بودن تراکنش هستند.
از آنجا که آنها در بلاکچین انجام میشوند، مبالغ تراکنش عمومی است، اما اطلاعات مربوط به ارسال یا دریافت تراکنش رمزگذاری شده است. این امر رمزارز را به یک سیستم شبه ناشناس تبدیل میکند. ردیابی تراکنشها غیرممکن است زیرا بلاکچین فقط یک رکورد از کلید عمومی هر کاربر دارد. بدون دانستن کلید خصوصی حساب کاربری، نمیتوانید دقیقاً شخص پشت یک تراکنش خاص را شناسایی کنید.
ساده ترین راه برای درک کلید عمومی این است که آن را همچون یک آدرس ناشناس در نظر بگیرید. هنگام ارسال یا دریافت ارز دیجیتال، آن آدرس در دفتر عمومی معاملات شما ثبت میشود.
همه میتوانند آن آدرس را مشاهده کنند، اما این آدرس هیچ یک از اطلاعات قابل شناسایی و کاربردی شما را به بازدیدکنندگان ارائه نخواهد داد. این آدرس صرفاً، موقعیت کیف پول شما در شبکه بلاکچین را بیان میکند. از طرف دیگر، کلید خصوصی توسط کسی جز صاحب کیف پول قابل مشاهده و دسترسی نخواهد بود. این شامل اطلاعات رمزنگاری مورد نیاز برای دریافت اجازه انتقال رمزاز از کیف پول است و به همین دلیل آدرس خصوصی هرگز نباید به اشتراک گذاشته شود. کلیدهای خصوصی اغلب از طریق رمزگذاری ایمن میشوند. بنابراین بخشی از جذابیت ارزهای دیجیتال برای بسیاری این است که می توان از آن تا حدودی ناشناس استفاده کرد.
سخن پایانی
شاید مهمترین دلیل ایجاد ارزهای دیجیتال این باشد که نیاز به وجود سیستمی بهتر و کارآمدتر برای پرداختها، مدیریت پول و بطور کلی سیستم مالی احساس میشد. وقتی همهچیز در حال دیجیتال شدن است، چرا یک پول و ارز، به شکل دیجیتال درنیاید؟
و در نهایت قیمت ارزهای دیجیتال بسیار متغیر است، بنابراین در حالی که فضای زیادی برای کسب درآمد وجود دارد، فضای زیادی برای از دست دادن پول نیز میباشد. مشاوران مالی توصیه میکنند که اگر میخواهید در دارایی پرریسک مانند ارزهای دیجیتال سرمایهگذاری کنید، پولی را به این کار اختصاص دهید که از دست دادن آن ضرری برایتان نداشته باشد و همچنین آن را به عنوان یک سرمایهگذاری بلندمدت در نظر بگیرید.
دیدگاه شما